Alle inzendingen over denker/dichter

Waarom ik huil, mijn liefste? niet omdat ik pijn heb of ongelukkig ben; ook heb ik geen afscheid moeten nemen van een geliefde; ik vind je zó mooi, zó lief dat ik me afvraag: verdien ik dit allemaal wel? is dit geluk, is dit liefde? hou me vast, mijn geliefde, hou me stevig vast en zeg me dat je me nooit zal verlaten; ik ben bang dat…

Een denker denkt. En schrijft, maar “onbezonnen”. Hij schrijft niet cryptisch, maar smeedt taalkabaal en daarom roept hij dichters op: sta op! onthul de misse daden van de top…

Mijn lichaam is het huis van een reizende geest die komt en vertrekt om te reizen door 't heelal vrienden die langs komen als mijn geest afwezig is ontmoeten 'n zielloze zitzak dat blijkt geen probeem ze fluisteren bij vertrek fijn mens om mee te praten ze horen slechts zichzelf ik heb geen woord gezegd…

Zo waar zal ik het nu eens over hebben Ik pieker me de hele dag een bult Mijn hoofd lijkt wel met zaagselstof gevuld En bovendien met grote spinnenwebben Ha...op de valreep schiet me iets te binnen Het is...nee ik ga niet opnieuw beginnen…

(filosofiemaand) zoals psychologen speuren naar andermans ziel zo zoekt de dichter naar juiste woorden om zijn gevoelens te vertolken... de filosoof echter peinst en denkt er het zijne van…

Een nieuwe Denker, lees ik in de krant Haar naam is Marli Huijer, een hoogleraar Zij kaart graag aan maar is ook zelf aanspreekbaar En vindt haar vrouwzijn daarin relevant Dus gaf zij aan de pers direct een les: Ik ben geen Denker, maar een Denkeres…

Waar alle dichters en denkers over zingen en dan blij sterven. Jouw hemel ken ik als eindeloze liefde voor jou en ieder. Ik heb je gezien, gevoeld en zelfs genoten, ik weet dit eeuwig. Dit puur ontmoeten doet alle pijn wegsmelten en voeten zweven.…

Zo worden dichters ongewild gewekt. Wat grote denkers eerder al bedachten, moest vannacht weer worden uitgedacht, en poëtisch worden opgeschreven. Ervaringen van eerder en van gisteren, die me levendig zijn bijgebleven. Wat àf was, werd weer volmaakt gemaakt. Daarna mocht ik weer verder slapen, zoals na iedere slapeloze nacht.…

Ik ben een Denker, ik reutel niet, maar ik zoek -- echte vibraties.…

Op sloffen sleep je stof tot garen als een mat achter je aan voeten nooit geveegd de filosoof in jou ziet het als kant legt het wijd gespreid op een hemelbed vergeet je pyjama niet praat je hardop in jezelf maar die blijft hangen waar het hangt zwart wit gestreept in de halfdonkere kamer valt het zwart weg…

In kinderjaren vraag ik me af droom ik weer weg naar de sterren staren Knapt mijn hoofd straks uit elkaar van alles wat ik heb meegemaakt Voor alle planeten in mijn hoofd is er wel genoeg ruimte daar? Er is nog veel tijd te gaan en te genieten Zal ik de lichtpunten weten? Of ben ik het straks kwijt? In kinderjaren hoop ik dat later…

Is toch bijkans net zo vreemd als een dichter die niet dicht? Gelukkig ben ik slechts een denker die niet denkt.…

vroeg me af wat je dacht en je deed me aan Auguste Rodin denken en was verbaasd dat enkel mensen denkers denken ik weet het nog die nacht die nacht voor je laatste dag…

Zwart-wit denkers zullen nooit kleur bekennen...…

De denker des Vaderlands gaat dood maar tot dan gaat hij vooral over leven!…

Gedachte De Denker Dante Door Rodin gehouwen Gehakt op zijn briljante manier…

Ik denk aan denkers die van de oude verhalen en de nieuwe praatjes andere kanten beschrijven die als nieuw observeren wat er is en iets anders opmerken dan gangbaar is en dat in de werkelijkheid leggen Precies dat reageren op wat er al is is oorspronkelijkheid of de illusie ervan In een eerdere tijd zou ik zo'n denker zijn geweest…

Pegasus en de Hippocrene wat meer heeft een dichter nodig?…

Schiet de denker neer drijf gedachtenloos weg naar die andere wereld waar eigen beperkingen onbelangrijk zijn omdat ze tijdelijk niet meer bestaan…

Er was eens een tuin, een lusthof met onaanraakbare bomen, een pad vervoerde een kar, geladen met boeren, vervolgens een koets met dichters en denkers, een koets met geleerden, techneuten en klerken, daar achteraan een wagen vol tweedracht en twijfel.…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

Grote gedachten passen niet in zalen Noch in teksten; als je ze wilt vertalen Naar woorden smoort dat in de kiem De grootste denkers blijven anoniem…

Frans Timmermans, een denker en een doener. Als eurocommissaris had hij flair, zijn aanpak was robuust en missionair, zijn wil werd wet, Europa kleurde groener. Maar met het rempedaaltalent van Wopke raakt energietransitie in het slopke.…

De Denker verdwenen Wie weet naar waar Een werkelijk pronkstuk De gedachte uitbeeldend Uitkomend in elke Gespannen spier Hoe zwaar zijn denken Inspireerde Rodin het meest De schoonheid van Denken; voorbij, Geweest?…

Ik moest zuchten ik moest verzuchten ik moest puffen vooral puffen...pf, pf, pf een p ragmatisch f ilosoof was van ons heengegaan een doordenkertje die Denker des Vaderlands…

Denker die als Reiziger vermomd De straten van De hoofdstad van het Romeinse leven Verkent, en overduidelijk Wegvlucht uit zijn Drukke bestaan, Voor de buitenwereld Knort over wat hij ziet Maar wel fantastisch Vindt de onschuld die De stad nog rijk was…

filosoof tot aan de heupen in modder denker aan de wandel het hoofd vol snot dichtertje mompelend in oprechte onnozelheid en ondanks dat het al veel te laat is arriveert prematuur een nieuwe lente nooit eerder deze gelukzaligheid…