Alle inzendingen over de schaduw van een m

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Weet dat ik morgen 'n schaduw van mezelf zal zijn ...een zombie, een chagrijn met hoofdpijn. M'n leven na 'n aneurysma tussen vrolijk en chagrijn maar mag blij zijn ***dat ik nog leef***…

Naar boven blikkend aan de lucht te zien: 't aloude spel van wolk en wak schaduw en licht Hier, in woorden -ingelijst- van m'n gedicht.…

Als morgen zoals verwacht Het landschap wit is Omdat april doet wat ie wil Maak ik geen grappen Zeker geen 1 april mop Want het is oorlog, verschrikkelijk oorlog “De schaduw van Rotterdam” Hangt over ook mijn land Mijn Nederland, mijn vader- en moeder land Zelensky sprak en maakte indruk Maar maakt Rutte zich echt druk Om Nederland…

Kunstmatig word ik In coma gehouden Nadat ik door het leven Gewelddadig ben aangevallen En ik overal op en in mijn Lijf verwondingen heb die Levensbedreigend kunnen blijken - Als ik na dagen, misschien maanden Van sluimeren dreig te ontwaken En het mij lukt één ooglid op te Tillen en ik de oude wereld herken Die ik van mijn…

Door de vrede aangeraakt Door verdraagzaamheid gekust Word ik stilaan in slaap gesust Nadat jij me voor de laatste Keer welterusten hebt gekust Nu dat voorgoed lijkt te zijn Nu dat eeuwig is…

De zeven zussen hadden ook een broertje Een broertje dood aan het onschuldig ventje Dat speelde in z’n indianententje en in die wigwam liet hij vaak een boertje dat lachte daar hij erge kiespijn had Met zeven zussen is het altijd wat…

Ik won van Bob en Bert bij het biljarten En vierde dat met heerlijk helder bier, Maar kort daarna verdween mijn sportplezier Toen ik van Dick en Daan verloor met darten. Het sportplezier, zo kreeg ik in de smiezen, Hangt heel erg af van winnen of verliezen.…

ook al zijn haar keuzes niet de mijne, kleuren ze mijn dag niet minder grijs de hemel regent mijn tranen daar machteloosheid mij ten deel valt uit liefde kwamen jullie in ons leven, met een gebroken hart zal ik jullie moeten laten gaan…

Als je mocht denken Dat ik verzuip In dit moeras Dan heb je Het mis Als je mocht denken Dat ik hier Ten onder ga Dan heb je Het mis Heb je Ooit gezien Hoe sterk Dat ik ben Heb je Ooit gezien Hoe veerkrachtig Dat ik ben Mocht je denken Dat ik Door jouw ellende Mezelf verliezen zal Dan heb je het mis Dan heb je Dus…

Wat is verjaren anders dan dankbaar stil te staan bij weer een jaartje verder op onze levensbaan. Wat is verjaren anders dan met een helder oog de kleine mooie dingen zien en de regenboog. Wat is verjaren anders dan met een open hart je aan de stilte laven bij vreugde en bij smart. Wat is verjaren anders dan met een hoopvol lied…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Ik wil een M zijn. Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…

ze geeft geen citroen zonder verhaal over die ene reis naar Spanje geen aardappel zonder herinnering aan het grote veld waar later de soldaten neerlagen gesneuveld verslagen ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten in schoonschrift tussen de lijnen ze is mijn vriendin ze wordt achtentachtig…

Geen dag is meer dezelfde zonder jou Het licht is anders nu jij bent gekomen Een and’re wind waait door dezelfde bomen De lucht is blauwer dan het diepste blauw De nachten zijn niet langer zonder dromen De warmte staat niet langer in de kou De vogels vliegen tussen mij en jou Met woorden op hun wieken zonder schromen Jij opende een deur…

Morgen komt een tijdloos tijdschrift uit Van Willem-Alexander en zijn posse Verzameld in een vorstelijke glossy Gebonden door een koninklijk besluit Een blad van helden met voorname banden Vooral geschikt voor hele grote handen…

jij en jou lach, dat is mijn doel voor de hele dag. jij en jou doen, dan verlang ik zo naar jou zoen. jij en je mooie ogen,dat is meer dan duizend regenbogen. jij bent het dus voor mij, samen zij aan zij worden wij blij.…

als alles dat blijft uiteindelijk gaat zijn wij voorbij de hemel stralen vergeten sterren zoals het is in alles dat voor altijd blijft zoals het was…

nachtelijke gedachten kruipen onder de huid te veel om te bevatten te groot voor het gemoed de Zwitserse zwarte koeien brengen me op de koebellen geluid door vrienden uit de Alpen voor mijn dode broer het traditionele klingelen valt me zwaar hij heeft het vaak gehoord ik kan mijn broer nooit meer vinden we verloren elkaar uit het…

Nonchalant draaide ik me om, er was niemand die mij volgde alleen mijn schaduw. Mijn eigen ik had me gezelschap gehouden. Claire Vanfleteren ©…

Al jaren moesten we het zonder doen Een ster aan ’t firmament, een flonk’rend licht Een hinde! Blije, blonde bliksemschicht Veel rapper nog dan Fanny Blankers-Koen Hoe wonderbaarlijk toch dat Neerlands hope Zo snel is als een ranke anti-lope!…

Schaduwen overkoepelen mijn herinnering! M'n op hol geslagen hartslag vergaloppeert zich in de tijd. Mijn geest, mijn ziel, ze hunkeren naar troost. De littekens, de hunker, verdwijnen niet. Maar in de tranen aan het snoer weerkaatsen regenboogkleuren! Ergens zomaar...…

Er zit niets anders op, hij moet hier weg, omdat hij aan ons land niets extra’s biedt. Al doet het vele mensen veel verdriet, zo zijn de regels; hij heeft dikke pech. Dus dit is het besluit, in naam der wet: de steppekiekendief wordt uitgezet.…

Het jaar doet er weer toe, de teugels van de toekomst zich nestelen op de takken van de avondschoot en hun kwetterende muzen…

laat me spelen in de spiegel van werkelijkheid; verwonderd om de vogels in de lucht waar ik niet wil denken, hoef te denken en het stamelen kan achterlaten bij elke vraag die je stelt over liefhebben, dicht tegen mensen en het verliezen aan ik zie je graag, zeg ik dan maar ik hou ook van een steen -het is stil overal waar ik…

Verlaten dier, treedt uit je schaduuwen, wat zit je nog te mijmeren hier, er is brood, er zijn spelen, loop niet in dood in je levensspoor je lot achterna, je verlangen versleten tot schrander dier.…

(voor M.) 'Iemand vertelde me dat je nog van me houdt!' Carla Bruni Magerder dan een kort 'hallo' kunnen we niet gaan, hoewel een bekende zanger 'hello' tot een wereldhit maakte, maar die intentie zul je toch after all niet wagen te bedoelen.…

Er was er eens een dichter die maar niet goed kon onthouwen of hij vanuit de man schreef, of veeleer vanuit de vrouwen. Dat maakte hem van streek en deed hem menig maal benauwen, zodanig dat de twijfel aan zijn geest begon te knauwen. Het viel hem reuze zwaar steeds bij zijn versjes te bepalen: ~Moet ik hier nu de borsten of de ballen bij gaan…

nee ik kan het niet evenaren de hartstocht van een vrouw haar stem met haar mooie hoge klanken ik neem ze in me op net als haar vloeiende woorden schitterende poëzie met adembenemende gevoelens lees ik in en uit haar zelf geschreven boeken tranen wil ze liever verbranden omdat verdriet niet opraakt alsof het de nieuwe mode is jezelf continu…