Alle inzendingen over criticus OR denken

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

Wie is die geleerde criticus, die jou nog steeds vertelt, wie jij zou moeten worden. Hoe jij acteren moet? Wie helpt ons de kunst verstaan? Wie leert je worden wie je bent? Wij zijn het zelf. Wij zijn de acteurs. Wij zijn de regisseurs, van ons eigen levensspel. Wie durven nog levenskunstenaars te zijn?…

Als kind geleerd Te doen wat anderen willen Niet te doen wat anderen niet willen Om veilig te zijn, zeker van liefde Patronen ontstaan Onzichtbaar gevoed de grootste criticus komt niet van buiten Strategieën gevormd Afwijzing zo pijnlijk Ik ben niet van waarde Schiet tekort Dus gaan we voldoen En levert het ons op Liefde en erkenning…

Ons denkraam is de maat, waarmee wij meten waar het om gaat, als wij iets lezen of iets horen, waar wij van genieten of ons aan storen. Het vermogen open te staan, voor wat in een ander's hoofd om kan gaan, brengt vaak de juiste woorden naar je mond, maakt de scherpe kantjes rond. Gooi de ramen open in je hoofd, verruim je blik waar je…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng? Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren Nooit brood of bed hoeven te ontberen. Mijn zegeningen tellend, gewoon tig De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig. Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…

Als criticus en eerst ook als docent Heeft hij die liefde keer op keer bekend En menig boek de hemel in geprezen. Die leeskoorts maakte hem enorm belezen En hij was altijd in zijn element Als een auteur zijn literair talent Weer eens in prachtig proza had bewezen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Vroeg reeds die oude filosoof en criticus zijn naam, wereld bekend, was Confucius.…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

Denken vluchtig... Denken diep... Denken geloven... Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…

Uitgekristalliseerde gedachten vinden ruimte en gebakken stenen dromen in woorden papieren krachten verharden nadat ze zijn verdwenen de vergeten uitwerking een keten onder dikke lagen ijdel massa overstroomt de oevers van het weten zoekt meer dan wolken, het licht en manna ik schop tegen muren ik wil breken door blinde obstakels te bevrijden…

‘t Verkleurde licht van sterren roept het universum te weerleggen het tegendeel is ook, beroept zich op zijn recht niet te ontzeggen gepatenteerde feiten nemen de eigen ruimte in, de stelling om stelling, houdbare systemen veroordelen een andre velling donkere materie blijft verhuld voor het oog maar is niet te negeren althans, het vreemde…

De zon vlijt zich neer in de armen van de zee De nacht jaagt de dag op de vlucht en de vogels zwijgen als het licht verdwijnt Je kunt alleen nog krekels horen Je kunt denken aan geld, je kunt denken aan goud De jaren die vervliegen en aan de dromen die vallen en opstaan En zoeken in gedachten naar het grote waarom Maar ik denk aan niets, ik denk…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…

ik heb een tomeloze drang tot schrijven halfbewust schrijf ik deze woorden mijn woorden paren omgevormd en barend in zinnen vanuit mijn taaldomein bedien ik klankkleuren mijn woordmacht wortelt op het draaipunt van mijn denken gerijmd of ongerijmd sporen van woorden op weg van oorsprong naar begin…

ratelen der raden in werking houdt zo gauw de leegte dreigt mijn web is klaar maar 'k span voortdurend draden over de afgrond waar het monster hijgt Maar nu is het genoeg, dit eeuwig tarten zou 't zijn-probleem ooit op te lossen zijn door na te denken?…

verstilde impressie Belevenissen van deze dag leggen zich murmelend neer Met iedere stap verwijdering van dingen zoals ze zijn Langzaamaan valt verloren geheugen fel op haar plaats Duisternis dekt toe, wat ik zo zoet, alleen voor lief nam Opent blind een vergezicht aan wat ik niet wilde weten Met steevast ritme, ordening, schreden in het denken…

Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in.…

in gedachten denk ik na vraag mij af wat ik denk ik denk na, denk nog eens na nog steeds weet ik niet wat ik nu denk ik besluit even te stoppen met het denken want zo lukt het niet straks denk ik er weer over na.…

hoe mondiaal is het verlangen als éénvoud ten tonele verschijnt en beproevingen uit hun gebeurtenissen worden bevrijd Het empirisch weten waar schijn de werkelijkheid passeert zijn slechts ongenode gasten die ons op valse gedachten trakteert Doch het preken in een taal die grenzen overschrijdt is ook mijn barrière die zorgt dat ik als…

terug, gisteren nooit) denk ik nog meer aan jou.…

De oorzaak van alle ellende in de wereld ligt aan ons denken in de verkeerde richting…

Interactie continu Aandacht te verdelen Iedereen wil wel een deel Een vraag die komt van velen Hersens geactiveerd door elkaar, De onduidelijkheden die rijzen, Allen hebben zij hun eis, Geen antwoord te bewijzen. Communicatie onbewust, Begrip niet te vatten. Staan ze allen pat, Of kan niemand de portee vatten?…

Gravend in gevoel, woelend in geweten: word ik nou, als het er op aankomt, liever door mijn beste vijand of door mijn ergste vriend gebeten?…