31377 resultaten.
Krimpende maan
snelsonnet
4.0 met 65 stemmen 517 Oh lieve help de maan wordt steeds maar kleiner
Als dat maar goed gaat op de lange duur
Als ie verdwijnt dan duurt een dag 6 uur
Niet alles wat zo klein is is ook fijner
Elk nadeel heeft zijn voordeel...voor een slok
zit dan de vijf wel vaker in de klok…
Costa de la Luz II
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 680 Bovenop dat immense duin,
bedwelmd door licht,
verloor ik mezelf
tussen wolken en aarde.
Onzichtbaar voor altijd - de sterren.
De maan - verdwaald,
uit zijn omloopbaan geslingerd,
met blindheid geslagen.
Ik sloot mijn ogen
en hield op te bestaan.…
Schijngestalte
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 442 De maan scheen helemaal niet door de bomen
Mijn schoen heb ik dit jaar maar niet gezet
En gisteravond lag ik vroeg in bed
Wie zou er met zulk weer nou willen komen
Maar hoor wie klopt daar tegen ‘t raam...de plicht
Geboren uit ellende...dit gedicht…
Rode ruit
snelsonnet
4.0 met 24 stemmen 2.191 Naast Rode Kruis en Rode Halve Maan
Helpt ook de Rode Ruit in noodgevallen,
Al weet ik sinds een kijkje op de Wallen
Zelf al geruime tijd van het bestaan:
Daar zat een vrouw achter een rode ruit;
Die zag er heel erg hulpverlenend uit.…
De dijk, de duinen en de zee.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 De dijk, de duinen en de zee,
rustig deinend water,
kabbelend in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.
De dijk, de duinen en de zee,
aan de horizon een schip,
silhouet in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.…
Zaterdag was
gedicht
4.0 met 6 stemmen 9.481 Zaterdag was de mooiste dag van de week
En je wist als je naar je vriendjes keek
Hier gaan ze heel wat beleven
En de trainer riep: samen is niet alleen
Maar eenmaal op het veld vergat je dat meteen
We waren zeven...
Het was de tijd van Floris en Q en Q
Je ging van huis en altijd volledig in tenue
En minstens twee uur te vroeg
Het systeem…
Bij het opstomend tij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 281 op het hoogste duin staat een man
de voeten in het zand geplant
tot aan de schuimkragen
rollen zijn woorden
als verse vis
uit oude kranten
ik ben een eilander, ik ben
zeewier en watertander
een worm uit deze aardkloot
maar nooit, nooit, nooit
een stadsidioot…
duinen van Klein Zwitserland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 546 nooit
heb ik later
die geur nog geroken
de warmte gevoeld
m'n dorst zo gelest
als van de dennen
het door de zon
verhitte zand
en
de koele
gepasteuriseerde melk
de langhalsfles ingegraven
onder de schaduw van
de duindoorn…
Duinwandeling
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.104 de schittering van het gebroken schelpenpad
dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen
maar statige koningskaarsen weten mij tijdens
mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid
feilloos langs de alom aanwezige duindoorn
te leiden
zonder daarbij te worden afgeleid door de
lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen
die het tot nu toe moesten…
The Dangling Conversation
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 zachtjes waaien klanken
over duinen vang ik woorden
in jouw voetsporen
kleuren treden donker
waar stemmen praten
schep ik water in de nacht
wijl zee mijn enkels drinkt
huilen vissen het verdriet
in het rode licht van de toren
schaduwen flessen op 't zand
rond mijn middel kiemen algen
laatste stukjes huid reizen af
de ochtend vecht…
Duinlied.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 596 door duinen omschorst;
Wat u belaag' op de vloed of op 't land,
Zwichte als de golven voor 't schuttende zand.
-------------------------
uit: De Gids (1839)…
duin een strand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 102 daar waar bergers
verdronken schepen lichten
en jutters bergen werk
verzetten, het licht
van de zon verdrinkt
achter de rand van de zee
kust het duin een strand
voetsporen weggespoeld
de maan trekt onbedoeld
aan het water…
Door de Duinen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.469 En zo lopen wij
door de dalen heen
waarachter toekomst
is, te weten
aan de stappen
in het heden…
het duin en ik
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 314 buiten schijnt de zon
dagen lengen nog wat dagen
natuur oogt fris en groen
in duin gisteravond
voor het eerst
sinds vele jaren
vele konijnen jong en oud
ze springen weer
om te knagen en te vreten
van het helmgras
opdat de wortels groeien
de korrels niet verstuiven
de poolse paarden prachtig allemaal
alleen ja moeilijk uit te leggen
wat…
duin
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 598 uit duinen waar ik zonnewandel
verzweeft mijn geest over het land
bij ‘t ruisen van het zilte branden
door weeë luchten overmand
over een panoplee van paden
stamp ik mij lodig door het zand
en voel mijn zool de treden raken
mijner gedachten, hand over hand
uit schilf’rend drijfhout dagen wijde
beelden, azuur, een oceaan
totdat een prikkeldraad…
Duinen
gedicht
3.0 met 20 stemmen 9.309 Zoals altijd is er een dierenspoor.
Er staan gewone brem, slangenkruid,
ossetong en koekoeksbloemen. Sommige
konijnen begonnen een hol, maar
groeven niet door.
In de spaarbekkens hangt het water;
je zou er munten in kunnen gooien
als in het bassin van een fontein.
Bast is van jonge bomen afgeknaagd.
Zie toch hoe de dag werkelijk wentelt…
Op het duin,
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 556 Er stonden meisjes op het duin,
stil, in het laatste licht gevangen
van de ondergaande stralen,
gekleurde nagels op de lange
rokken, het avondrood smeert de
smetteloze wangen, de bleke lippen
tuiten zich in gene van een
groot verlangen, de sokken tot
de magere knieën opgetrokken,
de blonde lokken verleiden zich
en de zwoele avondwind,…
Duinen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 109 Duinen als schaduwen
je ruikt de zilte zeelucht
een zomernacht aan zee.
Het lege strand waar wij
lopen langs de vloedlijn
onder een sterrenhemel.
Hand in hand onze harten
samen tot een gesmeed
door de liefde omarmd.…
In de duinen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.661 Daar is het blanke zonlicht overal
en vult de dag zijn beker tot de rand.
Hij spiedt de kleuren, die in 't fijn kristal
spelen, als in een kelk van diamant.
Lichtdruppen storten in een parelval ;
hij ziet niet, hoe zijn achteloze hand
de blanke lichtdauw spilt, een zilverval
van zon op witgrijs zilvermos en zand.
Stil ligt hij in de diepe duinendel…
duinen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 223 het zout
op je gezicht
te proeven
die bitterheid
vervaagt
de wind
in je haar
te voelen
die wolken
opjaagt
naar de nacht
als onze hoofden
op een kussen
rusten
in de zon
en zorgen
veilig slapen
vergeten we
dat de morgen komt
bewaren
de geur
van de zee
als herinnering
dat ik weer zing
voor jou…
Duinen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 door zijn zee
Bewegend naar dat ene
Haar eeuwig dansende benen
Ritmisch deinen duinen mee…
Op het duin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 337 We stonden op het duin en overzagen zee,
waar zeehonden op de platen huizen,
de zon nog net niet onder
en praatten over man en zoon,
wij, beroepsgenoten,
in 't zelfde schuitje hadden we gezeten
waar we afscheid van hen hadden moeten nemen,
hier op die top,
aan d' ene kant de ondergaande zon,
schuin boven ons de volle maan,
we keken…
Duin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 395 Wolkenloze schaduwen tussen duinen
Alles is ver weg, als de branding
Jij slaapt, rust in een duinkom
Ik raak enkel huid en zand…
Ja, duinen en dan ...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 152 Ik ploeter niet meer door het rulle zand
en de duinen zingen niet meer,
zielloos beademen de golven het strand,
diep in mij gaan hamers tekeer,
stampen weer beelden in mijn hoofd
van de drukke zonovergoten kust,
waar ik je eeuwige trouw heb beloofd.…
De zee en het gebed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 389 Door de Helderse duinen
loopt het Schapendijkje
tot het Kaaphoofd
op weg naar Huisduinen
Een grijze man daar
tuurt in de verste verten
heft zijn wandelstok
wijst naar hoog
boven de heiige zee
tegen de winden in
hangende gevleugelden
Hij mompelt kijk daar
ze bidden nog
de zeeuwmeeuwen…
Vader-Moeder-God
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Er is een drang en onstilbaar verlangen
met koesterende handen te verzachten
al wat verwrongen en geslagen is, en pijnlijk
angstig voor wat nog komen kan.
Toch zijn we moedig en zoeken
steeds opnieuw het leidsel van Ariadne,
stralend Licht tegemoet van Achnaton- Ra,
Vader-Zon, die schitterende bron.
We vullen en omhullen ons met de pracht…
fietstocht door de duinen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 437 Ik fiets door de duinen
langs de plek waar Kelten
zwierven in de ochtendnevel
aan het Noordzeestrand
Ik fiets door de duinen
langs de plek waar Bataven
vis vingen in een moeras
aan het Noordzeestrand
Ik fiets door de duinen
langs de plek waar Geuzen
hun roes uitsliepen na ‘t plunderen
aan het Noordzeestrand
Ik fiets door de duinen…
Met handen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 585 Met handen
nog ragfijn gebonden in onschuld
Met lichamen
tesamen gevangen, bevangen
in een oogverblindend verlangen
Naderen we
worden we schepper van een mysterieus web
wederzijds verankerd met een zoet gefluister
om als één enkele hartslag
ritmisch
elkaars lichaam te doorkruisen
wij,
volgens tastbare dimensies
zintuiglijk bestempeld…
Als geen enkele vraag de stilte overtreft
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 589 Even geen zin in woorden
té lang op vragen gewacht
die niet kwamen
enkel zin in niets
zittend in mijn nood naar woorden
kijkend
naar de zee
omdat zij me
misschien
kan helpen
zij
laat elke keer
moeiteloos
alle korrels los
krassend
wrijf ik
het zand uit m'n ogen…
spiegel van stilte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 359 De maan weerspiegelt
een stille traan en toont hoe
koud de nacht kan zijn…