Alle inzendingen over dichters eten mee

Daar wil ik niets van weten Het meest hou ik juist van jou als het koken is mislukt Want dan kan ik je verleiden en stel ik je die ene vraag: ‘ga je mee uit eten?’…

ze nam me mee de nacht in rond de lakens duisternis die steeds dichter ons omringde en tijdens het spel mij als klauwen bij de strot greep…

van buiklopen ziek zat de dichter uren op de plee en dacht 't schrijft niet lekker maar het zitten valt wel mee…

Mijn ziel met schepen mee. Wil veilig zwerven. Over zee.…

Sinterklaas mag ik u wat vragen eigenlijk wil ik u daar niet mee plagen het is niet bestemd voor mij maar voor de mensen die wachten in een rij die hebben niets te eten laten wij dat niet vergeten geef mijn geschenk maar door ik heb geen honger hoor.…

ik zou graag willen huilen zachtjes zonder haasten in de herinnering waar ik jou heb aangeraakt in de liefkozing van je hand toen ik jou droomde tussen vroeger maar nooit later ik zou graag willen liefhebben eeuwig enkel jij in de tranen waar ik jou heb gefluisterd in de regendruppels toen jij mij vlocht tussen uren maar nooit…

Kus de avond begroet de nacht kleur naakt de kim geef mij weer kracht geelgoud zand raakt onze voeten pak mijn hand laat golven groeten voel het helmgras zie de kleuren proef hoe het was ruik de geuren wil mij laven bevecht onze zee wees mijn haven toe neem me mee…

Ik geef mijn stem mee aan de wind Langs de dagen en de nachten Langs een droom en werkelijkheid Ik geef mijn warmte mee aan de winter Langs lage wolken en vederlicht gemijmer Langs witte dekens en roerloosheid Ik geef mijn bladeren mee aan de herfst Langs de lente en de zomer Langs een traan op papier Ik geef mijn liefde mee aan de nacht…

Oogverblindend mooi lach naar mij raak mij aan zie mij zie mij zandkorrels kom neem mij mee naar het zilte nat waar golven rollen…

laten we naar de maan zwemmen laten we door het getij heen klimmen de avond doorbreken die de stad probeert te verstoppen laten we vanavond uit zwemmen gaan lieveling het is onze beurt het te proberen geparkeerd aan de rand van de oceaan op onze rit door het maanlicht laten we naar de maan zwemmen laten we door het getij heen klimmen ons…

, wars van enig plagiaat, verslaat de hele scala van de muze waarin ik verdwaal, het was niet veel, maar daar is mee te leven.…

“iedere droom stuurt me naar de werkelijkheid iedere werkelijkheid stuurt me naar een droom” neem me mee de klok luidt nog meer dag ik blijf achter, luister naar de herinnering van mijn naaktheid waar echte vogels de nacht wegvlogen, onbevreesd om uren uit nieuw geluid te winnen ik verwacht de zee, wil de doofheid uit mezelf wegduwen…

het zwijgen van het strand draagt een ander gezicht, vreemd toegevouwen alsof haar stilte is zwartgemaakt op wimpers en wenkbrauwen vele dagen lang uren waarin het reizen steeds kleiner werd door het twijfelend tasten aan torenklokken die zonder reliëf de wijzers vastmaakten, noordwaarts tegen voorbijgaande duinen en het geraamte…

Ik ben er klaar mee, is een veelgehoorde kreet ik heb er genoeg van, hoor je nog vaker ik pas ervoor, ’t is maar dat je ’t weet ik bedank voor de eer, kijk eerst naar de maker!…

Soms zit het mee, soms zit het tegen Na zonneschijn komt ook weer regen Na vandaag gewoon weer morgen Na plezier ook weer zorgen Na de zonden weer de zegen Zorg daarom dat het beklijft En je steeds jezelf blijft.…

Dans met mij mee, Hou jezelf niet verborgen. Dans met mij mee Om de wereld van het spel. Dans met mij mee, Wacht niet tot morgen. Dans met mij mee, Met een passie bij iedere pas die ik tel. Dans met mij mee Op wolken van rozen. Dans met mij mee, Zoals in een sprookje van Grim. Dans met mij mee met een blos die doet blozen.…

Soms zit het tegen, maar dat valt dan toch weer mee. Dat is een zegen.…

vergroot de dorst die iedereen in z’n binnenste draagt ook bij nacht en ontij, ongevraagd raakt alles aan wat wordt getorst ligt het voor de hand, als je wilt kijken in het gegeven, niets te overzien maar daar is mee te leven, ook bij nacht en ontij.…

in voorjaarsregen ruist de smeltende sneeuw met vergeten stem een dichter met vier zijn eerste gedicht kwam pas met veertien jaar - een wond met roofies hoe heet kan je ze eten de korstjes op je lip bysshe een poging de mot is aangetrokken tot de morgenster naar het oude nest waar stilte geen stilstand is waait het raam open…

Lieve Eva, Omdat jij zo nodig van die appel moest eten, zit ik nu met de gebakken peren maar dat is lang gelden... zand erover, zon erop. Lieve Adam, Wanneer kom je weer eens rib-eye eten? neem jij fruit en een fles wijn mee dan zorg ik voor brood een spelen - samen komen wij er wel uit.…

Ze was een goede relatie, daarom vroeg ik haar mee Om met mij te eten tijdens het zakendiner In de rij bij het buffet vroeg ik haar of ze ook melk dronk bij haar eten Onverwijld liet ze me weten Dat ze geen melk meer dronk voor het lessen van haar dorst Sinds ze los was van de borst Voor mijzelf koos ik melk in een kan En zei haar dat melk…

de dagen kruipen steeds dichter bij de dichter, de uren schrijven zich vol verlichte beelden, tuigen de woordenboom op, spreken vrij van wolkenluchten, stukgespeelde partituur en verse groenten op het aanrecht, die zich niet alleen laten eten, buiten wacht nog een volle moestuin, huilen de hoge dahlia’s maar ik weet waar jou armen zijn…

Laat eigenheimers onder de poëten Eerste zure witte druiven leren eten En al die zoete blauwe snel vergeten Het is met menigeen kwaad kersen eten Laat staan de ware dichtkunst te bedrijven Leer eerst maar letters lezen als olijven!…

Wat eten we vandaag is de alom bekende vraag, maar waag het niet te zeggen; ik heb geen idee, want waar komen mannen dan mee? Juist, patat en dat; gaat er nou juist niet in. Zo zie je maar, leeftijds halve gezien, maakt het niet uit, of ze zestig zijn of tien!…

Een dichter is gestorven zijn leven werd ontkracht doordat het einde onverwacht z’n laatste adem heeft verworven de man nam alle woorden mee die hij door zin verheven poëzie had willen geven maar helaas het is passé de mensheid leest gerichter zijn nalatenschap; zijn werk en concludeert: dat is toch sterk van verre is hij zelfs nog dichter…

Slapen Eten Werken Eten slapen Eten werken Eten slapen Eten werken eten Slapen eten werken Eten slapen eten Werken eten slapen…

Het viel volgens de eigenaar wel mee Er was dan wel gekotst over het eten En hier en daar op het tapijt gescheten En hij had zeker nog een bord of twee Het personeel liet zich graag molesteren Tot volgend jaar en fijne avond,...heren!…

Is het kunst als ik wegloop maar toch blijf waar ik ben. Is het kunst als ik vragen stel maar geen antwoorden wil horen. Is het kunst als ik een lege kamer overhoop kan halen. Is het kunst als ik nee zeg en ja bedoel. Is het kunst als ik een mooie vrouw beschrijf alleen maar met wat ik voel. Is het kunst waarvan men zegt…

voor alles wat ik niet gedaan heb geen steen van het ijzeren gordijn gebeukt geen grenzen doorbroken geen armen rijk gemaakt voor alles wat ik niet gedaan heb betuig ik spijt het spijt me en daar ga je altijd weer die zin geen land verdedigd of hulp geboden bij overstroming nog geen steentje bijgedragen het spijt me en daar ga je altijd…

soaps op t.v. nee daar krijgt hij nooit genoeg van er gaat geen dag voorbij of hij zit lekker voor de buis soaps op t.v. zijn voor hem meer dan een hobby geen voetbal of verjaardagsfeesten hij blijft liever thuis soapjunkie soapjunkie hij blijft liever thuis niet voor maar in de buis want dit is pas echt z'n leven waar hij altijd…