Alle inzendingen over demonen en kwade gee

Demonen en duivels strijden om de macht. David versus Goliath, een steen sloopt een berg voor het vallen van de nacht. Tussen het goede en het kwade wordt onze onschuld niet lang bewaard. Onze geest wil vaak het goede doen maar wordt getrokken door het kwaad.…

l’Histoire kent vele gezichten zoals la nuit Barthélemy schavotten Robespierre Jeanne d'Arc of l‘Inquisition tragedies die somtijds herrijzen in kwade geest en demonie hélas vers in de pers contre un danger danois dans le peloton l’évocation nu lijkt uit de start bij la Sainte Cécile te verklaren Albi's kathedraal gebouwd uit baksteen en haat…

Een zeer bij- zondere wolk 'de Hand van God' een pulsar wind nevel Geëxplodeerd daarna geë- volueerd Supernova…

AmSterDam, eFfe Gee Haa Jee Ka eL !! ZeX met Carla Van Buren ? Nooit Meer !! Dus de E is van m'n neefje Qwerty en de U van de ui en de O van de P En de G is van gee haa jee kaa el En de Z is van sex is met Carla en alsjeblieft nooit meer De A de S de D en de F van Amsterdam effe, kom er nooit meer, maar ben er altijd weer…

Samen deze nacht doorkomen met al het kwaad en demonen in het labyrint wil ik met je wonen het goede verspreiden en klonen laat de rivieren van haat verdrogen waarheid zien in ieders ogen die de verbeelding kan beloven te dromen op school leren ze je het woord allochtoon in de kerk leren ze je een sprookje op het werk voor je loon Je bent…

De duivel was ziek en goed van streek Een mens die min of meer op hem zelf leek Een lustmoordenaar eens door hem ingehuurd Had hij onachtzaam ontzien en teruggestuurd Dus was hij nu dusdanig bedroefd overstuur Zodat hij zich jankend wentelde in hellevuur Brulde kotsend naar beneden laat onschuldig lijden Stuurde satanische demonen welke op…

donker omvat door de nacht stijgt worsteling naar boven om duwend een plaats te vinden als een demon: het oude zeer, niet goed geheeld ik wil daar niet verblijven! er komt geen rust geen magnolia die geurt geen klanken die kunnen strelen alleen de tijd zal de wonden helen…

Het is al één uur en ongemerkt middag, na nachten doorwaken en verdwalen in letters op het toetsenbord. Gedachten dwarrelen nog steeds binnen vanuit sterrenstelsels en gangen van kinderlijk verleden. Ga weg, gespuis. Maak frisse ruimte voor ijverig gebezem, blaas stof uit de hoeken van het heelal. Wat is toch dat venijnig geraas van draaikolken…

Ik wil niet wéér strijden tegen die demonen in mijn hoofd ze zouden mij nooit weer verslaan ik had het mezelf nog zo beloofd Ze drukken me naar beneden met al hun kracht terwijl ik naar boven wil en iedere dag moet vechten met man en macht Ik haat ze zo door en door ik voel ze marcheren en ik, ik kan niet anders dan ze proberen…

Zijn nachtelijke demonen bijten stukjes van zijn ziel. Wat baat een psychiater, ze komen altijd terug. Met omineus geschater werpen zij zich op zijn rug.…

Een cruiseschip vaart bevrijd van alle boeien De haven in of juist het zeegat uit Dat vraagt om begeleiding van de fluit De toeter mag dan graag een tijdje loeien ‘Ik vraag mij af of dat nu werkelijk moet Die herrie aan mijn hoofd gee’//TOETOETOEOEOEOEOET!!…

De keuzes De donkere waarheid een vloek Vorming Van verdorven geesten Van beesten De minachting Van een ras Daar waar vrees onstaat Broeit het kwaad Het bloed Kleeft aan handen Van mensen die boeteloos ten onder zijn gegaan Hun gezichten Blijven demonen In ieders mensenleven De geest Blijft verbonden Met dat wat er was Uitroeing…

na elke oorlog moet iemand opruimen de demonen de laatste kogel het heilige gelijk het opperste kwaad de muren het prikkeldraad na elke oorlog moet iemand blijven op verstikkende zwarte grond om plaats te maken voor het rouwen om verdwenen geliefden de dood van het kind na elke oorlog moet iemand zich vasthouden…

Een zee vol demonen De adem van muziek huivert Zet in Zo wit als de stranden met roze schelpen Mijn muze Met mij.…

tomeloze kracht die mijn stroom van woorden brengt in een vrije val als een sneeuwbal die bergafwaarts voortrolt, ongeremd en groeit zonder oog voor werkelijkheid steeds weer passeren striemende beelden mijn geestesoog verlating, jaloezie vernedering amper overwonnen dient een volgende zich aan een wond die ik open houd bezeten…

De gele gloed maakt me bang Vanmiddag al, toen alles wazig werd maar ik even wakker leek te zijn van de pijn in mijn buik Dat mag niet, ik wil het niet Mijn buik moet veilig zijn voor de baby, hopelijk gaat het gauw over hier, in mijn eigen bed o, wat gebeurt er toch? Ik moet eruit, het gordijn sluiten voor die akelige maan Alles is…

Pa sal nie vir jou kan gee, 'n groot saal baie mense, gaste lang tafels met stoele vele, glinster dekorasies. Pa sal nie 'n "speech" kan maak op sjampanje glase nog minder sal Pa kan bekostig die monster met die oog die band wat rol die kliek-kliek van kameras.…

In 't woord dementie, zit een deel 'demon'. Een demon is een duivel, die in dit geval overwon. Hij 'won' het van geheugen, en 'overwon' z'n eigen, ik wou dat ik dat ook kon, ik zou dat kreng wel krijgen.…

De rode knecht verhaast zich met demonen hemellichaam zonder borst fakirbed voor kindse bevalling venus stremsel van de macht heeft de melkweg drooggelegd demonen lachen zich tot barsten verbeten zuigeling aan je navelstreng geworden tot de rode knecht vrijerig met vele manen wordt de kosmos stilgelegd…

Nacht'lijke demonen verdwenen, verloren door ontwakend gloren hun duivels gezicht.…

Demon, engel, vakman, underdog, was al uw vredestichten dan bedrog? Heeft wie zijn bede zag verhoord de machtiging weer snel verstoord? Was soms het klokhuis van het woord medeplichtig aan zijn eigen moord? De danser op het slappe koord rouwt om de stofwolk in zijn zog van demon, engel, vakman, underdog- gevallen met hun allen.…

ontspan je verstrakte ledematen in het lome, laat alle, daagse pijn nu uit je stromen, ook dit uur blijven demonen slechts demonen, beleef, liefste, opnieuw, alle mooie, oude dromen, die in je lange nachtreis tot je komen, eens keert weer terug, wat jou is afgenomen…

en zijn demonen Brengen eens een Koninkrijk op aarde en de mensen naar het lam terug…

ik maak een gedicht met do en re met mi, fa, sol en la met toeters en bellen, met rinkeldekink en tralala-lala met koffie en thee, ranja en Rietje en Co-lala-lala ik maak een gedicht van aa en bé van ef, Gee en haha van zeuren en zemelen, haver en gort in vlalala-lala van heinde en ver, hiero en daaro en voilà-lala-lala…

Het Kwaad brandt in mij Als een kaars in mijn hart Als een brandmerk op mijn hoofd Ik ben de zoveelste in de rij Ik wil het weghalen Uit mijn hart En uit mijn leven Maar het blijft door mijn hoofd malen Het zit vast in mij Net als in alle mensen Ik haal het niet weg ik ga verder met een vieze lei…

Langzaam drijft het kwaad naar boven Als de geest naar de bodem zakt Ik loop met mijn hoofd gebogen Door kwaadheid gepakt Het drukt tegen mijn schedel Het loopt tegen de schedelmuur Het kwaad is soms de hemel Slechts bitterheid smaakt zuur Ik spuug wilde frustratie Schiet de pijlen van mijn boog Kwaad verdwijnt in concentratie…

alsof er geen leven meer is zonder leugens, of haat stil… volkomen roerloos maar bij bewustzijn lig ik daar in het land van het kwaad…

Me fiets is gejat ben zo kwaad ben het zo zat want Ze hebben me fiets gejat Wanneer blijven ze eens met hun poten van mijn spullen af Nee, Kom als een dief in de nacht.. da's pas laf Den Haag klote stad ben het zo moe ben het zo zat want Ze hebben voor de 2x mijn fiets gejat…

de aandacht die wordt opgevreten door je alleenstaande en zielige bestaan trappend naar alles van kritiek veeg je alles met slijm weer schoon ach waar de woorden sussen kussen druipt alles dat je haat weer langszij zij spelen met je verleden en angsten die jij ziet als weerspiegeling van zielen je blik immer naar beneden gericht want de…

maar het verbergt zich in mijn merg in stramme kaken ik haat degene die haat maar het bestaat, het kwaad ook in mij het kwaad bestaat…