Alle inzendingen over dementie / vergeten / verdrinken

vertel mij straks wat ik ben vergeten en zeg me ook dat wat ik ooit nog wist dat wat er was er soms bij vlagen eventjes nog is doch het besef van wat ik wil en kan daarin helaas zit tot mijn grote spijt de sleet…

zij is de werkelijkheid ontstegen vergeet zich zelve keer op keer vraagt heb ik ooit een kind gekregen en zo ja van wie ook weer…

een wirwar van woorden vele zinnen gebroken het verleden verloren je was er altijd voor mij ik voelde me nooit alleen je stond steeds aan mijn zij ik leef nog in jouw dromen maar je herkent me niet meer mijn tijd is gekomen moeder ...ik sta nu aan jou zij!…

Ik dreig te gaan verdrinken in het meer door mijn tranen gevormd alles is naar de bodem aan het zinken mijn hart wordt met gevoelens bestormd Beland in een eindeloos diepe put niet de kracht om omhoog te kijken in het donker voel ik me beschut wil nu alles en iedereen ontwijken Niemand hoeft te zien wat dit met me doet dat de pijn me…

als een slak met wintertenen, schrijd ik door een waterbed, wachtend op die ene meester, die dan net mijn leven redt.…

Ik verdrink, ik dook er in en zink. Ik zweef over rivieren en zie de mensen ondergaan. Ik loop over het water en wie heeft dit nou niet gedaan? Ik kijk over de meren en zee wil niet langer blijven staan. Ik verdrink, ik dook er in en zink…

In de donkere nacht stil en sereen trillen snaren met gevoelens van verbondenheid door me heen heel zacht je mond fluistert geheimen in m'n droom en ik verdrink in de oceaan van je ogen zo diep zo blauw en wordt meegenomen in de stroom van verlangen naar jou…

Een lichaam, ontzield maar ongeschonden, In een ondiepe sloot gevonden. Een beangstigende aanblik. Jouw gelaat in wit en dik. Hoe lang heb je op de dood gewacht. Heb je gestreden met onmenselijke kracht. Heb je alles gegeven wat je in je had. Kwam het zomaar op je pad. Intens verdrietig en alleen staat je familie om je heen. Na een nacht…

Ik voel mij zinken, doe mijzelf enkel nog verdrinken. Want die hoopvolle tijd raakte ik, ooit, lang geleden, kwijt. Met recht, een verloren strijd.…

traag ontneemt het woekerend sterrenkroos de ademhaling van water dat gelaten verdwijnt roerloos wacht op blootstelling aan licht en lucht was het kind verwonderd toen het in het water raakte en het kroos zich eensgezind sloot de handenwringende tijd voordat iemand kon bevatten wie het kind verborgen hield en toen de…

Geen seintje of een teken Je was zomaar in eens weg Maar jij voelt nog als een warme deken Als ik mijn hand op de jouwe leg Je geheugen laat je in de steek woorden zijn onvindbaar geen notie van de dag of week zó blij met elk klein gebaar Je hoeft niks te zeggen Ik voel écht wat jij voelt Jij hoeft niks uit te leggen Die lach is vast…

Ik weet dat het niet mag maar elke keer als ik je zie elke keer als ik je stem hoor vergeet ik alles wat ik weet en wil ik alleen bij jou zijn Het is verboden we kunnen er veel door verliezen van je houden is een mix van onbeschrijflijk geluk en verdrinken in verdriet maar ik wil bij je zijn Voor altijd...…

Met haar fluisterstem kluistert ze me vast aan de ribben van het schip dat "WANHOOP" heet Ze zingt me in het hoofd spelt cijfers en letters één voor één, speldt ze vast aan de hersenstam Ik mag een wens doen verdrinken in haar ogen vergeten wie ik was worden wie ook maar…

ik weet zeker dat er eens iets was vergeten, maar zo aanwezig ik proef nog steeds de stilte, het zilte gestrand, op drijfzand ik heb de duinen achter mij gelaten loop zinderend brandend zand de golven verdrinkend, verdringend het spoelt aan mijn voeten…

, Want elke vorm van Dementie wordt steevast Voorafgegaan door een Langdurige, chronische Depressie waar geen Einde aan lijkt te komen En die in veel gevallen Naadloos wordt opgevangen In de onbarmhartige armen van Meneer Alzheimer…

Ik baan mij een weg in een driehoeksverhouding maar ik sla een slecht figuur het is een vlucht in dementie.…

Snel nam de dementie toe. Hij wist niet, meer hoe hij heette.…

Zo trof ik meer vodjes aan, eenmaal open gedaan volgeschreven met haar bibberende handschrift las ik hoe door de dementie haar leven werd ontwricht.…

Hij vliegt onhandig heen en weer draagt 's nachts zijn jas al drie keer bij de buitendeur. Hij weet niet waar naar toe. Wil gewoon een luchtje scheppen. Ik vind het eng en sluit de deur en neem z'n jas maar aan. "Bedankt Mw. Maar ik wil graag naar buiten." "Straks komt de zuster van de dag", vermeld ik vastberaden. "Die laat…

Verdrink in het zoet van de vergeten wijn wat door je aderen stroomt en in alles wat je vergeten was maar uit je hart en poriën bloeit, herkenning wie je werkelijk bent, onbot je fluitenkruid, laat mij dan om een windvlaag wensen over het neerbuigend riet, die op de tonen van herinneringen in de toekomst speelt, met je deel in…

Toch moet ik het erkennen, mijn oma heeft dementie.…

Dementie Verval verschaft zich toegang tot mijn brein zacht maar onverstoorbaar wordt een deken van vergetelheid gelegd, zoals sneeuw het landschap tot in alle holtes toedekt zo schimmig ontoegankelijk is mijn "zijn".…

Beroerte, Parkinson en dementie, Drie hersenziektes die de mens bedreigen. De kans bestaat dat u die ook zult krijgen, Als ik de statistieken eens bezie. Als mantelzorger wil ik u nu vragen Uw steen aan de collecte bij te dragen.…

Ik verdrink, In zeeën van tijd En de wijzer Die mij leidt Lijkt ook zijn weg Te zijn verloren. Verdronken en verzonken In gedachten Komt de tijd Wanneer hij vergeten is…

Knopjes Had je maar een knopje Dat bepaalde hoe je dacht Ook voor elk van je gevoelens Nou, dan had ik echt veel macht Want ik zou ze vaak indrukken Echt waar, bijna elke dag Voor een vrolijke gedachte En een hartelijke lach Ook moest er nog een knopje zijn Die aan ging en ook uit Ook eentje nog voor zachter En natuurlijk een voor luid…

De fles aan je lippen Je delirium doet zeer Bij anderen Je pijn verdrinkend Geef je hartzeer Aan anderen Je zorgen vergetend Nieuwe zorgen creërend voor anderen je grenzen verleggend wordt een grens getrokken door anderen de fles aan je lippen ga je gang de anderen zijn weg.…

In 't woord dementie, zit een deel 'demon'. Een demon is een duivel, die in dit geval overwon. Hij 'won' het van geheugen, en 'overwon' z'n eigen, ik wou dat ik dat ook kon, ik zou dat kreng wel krijgen.…

Ik verdrink Niet in water niet in tranen niet in pijn niet in verdriet ik verdrink in de last van het houden van jou de kracht van de verwachting alles brengt mij in verwarring zwart voor mijn ogen donker en stil ik verdrink in iets, in liefde? misschien.....…

er viel nog zoveel te zeggen maar krampachtig of niet het feestgedruis is vergeten door voltooiing van geheugen nu valt niets meer te herhalen wat we eigenlijk al wisten dat jeugdstemmen verdrinken in windstilte zoals ouderdom dat momenten voldongen zijn voordat de storm is gaan liggen anekdotes, ons bord is leeg met tijdsbestek…

onzekerheid waart door de gangen waar geen één hetzelfde lijkt, verdwaalde boterhammen vinden de weg naar onze magen, blauwjassen wijzen de weg, naar daar waar wij nog nimmer zijn geweest ogen kijken steevast naar het tafelblad waar het leven uit sijpelt, ongemerkt evenals onze mooiste glimlach die gestolen werd in de nacht…