6584 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Zachtmoedig binnendringen
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 793 Vader was een oude aardappel,
wees op het kaboutertje
in de pinda
Moeder was een gapende wonde
die schreeuwde om verzorging
De oudste dochter, Soen, een
slapend spoor in droge aarde
verzamelde afval, at en genas
verborg heel kunstig haar kracht
verbond via sluipende wegen
Bij verandering van klimaat
groeide zij uit tot een boom…
Een glimlach van jou
hartenkreet
3.8 met 41 stemmen 3.387 Een glimlach van jou
Maakt mijn hele dag weer goed.
Een kus op mijn lippen maakt me weer blij,
’t Is hoe je het doet.
Het vertrouwen dat je schenkt,
De omhelzing die je geeft,
Hoe je me vasthoudt als ik je nodig heb,
Hoe je in het moment leeft.…
De kracht van een glimlach
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 175 O zo klein en mooi
puur uit onverwachte hoek
een glimlach schittert.…
Intonaties
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 De nieuwslezer brengt monotoon
Het nieuws elke dag, doodgewoon
Hoe anders zou het zijn wanneer
Hij zijn gevoel mee liet spreken
Zo van: verdomme weer geen zon
Verdomme weer een misdaad
Verdomme weer een kind zoek
Verdomme weer....
Maar; de nieuwslezer brengt het nieuws monotoon
Elke dag, heel monotoon
Misschien maar beter ook!…
schoolfoto
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 515 we hebben een foto waarop
beide dochters erg jong nog
glimlachend een gelukkige
jeugd staan te bewijzen
de fotograaf ene Klompjan
vereeuwigde hen in kleur
zoals wij de ouders destijds
in zwart/wit werden gezet
zo merk je hoe paradoxaal
de tijd kleur krijgt
en straks weer zal verkleuren…
De dochter weet
gedicht
4.2 met 5 stemmen 19.383 De dochter weet
De dochter zwijgt.
De vader zwijgt
De moeder smeekt.
De stilte breekt
De vader smeekt
De dochter spreekt.
De moeder zwijgt
De dochter smeekt.…
m`n dochter
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 1.945 Het ochtend licht komt door de gordijnen
Spelend met je gouden haar
Zoals je daar ligt zo tevreden
Je ogen dicht, maar met een glimlach om je mond
Dromend over mooie dingen
Tenminste dat hoop ik wel voor jou
Niet weten wat er gaat gebeuren
In de grote wereld om je heen
Mijn lieve kleine dochter
Een wonder elke dag weer
Meer als meer zal…
Voor Albert
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 120 Loom loop ik
Door de late
Avondzon aan
Het einde van
Wat een dag
Is geweest,
Een dag in mijn
Leven waar ik
Moe maar voldaan
Op terugkijk -
Boven mij het
Ruisen van
Blaad'ren die
Zachtjes zwijgend
Mijn waarheid
Fluist'ren van
Eeuwige geborgenheid…
door alle ruimte heen
hartenkreet
3.4 met 20 stemmen 1.151 zopas werd een vader begraven
onder bomen
en in de dag
zijn hart was zijn zoon
zoals het hare
haar dochter
handen waren moeder
ogen en een kus
het ontwaken
werd een glimlach; de bewaakster
van een kind
dromen voltooiden nachten, het luisteren
naar verdriet
want haar liefde kende sprookjes
en een deur naar omarming
even groots…
door alle ruimte heen
netgedicht
3.3 met 32 stemmen 896 zopas werd een vader begraven
onder bomen
en in de dag
zijn hart was zijn zoon
zoals het hare
haar dochter
handen waren moeder
ogen en een kus
het ontwaken
werd een glimlach; de bewaakster
van een kind
dromen voltooiden nachten, het luisteren
naar verdriet
want haar liefde kende sprookjes
en een deur naar omarming
even groots…
Cirkel
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 1.367 Mijn zoon werd oom
zijn vrouw werd tante
hun kind werd neef
mijn dochter werd moeder
haar dochter werd zus
haar man werd vader
mijn man werd opa
mijn dochter werd moeder
haar moeder werd oma
en zo is de cirkel weer
rond dus,want mijn
dochter is moeder!…
Jane
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 144 Zij
Op het terras
van Toro in Zutphen
Zachtjes blazend
tegen de damp van
een organische thee
Haar ogen verborgen
achter zwarte glazen
Een langzame beweging
van haar vingers
alsof ze een sigaret
uit haar mond neemt
Het staren naar
het spoor van sproetjes
op haar slanke arm
Plots haar betoverende glimlach
Ik
Totaal van de kaart…
het spoor bijster
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.064 vandaag opnieuw een chaos op het spoor
de smoezen zijn vaak niet om aan te horen:
computer stuk, de wissels zijn bevroren
een vierkant wiel, het achterstel stond voor
toch denk ik steeds bij elke nare tijding
de echte oorzaak is een slechte leiding…
het juiste spoor
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 499 Een bestaan in de sneltrein,
Wisselend van het ene naar het andere spoor.…
Bahnhof
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 971 de nieuwe morgen
baant zich een weg door de mist
langs gouden sporen…
Armando
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 794 daar stonden wij
samen op een
Amsterdams perron
te wachten
op de stoptrein
naar Amersfoort
hij dichter/schilder/violist
een vanouds bekende
ik de dichter/machinist
de nog immer onbekende
niet de moed hem
aan te spreken
want ik herinnerde
mij tijdig
dat C.Buddingh'
ooit eens schreef:
"goden stoor je niet"
en misschien is het…
O kon ik zijn in u
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.441 Dat men mij zocht en niets
Vond, maar een spoor, een iets
Van mij, in u, in u.…
Sporen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 475 Kristalhelder
ademt de nacht
haar laatste uren
beslaat de adem
het venster naar
ontwakend licht
dauwdruppels
schrijven vochtig
een naam in
het groene gras
lachen zacht
naar verleden sporen…
Het spoor bijster
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 846 Het spoor bijster, als je niet
meer begrijpt waarom sommige
beslissingen genomen worden.
In het water vallen, als een
aardigheidje niet overkomt
zoals het bedoeld was.
Troebel vooruitzicht, wanneer
de toekomst er niet rooskleurig
uitziet.…
Sporen in de sneeuw
hartenkreet
4.0 met 40 stemmen 547 sporen in de sneeuw
verborgen aanwezigheid
afdruk van leven…
Zonder sporen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 520 Vrees niet bewogen mens
we laten geen sporen na
tenslotte blijkt dat de
mens deuken in water baarde
Dat gevoel besluipt me
als ik de mens bezig zie
met zinloze zaken
op de grote levende aarde
Als de mens verdwenen is
om welke reden ook
schudt de aarde z'n vacht
en vormt nieuw evenwicht
Bevrijdt van de luizen
in z'n schurftige pels…
logé
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 613 hij plant zijn sporen
in mijn huis
alle deuren open
de kraan blijft lopen
jas over een stoel
midden in de keuken
een schoen
lege flessen vuile glazen
handdoek naast het bad
alles kletsnat
hij is duidelijk aanwezig
en als ik slapen wil
galmt vlakbij
een film op de tv
hijzelf in diepe rust
de kasten gapen
weg melk cola chocola…
Kortlevend
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 523 Van west naar oost trekt
stralend zilver tweelopig
een kortlevend spoor…
Zie de bomen.
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 94 Zoek de sporen van mijn
voetstappen, die in de jaren
zijn vervaagd door de tijd.
Huizen als stille schaduwen,
die zijn omgeven met
beelden uit een verleden.
Verdwalen zal ik niet, maar
zoek naar een teken of naar
de zin van het bestaan.
Dwaal verder door bekende
straten op zoek naar de tijd
die voorgoed verloren is gegaan.…
Het te volgen spoor
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 317 De trein loopt over de rails, die het land ontsiert
de rails met elektriciteitsdraden die in de lucht hangen, kruisen en doorkruisen ons land en vele landen met ons mee.
De rails is (lijkt het) oneindig de rails stopt nergens, net als het treinkaartje van het leven, eenmaal door een conducteur van onbestemd beroep ons gegeven.
Is ie eenmaal…
De twijfelzaaier
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 131 De twijfelzaaier was met
ongebonden handen vertrokken
met zorgeloze haren zwervend
over akkers, uitgewuifd door
goudgele aren, verwaait het
stuifmeel van het rusteloze
gedachtegoed, opgebonden tot
zover de wereld reikt maar
nergens schijnt te kiemen, het
spoor is niet meer wat het lijkt.…
Zo licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Probeer mijn gedachten
In het gareel te houden,
Maar een kruiwagen vol
Met levendige kikkers
Is makkelijker te controleren
Dan mijn gedachten die
Onverhoeds alle kanten opspringen,
Zo wendbaar zijn ze, zo licht,
Moeilijk te houden op het juiste spoor,
Zonder er ook maar enige grip op te krijgen
Gaan ze er met mijzelf vandoor…