Alle inzendingen over compassie

Jij kwam 'snachts laat thuis hard huilend en dronken omarmde mij huilde tranen met tuiten mijn schouders nat ik heb iets verkeerds gedaan het spijt me zo echt waar ik zal het nooit meer doen want ik hou alleen van jou kotsend hing ik in de w.c. vanaf dat moment brak mijn laatste stukje hart en kreeg ik eindelijk een rotshart kloppertje…

’ ik viel stil en zweeg, keek hem aan en schudde, hij sloot de ogen, kop schuin naar boven ‘ compassie ken ik niet, dood is dood, jullie mensen schuilen veel te lang bij elkaar, weten niet hoe het is om te leven zonder een schilderij in mijn hol of spiegel ’ vervolgd,‘ zie mij, naakt in bruine pij poten vol doornen, twee jongen kwijt gevangen…

Mooi zijn is het kunnen luisteren uit het hart, oprecht, spontaan Heel hard op of kunnen fluisteren "Ik ben echt met je begaan..." Mooi zijn is de ander steunen Bij verdriet, of zorgen, pijn Op zijn schouder kunnen leunen „Ik zal er altijd voor je zijn" Mooi zijn is je naasten geven Nieuw vertrouwen, rust en moed Ieder weet dat hoop doet…

zeg toch eens ‘Hai Koe’ tegen een koe en draag hem echte haikus voor…

Kassian Gaat het ooit voorbij tjitjaks vangen de staartjes braken af ongrijpbaar groeiden nieuwe aan de jeugdherinnering het ritmisch klappen van pa`s zwepend ceintuurgeluid katjong luisterde niet vandaar de striemen op zijn ziel door heimwee overmand verhing hij compassie aan de was-lijn Indië als baboe de bakermat van…

beloofde me regen in onverwachte buien druppelende neerslag tot ik zou verwateren schrijnende striemen tekenen mijn wangen doorweekte draden omsluiten mijn huid maar mijn ogen zien slechts het zilver van de talrijke mooie parels die zich aaneensluiten tot een schitterende plas en mijn zongerijpte lach tekent daar een regenboog met compassie…

gedachten soms troosteloos wat is de zin van het leven Leven is de zin geven van liefde niet altijd begrip niet altijd gelijkheid toch wel altijd die warmte Ik kreeg het mijn leven, de liefde en de warmte maar ook onbegrip alles is niet perfect ik ben niet perfect Zoek in de liefde niet in wantrouwen of in ongelijkheid heb begrip en compassie…

De sorry van de compassie? Of is het de sorry van de blijvende afstand, niet door onwil maar de de sorry van de onmacht?…

Alleen door jou voel ik mij beter Op zeldzame wijze lach ik door jou Met een grenzeloze compassie Ik ben een beter mens In hart en geest Je hebt mijn morele huis herbouwd Je bent een begaafde architect Tekende mijn leven opnieuw op Ik was niks Nu ben ik een goed mens Wat als jij gaat?…

ik ga mijn gang in een huis zonder behang met thuis in dat niemandsland geef ik iedereen als vreemde mijn hand ontheemden van de overkant completeren dit traumatiserende decor ik kan slechts rusten in de wereld van hiernaast die mij dieper raakt waar warmte en compassie samenkomen uit mijn dagelijkse dromen lijk lichtelijk…

afscheid, als niets er meer toe doet als geen goed, geen kwaad je nog beroeren kan gevoelens doodgebloed dood heeft dat niet dood is pas dood als de liefde weg is maar de liefde kan niet weg zij raakt je aan zelfs in ondraaglijk gemis afscheid is een keuze de jouwe of juist niet dood in leven waar geen liefde heerst waar geen compassie…

jij kende alle talen van de toren uit babel maar de belangrijkste was er maar een die werd niet gesproken maar gespeeld met alle inzet van het hele lijf begrepen worden was de enige prijs juist in het non verbale reikten jouw talenten naar het fenomenale begrijpen van emotie en compassie jij regisseerde het verbinden van…

de vingers waren wit handen afwerend geheven er was geen achteruit slechts de rug tegen de muur met wanhoop in de ogen maar diep van binnen brandde het vuur van de vrijheid nog dat nooit zal doven dat energieën genereerde uit onbekende plaatsen waarbij agressie werd omgezet in warme liefde die handen reikten compassie gaf…

In de luwte van de boom In schaduw van macht Groeit het schuwe mos Dat zonder schroom Pretentieloos Genoegen neemt Met het minste licht In staat Om fris groen Onbaatzuchtig zacht Slechts daar te zijn Om de donkerste plek Van kleur En warmte te voorzien Zoals compassie In kosmos Fris groen, onbaatzuchtig zacht Zorgt voor licht en liefde…

jou herken ik uit duizenden je haar, neus loop en lach het zijn allemaal delen van jouw schitterende vlag die je met grote compassie laat zien alles aan en in jou is warm smeulend net vlak voor de uitslaande brand om zuurstof stoeiend waar in het eerste vuur de vlammen nog jagend loeien en later gestaag in hoogte groeien danst…

De echo van jouw afwijzing klinkt nog altijd kil en onverminderd door de spelonken in mijn hoofd Grenzeloze naïviteit maakte dat ik in jouw woorden heb geloofd Ik zag geen compassie in jouw ogen toen ik schreeuwde zelfs niet toen ik zweeg Je leek volkomen onbewogen je uitdrukking was koud en leeg Ik begrijp niet hoe jij al die…

aversie wespennest van wanorde incasseringsvermogen Geloof in overlevingskracht verregaand masochisme ontsnapping aan comfort ongerijmde destructie verkruimeld verlangen Niet slapen die slaap die komt wel weer Zeldzame onwilligheid poel vol stinkende wanhoop ongeletterde woede ondermijnende verdelgingenergie overmaat aan introverte compassie…

De vos preekt de passie, pretendeert een daad van compassie. Toch wil hij je gewoon te pakken nemen met zijn snode plan. Wie neemt hem te pakken, en hakt 'm in de pan? Heeft d'r ooit iemand vossensoep gegeten, en het na kunnen vertellen?…

soms draai ik rond hebben woorden kop nog staart rollen zomaar uit mijn mond het lijken zinnen maar verbinden doen ze niet gaan steeds meer fragmenteren hun betekenissen derangeren brengen chaos dichterbij vergroten afstand tussen jou en mij licht ontspoord kijk ik om zie jouw gebogen rug als stootblok tegen hevige compassie kan…

hun geroezemoes heeft een toonsoort dat het onze niet kent onstuimig in tempo gelardeerd met uithalen in hoge tonen gesticulerend het kirrend gelach speelt met de ernst van zaken doen zonder beklag de massa is organisch en ademt de primaire levensgeur de compassie is verbonden aan boodschappen en het even weg van thuis ook…

“Als jouw compassie niet voor jezelf geldt, is die incompleet.” Boeddha…

moment Op mijn handen zat, Vond jij dat vies, Zei jij, een vies Jongetje dat op zijn Handen zat, en ik Voelde de schaamte Groeien op mijn wangen, Nu ik tegen de zestig Loop hoor ik pas het Echte verhaal, Christa Vertelt het vol Mededogen - om dit Vak goed te doen Is het nodig om Vooral te luisteren, Met aandacht en Compassie…

die opgewekt ontwakend elkaar de zinnen prikkelend mensen vurig verleiden kan lustig is de liefde die verlokkend en verleidend de een en de ander dartel dagen doet geloofd is de liefde in een geringd verbond die zich verbinden laat voor altijd tot eeuwig waar is de liefde die aandachtig en geduldig in en aan elkaar ruimte en compassie…

Ogen vol compassie Als ik denk aan de diepe teleurstelling toen zij zag Dat niets minder waar was Hoe ze daar stond met al haar redelijkheid In een onredelijke wereld Zonder enige houvast Niets dan drijfzand.…

liefde parels haar melodie als gift van het licht in de schoonheid van de muzikale edelstenen van het vol bezette orkest ontroerd luisterde het publiek naar de hemelse muziek die gedragen werd door generaties tranen zonder onderscheid in leeftijd zij kwamen na de finale in een totaal andere wereld bekeken elkaar met nieuwe compassie…

lief dans je om me heen ben jij het witte licht misschien dat ik vannacht heb gezien we hebben geen woord gesproken geloof geen spoken maar ben weg en gek op jou de anderhalve meter look doet mij geen goed ik wil je raken warme compassie maken in samen zijn door weerbarst kiemt opstandigheid ik raak controle kwijt weet…

Ziehier de ware medemens waar anderen zich excuseren: 'Interesse, compassie en ascese moet je vanouds hebben meegekregen.'…

onvoorspelbaar raar maar waar ik ben onvoorspelbaar tegenstrijdig als de pest vandaag eigenzinnig morgen meelopen met de rest stuurs dwars overal tegenin niemand snapt 't uitleggen heeft geen zin dan zo meegaand compassie lief en open dwars door de barière heen geslopen lief meelevend spiritueel dan mij voor de rest wees toch eens reëel tegenstrijdig…

steeds onbeschaamder het verdraaien van normen empathie en compassie door zijn handelen verkracht pluche en macht onweerstaanbare aantrekkingskracht vanuit heers - en verdeel is zijn leiden daarbij geen enkele leugen vermijden de waarheid veracht een tweet, een boodschap veel kabaal om de macht waar de weldenkende eigenlijk enkel…

onbesproken verleden diepgang is een verlokkend woord om het drijfvermogen te doorgronden waar zelfs het zwaarste fundament de stutten niet kan dragen van het perspectief dat de elitaire voortgang niet te stoppen is weliswaar kunnen kracht en daad zich samen voegen en zich met hand en tand verzetten tegen het genootschap dat tracht om compassie…