Alle inzendingen over dickinson OR hope OR solitaire dichtkunst

Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Politieke goede sier. Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Sneuvelende fuselier. Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Mag het raampje op een kier? Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Voetbaltrainer: kwade pier. Dichtkunst daar, dichtkunst hier, Mij zegt dat bepaald geen zier.…

Het zinkende schip zonder roer of kaptein was ooit een brigade gevreesd in Brazil, het liep tegen Turken te hoop zonder wil - Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn... Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Geinspireerd door Emily Dickinson's gedicht: “Hope” is the thing with feathers - That perches in the soul - And sings the tune without the words - And never stops - at all - .....…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Een oude plataan solitair op het stadsplein een bewaarde schat…

De andere dichter en dichteres voelt als een soort heiligdom, wat ik niet betreed. De benen van Rutger Kopland waren kleiner dan ik dacht, als van een dwerg, niet capabel genoeg om mij in te halen als ik hem een poets bak. Ik ga alleen naar toverland om wat dichterlijk voedsel te halen, daar doe ik toch niemand kwaad mee, hij natuurlijk in…

ik ken de taal niet meer waarin de bloemen spreken zijn het nog de hartenbrekers die de weg der liefde kleuren of bedekken zij het bloed van hen die gaan met stille tochten bij de wilde bloem heerst onbegrip over recht en plicht is solitair zijn schoonheid maken of juist anderen afkraken…

Je kon hem in de stad van Ho-Tsji-Minh zien Pearl Harbour, Zuid-Korea en Beiroet Want ondanks burger- en soldatenbloed Kon hij er steeds de humor wel van inzien Maar wat George Bush nu uitspookt in Irak Daarvoor blijkt zelfs Bob Hope z'n hart te zwak…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Een stroom van literaire zinnen, Komt in mij op, vaak onverwacht Ik wil dan dingen gaan verzinnen Ga daarmee door tot in de nacht De mooiste zinnen in mijn hoofd, Krijg ik niet op papier Mijn dichterskaars wordt dan gedoofd, En weg is mijn plezier…

vang dwarrelwoorden vlindervlug in netten verdeel ze over verzen zorgvuldig vastgeprikt dronken zweven geur en kleur honingklanken in een bijendans wijl het gist zet zinnen open poëzie hangt in de lucht…

Jij brengt je woorden als de zuiverheid van vers gevallen sneeuw dichtwerk zo puur als ijsbloemen, kunstig bloeiend op een winterraam een groeiende boom van gedachten waarin de openstaande mens rijpe pennenvruchten kan verwachten jouw regelmelodieën zingen in kleinheid een grootse wijs als een jonge vogel in ’t lenteparadijs *…

dichtkunst zij kent de kunst van het verleiden; zij boeit, zij stoeit en goed van snit liggen haar bekoorlijkheden uitgespreid op maagdelijk wit. lonkend prikkelt zij de zinnen zodat de pakkans wordt vergroot, voor hen die haar als muze minnen legt zij haar kleed af, geeft zich bloot.…

bestaat er dan ook die mogelijkheid Lief o lief, mag ik hopen mag ik het jou dan ook geven?…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

druilerig in zachte regen een gieter solitair doch dwingend aanwezig maar vooralsnog ledig...…

René Char of Dickinson dichtten toch graag één distichon. Je vraagt je af: Kan dat dan wel, in netgedichten punt en el?…

van Heilig Moeten en Groot Verlangen afdalen naar Wilskracht en Strijd maar nee ook die kosten teveel energie wat rest is echt alleen wat is en stroomt en poëzie (met dank aan Emily Dickinson, gedichten nr. 536 + 569)…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Eelt op voeten en zielen verdwijnt Terugkeer wacht Eenmaal geland trainen ze, sterken Aan en voelen zich al snel weer net zo Zwartgeblakerd als de hitteschilden van Hun Sojoez Hun schoenen vullen zich langzaam Met lood, ze krijgen eksterogen, hun Pennen willen brandstof en zien uit Naar lancering en platform Weg van het aardse, hopen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

(vrij naar Emely Dickinson)…

Hoop is 't gevederd ding hoog in de ziel gezeten dat zingt een woordloos lied; 't wil van geen zwijgen weten, en in de storm gehoord ken 'k zoeter klanken niet.…

Hoe groot kan een verlangen zijn oeverloos zoals een meer vroeg in de ochtend een solitaire meeuw op de steiger water dat zou willen kabbelen ware daar dat immense verlangen niet…

Een verweesde symbiose solitaire stammenwand arboraire samenleving waar wij wandelaars verpozen nochtans zijgt het hemelwater zijdemat en transparant…