Alle inzendingen over circus van lawaai ge

weg van het lawaai thuiskomen in de stilte  weldaad voor de geest…

Rutger Kopland doet niet mee aan het lintjes circus slechts een simpel lint- gedicht als eervol gebaar wilde hij na lang aandringen wel boven zijn bed hangen bij deze Rutger en... graag gedaan…

Een klungelige goochelaar uit het circus van Moskou moest aan de directeur uitleggen waarom zijn truc niet lukken wou hij zei: dat konijn uit die hoed dat lukt helaas niet meer zo goed maar dat is nog altijd beter dan bij alle trucs een aap uit de mouw…

Met spanning wordt gekeken Naar het formeren in Den Haag Een papa-dag en meer is gebleken Het hele circus duurt al weken Gelukkig leidt Edith met strakke hand Een vrouw brengt structuur bij heren van Nederland…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Met een buik vol lachende tranen is de clown weer eenzaam in zijn droom bevrijd van de schmink van zijn ziel en is het circus het kerkhof waar zijn publiek hem in de stilte weer de aandacht geeft en laat lachen zoals hij droomt…

in het circus weerklinkt luid gelach als de oude clown over zijn eigen schoen valt een glimlach of geschater als de spiegel met menselijk gestuntel ons wordt voorgehouden we vallen en we staan weer op al schrijnt pijn als paukenslag…

Lawaai om me heen. Stilte in mijn hoofd. Voel me dan niet alleen. Denk aan je als beloofd. Stilte heerst nu buiten. Lawaai in mijn gevoel. Waar kan ik mijn gevoel uiten. Wie snapt wat ik bedoel. Stilte ruist door de bomen. Stilte ruist in mijn hart. Alles zal wel goedkomen. Ik was gewoon even verward.…

het was allemaal voorbedacht de fanfare speelde de dichter schreeuwde de trompetters en de trommelaars vielen perfect in de dressuur allemaal tegelijk muisstil je kon voor een moment messcherp zijn verheven liefdeslied horen dat kwam er dan even boven uit hij stond zo te zweten dat je dacht man hou toch op je voelde hem door je huid je…

Ik associeer de Giro nog met blauw Al is die leeuw sinds jaar en dag oranje Maar nu woedt in mijn stad een roze-campagne De Girokoorts brengt menigeen in touw Het circus gaat in Apeldoorn van start En in de Graafschap koerst men oerend hard…

ik vraag me af wanneer wordt het weer stil het geschetter beu politiek gekrakeel verhardende standpunten van wasverzachters knallende allesreinigers, rellende religies media-circus, vooraf-oranjegekte wanneer wordt het weer stil, schreeuwt een stemmetje in mij…

Het ouderwetse circus lijkt passé Terwijl we toch naar Renz en Krone gingen Om tijgers door een hoepel te zien springen Dan brulde de dompteur hen toe: 'Allez!' De politiek blaast met haar lange snuit De volgende traditie onderuit.…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

En alles maakt lawaai. Je denkt een puzzel, of een kleurboek, potloden dan misschien, ze zoeken het knopje van het batterijenlaatje heb jij dat soms gezien? Je denkt een pop, een gewoon geval, die niet van ellende uiteen vallen zal, een kale kop, zonder sluitende ogen, is dit misschien iets wat goed bevalt?…

Ze zijn het bij de Bundesliga zat, Publiekloos gaat het circus weer beginnen. Een quote van Johan Cruijff schiet mij te binnen: „daß jeder Nachteil seinen Vorteil hat“. Niet één fan met een doorgesnoven snuit, Dus niemand scheldt de tegenstander(s) uit.…

Ik maak me over Greta grote zorgen Hoelang zo’n kind dat hele circus trekt Oschoon haar boodschap wel de lading dekt Was in New York de stemming :’Goedemorgen Die kleine puber met haar kwaaie kop Gaat dat niet wat te ver over de top?’…

Ik loop in de stad golven van geluid overspoelen mij een fietser rijdt over het trottoir kundig omzeilt hij mij de mensenmassa kleurt de straten vlaggen wapperen in de zwoele zomerwind ik zwerf doelloos tussen de geuren van voedsel en vluchtig parfum hier wil ik blijven ondergedoken in het lawaai dat geen naam kent eindeloos.…

hand Hoogtepunten Dieptepunten De redacteur Zet de lijn De eindredacteur Beslist Uiteindelijk Het is een rit op de dagelijkse trein Opgemaakt en wel Naar de drukker de krant Het schrijvend werk Zit erop Het was Zwoegen en zweten veel getob De drukker Ten volste bewust van zijn vak Laat de banden draaien Midden in de nacht Een lawaai…

lawaaigedachten ze verstoren mijn moeizaam verworven stilte…

Twee clowns werken in omgekeerde volgorde door hun repertoire, hangen aan ringen als acrobaten, vallen nog harder als zij iemand horen brullen of stampen. Ze proberen te praten 'He,' roepen ze uit, slaan elkaar met de vlakke hand en vallen opnieuw. Een stem zegt 'Zo kan het dus ook!' - nu lijken zij door angst bevangen. Een van hen woont…

jij bent de clown en laat het circus de revue passeren jongleert sterren van de hemel voltigeert met paard tijgert langs de stalen hekken van de leeuwenkuil laat stof opwaaien uit de hoogste trapeze door dodensprongen zonder net in stilte huilt de clown maar kondigt lachend zijn nummer weer aan in het eeuwig gaan voor…

Hoog boven de piste, spots op hem gericht, aangegaapt door velen, dansend, vederlicht. Lullig mager koordje, rafels hier en daar, knerpende geluiden, klinkt een beetje raar. Bijna halverwege, ademloos publiek, tijd nu voor de salto, het ‘moment critique’... Zwevend door de ruimte, touwtje niet meer daar. Onverwacht bezweken. Act…

De zanger, vedette, artieste Zij wervelen met ongekend niveau Zij brengen elegantie, stijl en show Voor hen is heel de wereldbol een piste Zij geven vorm aan weer een nieuwe droom Kijk straks naar 'Sterren splitsen een atoom'…

de kraanvogel breekt de stilte zijn roep raakt me dieper dan mijn huid ver van het wereldse lawaai wordt een mens gemist…

(met dank aan Rob Chrispijn) naast de camping een leegstaand etablissement met een opschrift in schreeuwende letters "AQUA CIRCUS" vraag ik me in alle ernst af wat ik daarvan moet denken en zie in gedachten een kletsnatte clown in een door God en iedereen verlaten circuswagen vergeefs zoeken naar zijn zwemvliezen…

Mijn hond wil bij het circus je moet hem toch eens zien hij loopt soms op twee poten geblinddoekt bovendien. Eerst op zijn twee achterste dan op die twee van voor en als hij dan soms struikelt rolt hij mijn kamer door.…

Ondergedompeld in de stilte Snak ik naar een luchtbel lawaai Zo eentje die heel zachtjes smaakt (ook nadat-ie mijn longen is binnengedrongen)…

bomen groeien ongevraagd gezuiverd van menselijk lawaai en alledaags gewin alleen bewogen door de wind en door de stilte van de stilte…

'k Zat onder het bladerdak toen er een lawaai losbrak van vechtende mussen. Ik kwam er niet tussen, het ontlokte mij een lach. Wat een mus al niet vermag.…