Alle inzendingen over dief OR buit OR verhoor

Oorlog is een dief van wanhoopskreten, hij steelt -- tot het doodstil is.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De dief en de staat Verkwisten beiden gelden van goede burgers!…

Dat ik haar hand die zoekt nog vind, alsdan, dat mijn verloren mond haar nog verhoren kan, alsdan, dat ik droom dat zij de aangeboren schroom verlaten kan, alsdan, zij haar tranen weegt, de zon die van haar spiegels veegt, alsdan.…

geen lijn is onbezet alles hangt buiten wit en onbevlekt wind speelt met lakens wappert laatste restjes weg neemt mee wat ooit vuil was…

Decemberavond het is onstuimig buiten de wind fluit om het huis rammelt aan deur en luiken ik luister in het duister hoe hij adequaat niet één dakpan onberoerd ook maar achterlaat…

Alleen buiten. Dat zag je.…

die dwars door mijn kop lopen spant er één zo'n draad zichzelf te strak om nog te dienen als tegenvaller een footprint in je hoofd of een butterflykiss De muur is bebloed met mijn gezichtsafdruk zelfs de plint kleurt rood draden langs de muur Ééntje spant zichzelf te slap om nog te dienen als een reminder of hell once was Naar buiten…

buiten troosteloos grijs, nat en kil binnen een mooi beeld in mijn hoofd de zee, stralende dag, zon van vuur een zeepbel zweeft door een diepblauwe lucht op weg naar boven steeds hoger en hoger ze springt ik ontwaak als uit een droom en luister lachend naar het ritme van regendruppels buiten…

Wat is dat, Buiten - is Dat niet binnen De poorten van Het nu? - Of is dat vooral Daar, naast degene Die ik ben als ik Woedend ben…

Ik schrik me wezenloos, het is zo rustig buiten, die was eventjes voorbij,. Hij zegt, ik zat aan een knopje, was eventjes foute boel, waarop ik zeg wees blij dat het niet 't knopje was van de schietstoel? Ach de zon schijnt een grapje moet kunnen, laten we elkaar dat in elk geval maar gunnen!…

toe laat mij niet het wild meer zijn waarop de jagers jagen verberg mij in uw huis en als zij naar mij vragen zeg dan dat u mij niet kent ook nooit zou willen kennen misschien lopen zij dan voorbij op zoek naar een nieuwe buit en ben ik even vrij totdat het net zich sluit…

Maar ik stiet het open en liet - diep snoof ik de zeelucht toen blies ik mijn hand leeg - de dief los. Dicht boven de golvende golven, - natuurlijk klemde het hout, zo lang hield het dieren en goden gescheiden - vloog ik mijn dief. ------------------------------ uit: ' Hersenmutor', 2005…

Trump kwam bij zijn verhoor - niet onverwacht - Een aantal keer in botsing met de rechter Hij wordt beticht van fraude, Donald echter Noemt het niets minder dan een heksenjacht Dat is het en ik zal geen tranen plengen Als hij weldra zijn gif niet meer kan mengen…

Mark is een god in ’t diepst van zijn gedachten In ’t echt een gladde aal, wars van gevoel Naar Groningers toe bleef hij jaren koel Bizar, want hoe lang hoosde het niet klachten? Hij veegt het nooit meer schoon, zijn eigen straatje Daarnaast: een god die almaar lacht, is naatje Dus kan de DART van NASA, slechts heel even, Die lachebek…

't Verhoor over de val van de enclave Verhindert niet dat onze legertop Ondanks de grote militaire flop Zo zelfverzekerd op is komen draven Ach, er is toch niets nieuws onder de zon Ook nu wacht hen een generaal pardon…

De onderzoekscommissies van de Tweede Kamer Verhoren lieden die hun straatje schoon gaan vegen En welke domme dingen ze ook plegen Een ander blijkt altijd nog onbekwamer Als hoge kringen praten over poen Heeft men ook daar met onfatsoen van doen…

Geen vingerafdrukproef bij je verhoor De politie weet niet meer waar wordt geracet Want de navigator houdt zich bij z’n leest En speelt geen hogesnelheidsinfo door En je rijbewijs? Smijt weg! Passé en saai Neem een haak, een ooglap en een papegaai!…

nu mijn dief meer lief dan het perspectief van vrijheid door alle omgevallen muren…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…

Geen werk, ga stelen, niets te doen, ga uit verveling de boel vernielen. Geen cent te makken, kan jou het schelen, ga de eurootjes van oude dametjes stelen. Wat nou mentaliteit, die heb je nooit gehad, dus ben je die ook niet kwijt. Want om aan jouw behoefte te voldoen, jat je gewoon andermans poen.…

Van mijn belevingswereld ben jij de dief. Ik kan niets meer omschrijven. Jij probeert mij in te lijven. Maar ik heb je zo lief.…

allerkostbare en blijvends niet te verliezen, om jeugd en tijd terug te winnen en me uit de eindigheid te tillen, menig energie gemorst, wat de natuur geen moeite kost, opnieuw te kiezen, de enige maat te bepalen, niet verder af te dwalen tot de fictieve grens van wat ik achterlaat, een weg gekroond met onderscheid, blijft ik een dief…

stil sluipend zonder een spoor achterlatend en zonder een buit ervan door.…

plotseling is zijn komen doet het mij aan aan de voordeur het binnengaan door de gang een lang geleden hier reikten nachten naar de dag verhoorden de gebeden…

Zelfs als hij hoog in zijn ivoren toren In 't diepste van een mijnschacht wordt gedrukt Naar Aarde's middelpunt, als 't even lukt, Dan nog zal hij gaan graven en gaan boren In zijn zeer selectief poreus geheugen Als personificatie van de leugen Weer terug op aarde, als in een cartoon Zingt hij heel cynisch "Fly me…

Je wílt zo’n Hein Verbruggen niet geloven Maar ja: toch aan bewijzen ’n heel pak Je ziet geen noemenswaardig ongemak En Kockelmann krijgt níet echt iets naar boven Sven schiet met scherp geen gat in dit betoog Al is het een op een en oog in oog…

hij leidt je om het groen wordt - bij gelegenheid- een dief en neemt vooral zichzelf in het ootje.…