Alle inzendingen over de laatste eer

Eer waar is het gebleven Veel hebben geen eer Het is niet zo als vroeger meer Weinig voelen er nog eer De waarheid waar is die gebleven Velen leven in een leugen Is het zo leven beter Durft men niet in de waarheid te leven Gaat men liever oneervol door het leven Terwijl eer je kracht zal geven De waarheid geeft je een eerlijk leven…

De laatste tien psalmen van de bijbel beginnen met wanhopige kreten in benauwenis of doodsnood geuit door sterke dienaren van God maar dit alles maakt spoedig plaats voor verzen vol blijmoedige eer en eeuwige dank aan de hoogste Heer moge de ziel van al die woorden ons elke dag weer voor de geest staan.…

Ondanks zoveel problemen in het land Volgen de media vooral de laatste stand Of Balkenende president van Europa gaat worden Het is een schaakwedstrijd op vele borden Waarbij onduidelijk wie schaakstuk en wie schaker is De uitkomst blijft nog even ongewis Maar wat een verrassing en eer dat hij is genoemd Want tot nu toe werden toch alleen zwakke…

Hoe kan iets er zijn eer het er is? Hoe kan iets eindigen eer het begint? Hoe kan een roos geuren zonder de zon? Hoe kan het licht breken eer de dag begon? Regendruppels kleuren de dag, de roos en de zon, het einde en het begin; tekens van hoop, groene olijftak na de gloeiende hitte.…

Hoe kan het licht breken eer de dag begon? Hoe kan de roos geuren zonder de zon? Hoe kan iets eindigen eer het begint? Hoe kan iets er zijn eer het er is?…

waar het gebaar altijd zo sierlijk was hapert nu de gratie van een ronde waterpas altijd goed gestyled tot in een laatst bewegen werd jou de hoge graad van majesteitelijk met eer gegeven joyeus in een verblindende vitaliteit stralen ogen en verbiedt je lach nog altijd donkere depressiviteit zonder woorden kaatsen blikken…

Toch ben ik in leven gebleven ook al drukte jij mij naar beneden, want ik wist: het geluk komt toe aan wie heeft geleden.…

Tot Gods eer wil ik handelen In heel mijn aards bestaan Zal ik altijd tot Hem gaan En in Zijn voetsporen wandelen. Mijn God wil ik eer bewijzen Aan Hem mijn dank betuigen En eerbiedig voor Hem buigen Zijn grootheid loven en prijzen.…

Tot Gods eer wil ik handelen In heel mijn aards bestaan Zal ik altijd tot Hem gaan En in Zijn voetsporen wandelen. Mijn God wil ik eer bewijzen Aan Hem mijn dank betuigen En eerbiedig voor Hem buigen Zijn grootheid loven en prijzen.…

Toen men hem moeielijk genoeg ‘Wat was was eer was was was?’ vroeg, werd hij de winnaar van de quiz met ‘Eer was was was was was is.’…

eer al het fortuin is opgebrand…

voorwerp al snel over poëzie en zonder dat zij het ook maar dichter bij pent, struikelt de tong over verborgen klinkers, inslikken verstikt harde klanken, vermoord eer zij het vel raken, zullen ook deze laatste lijnen leeg omgeslagen worden…

De oude heer, Hij gaat zijn laatste keer. Bij daglicht voortgetrokken door het leven, Gaat hij langs geliefden op zijn laatste dag, Voor volk, vaderland, onder nationale vlag; Wordt aan zijn ziel een stemmig eerbewijs gegeven. De oude heer, Hij ondervond roem en eer. In duisternis verging zijn hoop op leven.…

Mag ik jouw zinnen rijpen zoals je schoot mij kan bevrijden van lusten ongerijmd met ingelijste metaforen jou berijden nachten lang door het woud waarheen ik ga is het duister slechts mijn licht en sterf ik eer ik voor je sta maar ‘k moet de dood nog baren in scheuten pijn vanachter hemd en rok, toch bewaar ik in dit leven jouw laatste…

Mijn eer en uw eer uw hart mijn hart heeft niets gemeen. Ik schrijf u met de ravenveer. Ik schrijf u met het ravenzwart het teken: neen. ----------------------------------------------- Uit: Verzamelde gedichten, 1980.…

eer het zuchten wordt gestaakt…

mijn raam verschuilt zich achter zachte groene tinten van bossen en bomen ik voel al wat gaat komen van najaarskleuren droom ik van nevelgeuren die allengs verkondigen dat de zomer verouderd raakt ik pluk de laatste vruchten eer de natuur het zichtbaar groeien staakt zo drijven mijn gedachten naar het veld van verwachten…

Het wordt De Toppers allemaal te machtig Hun Eurovisiemissie is niet meer Die Geer bedankte krijsend voor de eer Maar ja, die eer was toch al twijfelachtig En met zo'n rel valt ook niks te behalen De Toppers konden al niet dieper dalen…

'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant: Mijn voortijd eer 'k in kunstige infuzoren; 'K vervloei, hen ziende, in schem'ring vreemd verloren, Waaruit tot mijn ziel Brahman is ontbrand; De vonkjes eer 'k, uit wier heilig verband Ik ben, een vlam, meer dan hun som, geboren, Zoals een Boeddhabeeld, dat als een toren Over de wereld…

zij stond alleen en achteraan door de duistere wereld verworpen en helemaal vooraan op de eerste rij geplaatst door Hem die is en was en terug komt op de wolken…

Het vers gemaaide gras smeult als zijnde het laatste leven dat ik benoem met woorden die ik vond langs de leegte van het pad de geur is oud en desastreus, het ettert waar gebeurde momenten uit mijn hand al strijkt de eer slechts door het omber dat zacht doorweekt wordt door woorden van vergiffenis spreuken die het lijden verlichten zijn…

bij de laatste rustplaats van Albert Camus ik had de eer aan zijn graf te staan zijn sobere steen te betasten de sfeer te ademen van het vergaan in het zuiden van Frankrijk mag de tijd misschien trager lijken doch vluchtigheid is ook hier van alle dag wij wanen ons onaantastbaar en klampen vast aan het leven en kijken bewust niet naar…

Zij droeg een jurk, lang uit de mode, en was zo mager als een lat, een rare stokvis, maar ze had zo'n zeldzaam mooie lesmethode, voor die tijd eigenlijk verboden: het scheen, ze praatte zomaar wat, alsof je in haar kamer zat te kletsen om de tijd te doden. Het leek gezellig en verkeerd, maar was, dat blijkt, geraffineerd: ik ben…

wat is eer? Een handvol nietig slijk. Gods vriend te wezen is veel meer; Die Jesus lieft, is rijk. Komt vallen we onze God te voet Om deugd en heiligheid: Zo wordt op aarde ons jong gemoed Ten hemel voorbereid. Dan krijgen wij die beste schat, Die nimmermeer vergaat. Dan lopen wij op het deugdenpad, En schrikken van het kwaad.…

Dan worden ze mager en beven, in verlangen naar eeuwige rust, dan is 't laatste woord geschreven het laatste kaarsje geblust. En mijn handen, mijn handen, voor 't laatst nog door lieve lippen gekust.…

neemt u maar rustig van mij aan er was geen kwestie van niet droog staan sterker ik had best trek in die bonte meid wat gaat er boven in een trein die rijdt helaas had ik juist in de krant gelezen de rode vrouwen doen het heviger en meer zijn minder geremd in het seksueel verkeer kijk en dan moet je niet bij mij wezen als man van eer…

fier stond ik voor vorst en vazallen mijn woorden klaar mijn hart tussen mijn smalle lippen zwaarden zongen bloedend uit mijn wonden rechtte ik mijn rug terwijl mijn hoofd viel…

Een haiku-schrijver werd ineens een president, dat mag misschien wel wat verbazing wekken maar wie de man een beetje meer, van nader kent die weet dat hij wel goed de kar zal trekken; hij is integer, wijs en zeer bekwaam, al zeggen de Chinezen: rare naam. De Chinezen spreken over "Rompuy" en vergeten de "van".…

men hoede zich voor ouder worden in eer en deugd dat is dodelijk vervelend…

Het keyboard lonkt bij aankomst en geniet van haar eerste slag en als een volleerd musicus begint zij deze dag Haar vingers beroeren vloeiend de toetsen der poëzie en langzaam verandert haar aanslag in een eigen symfonie Nog voor het avondvallen heeft zij haar lied gespeeld maar helaas voor deze kunstenaar wordt geen roem of glorie toebedeeld…