Alle inzendingen over contouren OR verbeelding OR liefdevol

Teder woel ik mijn hand door jouw haren Liefdevol kus ik je gesloten ogen Het brengt jou in "opstand" en niet tot bedaren... Zeg maar niets, gewoon helemaal niets laat mij maar gaan Vol van emotie komt er een traan... Niet van hartenpijn Maar, omdat we zo gelukkig zijn...…

talent gehad om met je blikken woorden te bezielen ze zoveel warmte mee te geven dat zij in raken hun energie laten stralen in zachte koestering het zijn jouw vragen die het beste in ons naar boven halen met een weerwoord verpakt in onze lach jij maakt het delen compleet omdat jij de pijn van ons zijn onderkent haar altijd liefdevol…

ik veel van je hou Gewoon als blijk van liefde Om de warmte die jij geeft Wil je gewoon laten weten Dat jij in mijn hart zweeft Gewoon enkele coupletjes Over wat jij doet met mij Gevoelens die je mij geeft Maken me gelukkig en blij Gewoon nog even vertellen Hoe jij mijn leven hebt verijkt Mij laat stralen vol tederheid Als je me liefdevol…

Liefde is vol zekerheid van verliezen ooit een keer komt die dag toch weer Vol van irritaties en verlangen naar een ander samenzijn Toch wil ik vol vertrouwen er voor gaan met jou liefdevol en vol van liefde de zekerheid tegemoet…

Kent u de gang van de liefde? van vlinders die u hoofd hebben bereikt en zo de lucht weer gaan verkennen? ik niet- of misschien een beetje. Want weet u, ik houd het liever bij mezelf en mijn eigen ik heb ik nog altijd het meeste lief.…

De vrede voedt me als geen ander, als juist door die ene ander.…

besloten binnenin wezensvreemd weefsel met een boodschap liefdevol op de dood afstevenend is het tij nog te keren…

liefdevol zal ik mijn vingers door jouw haren halen met mijn kussen over jouw heuvels met mijn handen ze verkennen jouw dalen in het donker van de nacht zal ik mij een weg banen door die eenzame verlaten schacht op weg naar het licht dat daar ergens op mij wacht…

Het is dus erg logisch, dat mensen liefdevol zijn. Een logische vraag blijft: Waarom niet?…

de donkere demon hij beloert ons liefdevol terwijl wij spelen in zijn zomerzon en slaat dan zijn scherpste klauwen in ons zachtste vlees troostend strooit hij zout in onze wonden en spreidt vol mededogen zijn lange winternachten voor ons uit…

een dwangimpuls gedroomde verbeelding dat het jouw vingers zijn, die het kloppend hart en tijd doen vertragen, minder zou ik niet kunnen verdragen in mythische religie onderkent en afgewezen, die de evolutie van de wezenlijke mens niet kent.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

geen woord verbeeld de schoonheid komt tot leven niet op papier: mijn paradijs blijft onbeschreven…

ik schrap de verveling uit mijn verbeelding als dagen zich zonder ver zicht vullen ontken dan de leegte van mijn bestaan gedachten willen slechts dromen omhullen mijn handen aaien bloemen van nabij zal ze raken noch storen in hun pracht ze bloeien hun onbesproken gedrag zij aan zij vertellen van schoonheid in stilte van…

het is luisteren naar wat men niet kan horen zelfs niet met wijd openstaande oren ik kijk met mijn ogen en zie niet wat ik ervaar het is de herkenning die ik van binnen bewaar hoe schilder ik intiem ontwaken het dansen van nevel over een meer of het knisperen van gevallen bladeren als ik ze met mijn voeten bezeer waar ook nog het herfstfruit…

Trillen ze de woorden traag uit een cilinder Gooien ze een teerling of een bal De dichters Hun gedachten tekenen Merken het papier Overal in hun verbeelding Ver van hier Doen ze de horizon het water likken En toch tempert troebel glas Het zoeken om te zien…

Je vroeg mij of ik klaar was met de Goden, lieve schat waarom denk je dat ik je woordloos bemin en altijd zwijgend doorga in zuiverheid der liefde achter blauwe schemerlampen hoor ik zachte droeve stemmen van andere lijfzuchtige schimmen die voelen waarom denken aan taal taal schenken aan het denken is en in verbeelding vertrouw ik…

geschreven werd en wat daarover reeds bedreven is, mis ik beeld en baken uit de realiteit, met zelfstandigheid is vergeleken, anders dan met talenten blootgelegd, kwam de schoonheid met recht tot leven, daar werd de onechtheid uit geboren, waarin de onschuld niet ten onder ging en waar ik me onder verschuil, verruil de paraplu van de verbeelding…

Verbeelding Tussen jou en mij Verdampen de gesprekken tot Zweverige sneeuwvlokken In de roes van hebberige Weetheid op zoek naar Liefde Beroeren onze gevoelens Mond vol knetterzoenen Al bereiken onze levens Soms wat dwaalsporen Toch zijn we in wezen verbonden Met het jij en ik zijn En gloeit de verbeelding in onze Verdoken harten…

watersnood in '53 ik was nog maar een kind en waar ik woonde was geen ramp het onheil leek veel verder weg maar ik voelde wel de angst van ouders om familie, vrienden hoorde de toegeknepen stem er waren zo veel schokkende verhalen via de radio kwamen de berichten wij maakten ons een eigen beeld pas later zagen we hoe water genadeloos…

nacht Verschijnt jouw gezicht in de maan Ik doe mijn gordijnen dicht En loop weg bij het raam Het helpt niet Vanuit elk ooghoek Staar jij mij aan Ik wil het uitschreeuwen Ik kan het niet meer aan Wat heb ik toch misdaan Ik huil Uit jou oog Rolt ook een traan Ik wil hem weg vegen Maar mijn vinger Komt tegen een verbeelding…

ze zetten het leven dik in de verf kleuren zwarte woorden en vangen echo's ze bevriezen vuur laten geesten los en maken wolken ze dompelen donkere dagen in glinsterend licht openen onwillige deuren en zetten dichte denkramen open ze zijn hoeders hoeders van onze verbeelding…

hij ligt gespiegeld in het water zijn gezicht boom in tegenlicht…

dans je mee met het verkleuren van bomen en struikgewas als in een ritueel gezongen vriendschap en liefde dansend naar een nieuw seizoen. dans je mee met de dieren in gekleurde gangen liefdevolle krachten samengesmolten liefdevolle dag. het mag dans maar de kastanje kijkt naar de eik en terug naar het gekleurde blad gevallen voor je…

Hier zie je hoe er wordt gespeeld Met wat de kunstenares verbeeldt Worden de zinnen gestreeld Het perspectief verdeelt Informatie gedeeld. Kunst Is uit de kunst.…

Verbeelding is een kracht maar voor velen zo zacht zo zacht als boter Verbeelding voor mij een macht een lieve zoete kracht die mij toelacht Ik breng verbeelding spelenderwijs in mijn praktijk in de nacht en op de dag Ik beeld mij de toekomst in met heel veel zin en plezier in mijn zijn en nu en hier!…

in de beeldentuin fluisteren ze met elkaar is het verbeelding…

beelden van geweld achter de lens leg je vast wat je los wilt laten…