Alle inzendingen over de labbekak

Het lijkt er weer eens op dat Hans de Boer Te lang in het cafe is blijven plakken Daar hoort hij: 'Bijstandstrekkers, labbekakken!' Dus roept hij dat nu ook, want dat klinkt stoer Gewoonlijk luistert niemand naar het ventje Dus gunt u hem zijn mediamomentje.…

Hoe zwaar die plasjes ook waren verdoopt Het IOC was bang om door te pakken Uit vrees voor bonje bij die labbekakken Dus niet een boycot zoals was gehoopt Hoera, het Paralympisch Comité Zegt tegen Rusland categorisch nee…

Aan werken heb ik echt een broertje dood Gesloof is voor de dommen dezer aarde Al dat geploeter heeft voor mij geen waarde De bijstand zorgt wel voor mijn bed en brood Genoeg geluld...ik ga een pilsje pakken En dan...nog even lekker labbekakken…

Het krioelde en het wemelde van dwaze dorstelingen die -gezeten aan de toog hun onkruid schoten in het nat waar ze gestrekt en scheef gebekt hun smart aan lappenlaarzen hingen en genoten van de labbekak die dronken iets vergat Ze hadden voor de maan gedanst in grote lanterfantenkringen want ze bleven zonderlingen die hun lol hadden gehad…

Gestrest zei hij, die labbekak, terwijl de ambtenaar al sprak: Jij zet me wel in vuur en vlam maar ik prefereer een kakmadam! Waarop zij in woede ontstak en wreed het hart van haar ex brak. Want in haar wraak reed zij zijn bak in de prak: kakkerlakkenwrak.…

bandiet, geteisem, lamstraal, schobbejak gepeupel, doerak, gluiperd, boerenpummel stuk onverlaat, kwajongen, mafkees, lummel jij klojo, vlegel, vlerk en labbekak geboefte, laaienlichter, klotenklapper ellendeling, rapaille, uilenbal gehaktbal, flapdrol, plurk, schavuit en kwal kwajongen, schijtluis, knuppel, oelewapper jandoedel, kwibus,…

opstaan plooiend zijn broek zijn rok het ouwe rund dra staat hij lang en breed tussen de pilaren door de schaduwen bestormd het marmer van zijn kaken de zweep spelemeiend met de laars aldoordringend de blik gericht op de dreigende maan langzaam daalt hij af men juicht pondereus buiten alle proportie daalt hij af en plaatst zich naast de labbekak…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Ik heb het geluid van jouw val uit het niets op de vloer niet gehoord omdat mijn hart zo keihard brak.…

ik wandel langs de graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

de landloper op straat met introverte ogen onder het hemeldak wakker geschud door een hanepoot van de spin werkend aan een toekomstweb ochtendboodschap voor hem hang niet af van één streng die levensbedreigend is als het doorgeknipt wordt…

ik hunker naar de warmte de kilte brengt riltekens op lichaam en geest de winter duurt nu al jaren ik slik mijn gevoelens weg om de verkilling niet te voelen ondanks de slechtnieuwsberichten het sarcastische schrijven dat de tijd weer geen tijd voor me had telkens opgeschoven worden naar later het slot blijft vastgevroren achter de…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

Verstikt op school. Maar popmuziek... We leerden meer van één zo'n lied dan van die onderwijzerskliek. Ik word weer jong en hoor de beat want wij capituleren niet.…

De ochtend grijs, de avond grauw; een dof bestaan, geen greintje glans en geen idee: wat wil ik nou? Maar ik leef op als ik met jou, al is het in het donker, dans.…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

Voor zoveel tranen achter het stuur bestaan geen ruitenwissers. Ze was gemeen vandaag. -------------------------------------- Dit gedicht komt uit de bundel 'scheiden voor vaders', het debuut van de Romein.…

M'n dochtertje gaat braaf op tijd naar bed en poetst in roze nachtpon met beleid de tanden die ze ook in biefstuk zet. En als mij ooit een tijger openrijt, denk ik vertederd aan die lieve meid.…

Voor m’n ogen zie ik vliegen Twee vlinders, een droom Ze zijn door de liefde gekleurd En als een wonder zo schoon Fladderend gaan ze voort Over het lentegroene gras Ik staar ernaar vrolijk Ik zit op m’n jas Het zonlicht werpt haar gouden druppels Neer op een ontluikende rozentak Een heer gaat voorbij Hij draagt een net pak Dan wordt…

Er is weer een dag voorbij gegaan Weer een dag in een mensenleven Leven Hoeveel dagen zal het leven hem of haar nog geven Het is maar goed dat men dat niet weet Leef bij de dag dat je dat niet vergeet Het leven is voor je het weet zo voorbij Voor jou, voor hem en haar en voor mij Dus geniet van het leven Want op de eeuwigheid…

De schreeuw van het gevoel in de mist Lege boodschappen scheuren Slogantaal bespeelt de gedachten Onophoudelijke drang naar meer Vijf miljoen verandert je leven Paradijs op aarde Schijnteugels in de handen Jaren vergroten de zielsafstand De edelsteen geeft even een meerwaarde Met slaappitten kijken we naar het grootste scherm De…

Geef mij een fiets of kar met paard, het snelverkeer is niets voor mij. Quod erat demonstrandum: jij reed langs. Ik zag je van opzij maar heb vooral je nagestaard.…

Vogel vrij is hij daarboven in de lucht Jammergenoeg is het bij de vogel net als bij de vis geen besef wat voor gelukkig schepsel het is…

Een opkomende zon Het licht wordt aangestoken De merel brengt zijn ochtendconcert In de tuin hoor je een hoog si si van de pimpelmees Kwetterende tonen in de achtergrond van een boerenzwaluw Bij de vlucht van de boomvalk slaat hij alarm De bosrietzanger is net terug uit Afrika Een warm welkom van de boomleeuwerik Met dirli dirli lu lu…

In Kansas Waar de velden wuiven En de onbelijnde wegen In een vast stramien Een uitkomst bieden voor tornadojagers Is de schoonheid Een geile melange Van graan en hemel…

Onschuldig begin Speelse plaagstootjes Aftastende ronde Glimlachende knipoog Klikkende woorden Verkleinende afstand in ruimte Groter tijdbeslag Warme knuffels Troostende kus op de wang Vier ogen afspraak Groeiende magneetband Geheimenverklap Blootgelegde zwakheden Fatale kus…..…

Tevreden kijkt ze naar haar bloemen Kent elk plantje bij naam De ene klein en rank De ander met stevige wortel in de grond Elke dag is ze in haar tuin Met levenswater worden ze begoten Liefdevolle woorden voor elk apart Ze groeien voor haar tot een prachtig sieraad Seizoenen gaan voorbij Gisteren was haar vaarweldag Met de idolen naast…