Alle inzendingen over dipje

zo jong nog het katje maar toch al begaan legt vragend haar pootje zacht op een traan ogen ontmoeten een glimlach verschijnt blij klinkt het miauw en het dipje verdwijnt…

Ik voel je niet in eenzaamheid zie slechts de lege plek en op de witte vloer een felle rode vlek ik hield je niet in eenzaamheid dacht een dipje in het klein hoe kon ik weten dat dat moord zou zijn…

Niet altijd is een dipje te vermijden. Word ik weer eens door weemoed overmand Dan luister ik naar mijn gezond verstand “Door huiswaarts via Groningen te rijden.” Om thuis vol overtuiging te verklaren Dat Groningen een voorstad is van Haren.…

ik kan het niet laten, levensgenieter als ik ben wil ik ook die laatste hap mijn smaakpapillen werken op volle toeren, het proeft bekend, ja ik weet het weer, het is een puur dipje positief…

Ik probeer woorden te zoeken om te omschrijven hoe ik me nu voel, Ff met mezelf kletsen, Om uit te leggen wat ik bedoel. Al die drukte om me heen, De meesten hebben het beste met me voor, Maar toch voel ik me alleen. Elke dag lijkt zwaar, Je wilt het liever voor jezelf houden . Omdat niet iedereen zit te wachten op je bezwaar. Je voelt…

In de verte zie ik jou schijnen Alleen in de nacht zal jij verdwijnen Jouw licht geeft me energie en kracht Als een zon die me toe lacht Het zijn de gele stralen Die je uit een dipje halen Ook zijn er velden vol van deze bloemen De bijen kun je er horen zoemen Zo eenvoudig maar krachtig De zonnebloemen ik vind ze prachtig…

Ik geloofde in het goede en handelde puur en oprecht Ik gaf weer eens iemand alles écht alles wat ik in me had En weer lijk ik het slachtoffer van een relatie die in dipje zat Verliefd worden op iemand die nét uit een relatie is Het is vragen om ellende voor je het weet gaat het mis Wie weet gaat ze me nog missen en komt alles toch…

Zo’n up mag van mij héél lang duren Zo’n dipje graag maar even.…

schaduw opent geen deuren als lichtval de toegang verblindt jij had dat als kind al want in een stralend arriveren schudde niemand eigen veren zij pikten allemaal hun graantje mee op het feest van gezien te worden op te vallen tussen alle toch had ook jij zo af en toe een dipje in het glanzend aureool als een valse toon…

hier een dipje daar een licht puntje . de moed niet laten zakken , de draad weer oppakken . soms heel moeilijk . de ene keer is t makkelijker dan de andere keer . maar doorgaan moet je wel . de wereld draai maar door . in goede en slechte tijden. iedere dag is het er weer een . stap voor stap kom je er wel weer .…

het juiste woord kan ik niet vinden zo een dag als vandaag verwacht je niet het leven volgt een omgekeerde weg verdriet en vooral veel vragen afscheid nemen was nog verre toekomstmuziek mama, onze moeder, wou nog met haar kinderen een stuk levensweg bewandelen ze hield van ons een dipje werd met een blik naar een kind weggevaagd vol energie…

in bruin en geel, oranjerood en dagen worden langzaam korter nog steeds draag ik de zomer in m'n schoot Ik omarm het steeds met beide armen maar 't ontglipt me meer en meer nog even en 't is helemaal verdwenen deze zomer komt nooit weer Maar van de herfst zal ik ook houden al doe ik dat op mijn manier met hier en daar een heel klein dipje…

bouwt Wanneer je twijfelt aan je eigen ik en angstig schuw je uren slijt met in je achterhoofd dat duiveltje dat je influistert ; je bent hem kwijt Wat heeft vertrouwen dan voor zin als je niet meer in jezelf of hem gelooft terwijl je zeker weet dat hij er altijd is en het vuur nog lang niet is gedoofd Dan zit je even in dat nare dipje…

Uiteraard heb ik nog wel eens last van een dipje maar daar ben ik nu sneller overheen. Mijn hart stroomt weer sneller over van blijdschap. Voorheen voelde het als een koude steen. Ik voel me weer blij en gelukkig. Ik kan het leven, denk ik, wel weer aan.…

komt men nu zijn frappe niet te weet met een blik alsof hij gedrukt stond ontroerend omdat zulks ook waar was besef van ik mis wat kwam later pas bij voordracht nog van zijn gezond toen zijn neuronen werden gealarmeerd want waar men gewoonlijk applaudisseert om precies te zijn na het oranje stipje* viel zijn mond dood verbleekt met dipje…

Dat geliefde gezichten zich laten onderdompelen in de diepte van mijn geheugen ver weg van het licht, een donker nabij Raam staat open, gemis en verlies waaien als frisse wind door de kamer terwijl ik nog even blijf liggen van afgelopen nacht van hoop en vooruitzicht; een dipje ontwaakt.…