Alle inzendingen over de Stad

(Sint-Petersburg (1997)) Deze stad Ademt een sfeer Van ongeloof Een atmosfeer van Niet te evenaren Deze stad Bergt een groot werk Laat kunst huizen In blijde genâ Met missie bewaren Deze stad Leidt jou via Nevski Prospekt Langs Dostojevski Nabokov naar haar ziel Deze stad Zichtbare geest Winterpaleis Kluis.…

Van Lauwerzee tot Dollard tou, Van Drente tot aan 't Wad, Doar gruit, doar bluit ain wonderlaand Rondom ain wondre stad. Ain Pronkjewail in golden raand Is Grönnen, Stad en Ommelaand; Ain Pronkjewail in golden raand Is Stad en Ommelaand!…

van de stad drinken wij koffie en de stad zeilt verder. ---------------------------------------- uit: 'Het innerlijk behang', 1950.…

Verzonken stad nadruppelend in de wind aan een touw van schapenwol. Heersers van steden door bloederige strijd verbonden overdenken daar hun zonden, naast die stad, in de wind. Wilgen die schudden, wiegen, draaien, bij de heersers naast die stad en in de wind.…

Stad bij avond die eindelijk weer zich zelve is, de uren verslaat op een terras en het joie de vivre dat blijft hangen. Stad bij avond. Ik heb geen ander verlangen.…

Zo wijd als mijn oog ziet Hangt aan de lucht nu geen bloeiende schijn Van een Stad. Oovral rust. De sterren zijn Rondom de maan roerloos. Zij tinklen niet. Dit is de vrede, die ik zocht. Nooit vond Ik vrede in u. En nu haat ik u, Stad, Teedre stad, wrede stad. Ik haat de schat Van al uw lust, die harten drijft en wondt.…

Deze stad als mijn vader Hier waar ik mijzelf nader Harder dan elke andere plaats Voel ik hier de stenen grond Hieronder is het niets Waarin de stad zijn oorsprong vond Stukken van achter mij Zijn hier nabij Hier staan gebouwen van voor mijn tijd Deze stad die langzaam slijt Zoals het leven van een ieder In een zwart gat glijdt Over…

.....Het orgel van de stad .....Kijk naar die man! .....Zijn bewegingen .....De gymnastiek .....De rode kleren .....Het is duidelijk .....Merk je het? Waarom . . . ? .....De wonderen! Ik zie die man .....Hij danst de stad Ja, hij danst wel goed .....De wonderen van mijn stad Dus we zijn er?…

Zij zong Die dode stad en gans de stad lag aan haar voeten wat is het toch mooi jong en succesvol te zijn zei ik ze droeg koningsblauw en daar boven dat blonde vlassig haar…

N7 de route Montelimar de stad Nougat de lekkernij de stad als twijfelaar tussen Drome en Ardeche drukt z´n stempel op de N7…

De stad in mij is vermoeid door een oeroud verdriet. Zware woorden klinken tegen de gevels die scherp omlijnd zijn in de eerste dagen. De bruggen overbruggen diepe sombere waters Geen lach weerspiegelt. Hoe schoon en mooi het klonk en was Het verbond is verbroken. De stad breekt zichzelf af Ze geeft niet meer Ze gaf…

ik woon niet in de stad, in het licht van hoge bakens van beton met een vertwijfelde relatie tot verkeerslichten, die met tussenpozen op rood springen. ik woon nooit in de stad met vloeren van regen, lege spiegels door een auto stuk gereden en nooit zal ik wonen onder barse fonteinen van lichtreclames.…

bent er al, kijk maar, de stad zit hier, Recht tegenover je, kijk dan, Kijk naar de blikken bier in Deze plastic tas, mijn enige tas, Zoek niet verder, je bent er al, want Ik ben de stad.…

door stads- en lenteleven drentelen met een zon die piepend op de schouders hijgt.…

oma, zei ze weet je waarom de huizen zo dicht bijeen staan in de stad ze zijn verliefd en willen elkaar knuffelen met scheve schouders steun zoeken een regenboog van mensen bergen de nek uitsteken om het lied te horen van de stroom die het hart van de stad doorklieft welvaart brengt maar ook verlangen…

Firenze Stad die moderne oudheid straalt Je kunt verdwalen in rust Eeuwenoude stegen vertellen Hun diepste geheimen Firenze De stad van liefde Ligt in het zachte zonlicht Waar dichters en schrijvers Zich laten inspireren Firenze Toscaanse schoonheid De passie voelend In het nachtelijk licht Firenze stad van rust...…

in deze stenen stad die zich zonder oponthoud vult met gestage stromen van anonieme gezichten heb ik je gezocht in deze lege stad met het open hart waarin de striemende wind een bres sloeg heb ik je gezocht langs de rivier van deze stad waar meeuwen krijsen over het water in deze onbereikbare verten gebouwen waar misschien mensen wonen…

De stad ligt in een kuil maar jij laat het niet los de wolken, regendruppels de hemel, alle sterren maar jij laat het niet los armoede, verdriet en pijn het laat je niet gaan de stad schuilt in een droom je kan niet meer ontsnappen de bomen, de lucht alles ademt jouw stilte je bent een vreemde op de vlucht er droomt een schaduw…

In een Braziliaanse kleine stad Is overlijden tijdelijk verboden De stad kent reeds een overvloed aan doden En kerkhoventekort: dan krijg je dat Dus wie daar dood zal gaan, zal het bezuren Die krijgt een straf die stervenslang kan duren…

wat is een stad vraag ik me hier af een aantal pleinen verbonden door oude wegen en droge paden mensen, rivieren, kaden gebouwen, fonteinen wat maakt een stad zoals deze en zijn neven tot wat het raakt om te wonen en opnieuw te blijven leven vraag deze stad om een antwoord dat telt en hij geeft als onontkoombaar feit zijn verhouding…

Ja, dan lééft een stad. Een stille stad.…

Rood stijgt de kathedraal Gutenberg grijpt zijn welverdiende bijbel ik wals met alles in de stad tot ik neerplof dan, de stad danst voort. Ik kom eens terug om je te kussen.…

Groen is de slag van de stroom door het dal van de dag heuvlen van licht zijn de wallen de stad is een fort door de poorten der bruggen ligt zon gestort over de ruggen der golven de stad is bedolven onder het haar van de zon.…

De mensen, hun stad. Waar sluimer nimmer slaapt, Maar een ritme heeft, Die in een ander overgaat. Het wit en het zwart, Van de stad in de nacht. De weemoed van het heden, Die niet tot morgen wacht.…

In de stad zijn er veel deuren die 's nachts openstaan naar wakker zijn samen iets beleven over de drempel geen buitenstaander meer zijn In de stad zijn er veel stoepen waar mensen staan en verre gebieden verkennen met wendbare woorden vragen en gedachtesprongen om er thuis te raken In de stad zijn er veel tuinen waar kinderen spelen…

Tien jaar geleden vroor het nog geducht En konden fanatieke lui op schaatsen Van stad naar stad in Friesland zich verplaatsen, Maar nu is alle kou daar uit de lucht. Ja sterker nog, de christenen en rooien Kwamen naar Friesland om daar te ontdooien.…

en als ik dan mijn stad zo zie skyline flats kantoren voel ik mij even als verdwaald verleden is verloren geen school of straat waar ik ooit heb gespeeld groenteboer of kruidenier mijn stad nooit meer zoals het was alleen herinneringen hier…

het leven gaat nu verder de poort is gesloten vaarwel dode stad tot al de sneeuw is gesmolten vaarwel dode stad ik heb van je liefde genoten…

Winst en verlies staan in de onbehouwen ziel gegrift van deze warse stad - alleen met wind en water. --------------------------------------------------- uit: 'Vermiste stad' (2004)…

Ik zeg je: 't is een schat van een stad een schat aan verleden een schat aan heden een schat aan toekomst een schat aan moggelukheden Rotterdam 'n schat van 'n stad dat zeg ik je!…