Alle inzendingen over diep OR triest OR vermoord

( voor Oscar Wilde ) Gevangen in cirkels van haat viel hij in de diepste trechter naar de duisternis, maar het vervloekte bataljon van satan volgde hem tot op de verpulverde lippen, het land van zijn successen stak genadeloos een bajonet in zijn hartstreek. De rat wilde niet van wijken weten, niet totdat de bloedende eend, totaal verminkt,…

onverwacht zette jij mijn liefdespoort wijd open Vertrouwen was gelijk aan ademhalen iedere dag leefden wij in elkaar jij liet mijn verstikte ziel weer stralen mijn hart leek allesbehalve een leugenaar Terwijl mijn liefde in weelde baadde vervingen leugens jouw mooie erewoord op dat moment en met voorbedachte rade heb jij mijn prachtige hart vermoord…

Moet ik vertellen dat in verre oorden De grote mensen kinderen vermoorden? Ik zeg: ‘Ze slaapt heel diep’ en sluit de krant Het spijt me jochie, ga maar even door nog Met spelen in een wereld zonder oorlog…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Droevige en trieste gedachten, sleuren mij mee naar die diepe zee met zijn hoge golven. Ik word bedolven met gevoelens die mij neerslachtig maken die mijn hart te diep raken om er uit te komen. Ik voel mij meestromen naar de dieper dan diepere zee het trekt mij ongewild mee.…

Het is triest dat jij zo doet Het is ook jammer Is nergens voor nodig Het is triest alles haal je door elkaar dat is jammer en triest Triest en jammer We hadden het zo goed maar je gooide het weg zomaar En da’s jammer want nu is het weg, voorgoed Dat is triest en jammer.…

Een stil moment den vaderland getrouwe: een generaal die krachtig salueert, een majesteit, diep triest geprogrammeerd, ministershanden vroom en droef gevouwen… Maar straks weer schudden zij tirannenhand; want dat is economisch goed voor ’t land.…

geschonden Is het niet triest?…

Ik val neer in het klamme bed van de nacht. Je adem was een warme deken die op mij viel. Ik huil tranen van eenzame lust woel lakens wit. Kou bevangt mijn dwarse ziel een togende pijn. Zij zag me, kwam tot mij en overwon. Ik droom niet meer de slaap krimpt mijn zelfbesef. Wat ik heb verwacht heeft me niet gered maar…

Op retraite in Sint Nicolaasga was het al niet stil genoeg thuis brak ergens diep de sluis Onstuimig stroomden mijn woorden onomkeerbaar op internet velen die zich met gram stoorden Ze wijzen me vol woede en ergernis af met etiket deugt niet die zal bloeden zodat ik ook daar nu alleen sta Niemand geeft thuis nemen ze op ik krijg ruis…

triest als het vangen van gekooide vogels je opent het deurtje en met je hand versper je de uit- en- ingang groot gefladder, gesperde snavels met geluid maar ver zullen ze niet komen voor het huis langs intussen gaan zoals in een optocht speelse kinderen voorbij die jouw kinderen hadden kunnen zijn…

Maar m’n Eigen zal niet zwijgen Die dient Ik weer van repliek En hij antwoordt heel geladen Met een ’Ach man, jij bent ziek’ En zo blijven ze maar strijden Met elkaar en dat wel vaak Met m’n Ik en met m’n Eigen Is het echt een trieste zaak Daarom wordt ik vaak verweten Niet m’n Eigen, noch m’n Ik Dat ik negatief en star ben En dat ik mezelf…

toen de zee de boot zonder mast voor even nog zeilloos spartelen liet toen de zee zich bedacht en jou achter een muur van water aan het zicht onttrok toen de zee de vermoorde onschuld speelde toen balde plots een diepe rouw in mij samen…

de dichter heeft als “wapen” enkel woorden waarmee hij haat - en “molens” ook - bestrijdt het woord (zijn slagveld) vindt hem steeds bereid in zelfs de landen waar ze hem vermoorden daar is zijn woordenstrijd een gruweltest waar slechts ons diep respect hem dan nog rest…

een diep triest relaas over de eenzame juffrouw A. waar een mens normaal gesproken niet vrolijk van zal worden maar toch voor mij een voldoende bewijs dat er ook in Meppel nog immer voldoende poëzie aanwezig is…

Het is triest dat jij zo doet Het is ook jammer is nergens voor nodig Het is triest alles haal je door elkaar dat is jammer en triest We hadden het zo goed maar je gooide het weg, zomaar En da’s jammer want nu is het weg, voorgoed Dat is triest en jammer.…

heb mij lief vertrouw mij toch ik weet het zijn woorden diep en ver verborgen huilt je kind ze wilden het vermoorden het gemis is jouw levensweg eeuwig zoekend naar dat verduisterd licht telkens weer die ongelijke strijd en telkens weer gezwicht…

Duizelingwekkend gewaagd hoorde ik ook zeggen 'k zag ze bekvechten gisteren op tv te diep het decolleté…

verdriet kruipt heel diep het zit tot in oren en tenen die zwellen paarsblauw omdat ze niet kunnen wenen…

Kijk daar loopt ze goudblonde haren glanzend maar haar ogen diepgroen die mysterie kunnen uitstralen zijn nu leeg haar glimlach geforceerd alsof niets haar kan raken ze gaat door praat door betekenisloze woorden ze hoort betekenisloze woorden niets dat raakt ze wilt gezien worden haar ogen zeggen me: Kijk me aan en kijk iets dieper…

Soms voel ik me zo diep, sluit ik mijn ogen, en zie het vallen van mijn tranen, tranen van verdriet; soms verstop ik me van de wereld, opzoek naar de waarheid, opzoek naar jouw sterren en dat heldere licht, ik voel je warmte en zie je gezicht; soms wil ik naar je toelopen, ik wil je zoeken in alles wat ik doe, ik wil je volgen, ook al…

verlaat de dag als deze is er ooit bewezen dat ie opkomt opnieuw opnieuw opnieuw voor ieder wezen opnieuw leren leven in ruimte en leegte luiden de klokken hun lied en op de straat en in deze steeg een lied dat het leven draagt op de schouders van geesten een traan klinkt er is nooit echt iets anders als de klokken in het diep…

Ik word naar beneden geslokt, Naar het diepe duister, Geen uitgang, Geen ingang meer nadat de tegels zich sluiten. Een triest gevoel, Een diep verlangen. Naar die mooie dingen van buiten. Nu alles zo kil en lelijk is. Kijk ik terug, En merk ik dat de wereld schitterend mooi is!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het was een ongelooflijk trieste dag en toch was ze uitermate mooi hij wou het haar vertellen maar vond nooit de juiste plooi   zo zweeg hij maar en gaf haar een gouden ring goud maakte haar gelukkig al was het zo een trieste dag   haar met goud gelukkig maken was zijn levensdoel elke trieste trieste dag   addee…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven! In mijn diepste ziel, zeg maar zieleheil bewaar ik al die peins momenten, zonder ooit een moment te denken: Om ook te uiten…