Alle inzendingen over de clown

Een droevige clown buitelt wankelend op het dunne koord tussen verdriet en wanhoop boven de diepte die bodemloos lokt. Als hij valt en moeizaam rechtkrabbelt joelen de kinderen om de onhandige fratsen van een gebroken mens.…

Van de clown, de monnik en de filosoof. Zij zijn een creatief deel van mij. Zonder hen word ik blind en doof.…

Send in the clowns. Ach wat, ze zijn al hier.…

van het trapje struikel van het spreekgestoelte stort met hen opgescheept zit ik inmiddels tussen die clowns en jokers en lach vagelijk.…

de clown keek in de spiegel en zei wat zie je er belabberd uit en schilderde zichzelf maar weer een rode snuit later in de voorstelling zagen de mensen niet hoe hij van binnen huilde en het verdriet verborg achter steeds weer een andere lach alleen het kleine meisje was het die het zag…

Het slaat nergens op we staan allemaal op het toneel en brengen onze tekst spelen degene die we proberen te zijn op dat moment collega echtgenoot vriend minnaar clown…

Clowns en narren weten zeker, wat slimme mensen niet weten. Geen bijdehante meid weet dat. Geen arrogante vent.…

Toen de clown alleen nog zelf om zijn grappen lachen kon wist hij dat dit het einde was Voor de laatste keer schminkte hij zich af en keek in de spiegel Een oude man met lachrimpels en bloeddoorlopen droeve ogen met veel vreugde op zijn geweten…

bekijk die idioten als orbán of trumpje, poetin, bolsonaro, xi ’tis allemaal despotisch wat ik zie en dirkje ezel kan er ook wat van de clowns van deze wereld zijn perfide en vroeger mocht het echt, tirannicide…

Rode neus hoog in de lucht Felgekleurde haren Botsen, vallen en met een zucht Tracht de clown zijn evenwicht te bewaren Reuzenvoeten, reuzegroot Bemoeilijkt het lopen De clown roept hulp want zit in nood komt kruipend aangekropen Na een lang gevecht,staat hij weer recht Maakt een leuke vreugdesprong Struikelt weer, komt op de grond…

landen in zijn handen applaus is overdonderend weerkaatst tegen de wanden de laatste vogel vliegt ademloos kijkt het publiek hoe de clown zijn wanhoop tracht te vangen, verblind door tranen op zijn wangen…

Ze hebben ’t zorgvuldig overwogen En vonden dat het langer niet mocht duren De clown en acrobaat gaan avonturen Aan de binnenkant van hun vermoeide ogen Zo líjkt het, maar ik ging hun plannen na: Je kunt straks stemmen op de LBA!…

De wilde dieren vindt men ongepast, Trapezewerk mag van de Arbo niet, De clown bezorgt de kinderen verdriet En ons orkest de buren overlast. En dus bestaat nu ons amusement Uit twee uur zitten in een lege tent.…

Aap mij na, ik ben een clown. Een lachspiegel van dezelfde dingen. Mijn afspiegeling is daar, Waar het licht vraagt om zegeningen.…

Met een buik vol lachende tranen is de clown weer eenzaam in zijn droom bevrijd van de schmink van zijn ziel en is het circus het kerkhof waar zijn publiek hem in de stilte weer de aandacht geeft en laat lachen zoals hij droomt…

in het circus weerklinkt luid gelach als de oude clown over zijn eigen schoen valt een glimlach of geschater als de spiegel met menselijk gestuntel ons wordt voorgehouden we vallen en we staan weer op al schrijnt pijn als paukenslag…

“Hij lijkt Pipo de Clown wel”, zei ik toen. Het wokevolk vind dat ik dat niet mag doen. Hugofobie, gecanceld en verstoten. Mijn sponsor kwam met het bericht aanzetten: “Te weinig inclusief uw snelsonnetten”.…

Strijdend De diepe put Met ladder en Afgesloten sluipweg Maakten hem niet down Keer op keer verhuizen Weg uit India Linken met Kasjmir Werkend en schrijvend aan Shalimar de Clown…

Nee, Trumpster heeft slechts kolder in de kop, alleen als clown is hij géén grote flop -…

Een Clown, een boegbeeld, in een lach bevoordeeld. aanprezen in het bestaan, zal vaak eenzaam heengaan. (De buitenwereld wil een lach, geen traan...ode aan de Clown)…

Ik wou dat ik kon zingen lachen als een clown lekker kunnen swingen zorgeloos, niet down. Ik wou dat ik kon acteren, pianiste was of tamboerijn ik zal moeten leren talentloos tevreden te zijn. Ik wou dat ik kon schrijven over leven, lief en leed en me bij zal blijven, dat dit leven goed is besteed.…

Clown Bassie zet ineens z’n neus op rood Of zag een klokkenluider levensgroot De twitternaam @BadAlbert op z’n mouw? ’t Is wennen aan ’t idee, maar kan het zijn: Een B&B van B op Drakesteyn?…

Als clown ga ik steeds wit geschminkt, geen kind dat me een kleur toezingt. Misschien moet ík de kade op als nepknecht van de nepbisschop.…

Hooggeëerd Publiek we moeten sluiten Trapeze, tromgeroffel, laatste klap Een salto in de nok, zet u maar schrap Nog een keer dreigt de clown u nat te spuiten De acrobaat, jongleur, het slangenmens Ze buigen, uw applaus, dag Circus Renz.…

en draag je masker De wereld kent immers al verdriet genoeg Verschuil je achter vrolijk lachend raster Speel de clown die ieder leed in stilte verdroeg In de spiegel zie je eens je echte gezicht Hoe jij dat ervaart is enkel ‘t ware gewicht.…

achter maskers van weemoed spelen clowns mijn waarheid in eenzaam spel ontroerend ontwapenend echt deinen ze mee op golven van vreugde en verdriet zij spelen de ontmenselijking menselijk acceptabel roeren in de likkepot van mijn emoties ontroerend ontwapenend echt ontmaskerend en spiegelend leven zij op grote voet halen zij dikke rode neuzen…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

haastte de intellectueel Die komt pas na een paar bier zei de drinker Een tunnel graven zei de clown in alle ernst en de dichter was vooral op zoek naar de simpele ziel die hij zelf misschien nog 't meeste was.…

een koorddanser op de dunne draad van een lijngrafiek stijgend dalend balancerend in opwaartse tragiek in een hand de paraplu geen vangnet gesponnen uitgegleden en gewond de tred voort gezet wederom een dag gewonnen al voel ik mij ellendig en ben ik nog zo down dan acteer ik als een huilende clown waardoor de gesminkte lach je mijn tranen niet…

Één oog open één oog dicht één oog schaduw één oog zonlicht Éen wang zonneschijn één wang verdriet Z'n eigen ogen Zie je niet In zijn spel tragiek De kunst is zijn mimiek De lachers op z'n hand Al staat zijn hart in brand Elke voorstelling weer Opladen, keer op keer Nooit humeurig Nooit down Ach ja, hij was maar 'n clown.…