Alle inzendingen over doelloos

Het raam gebroken en mijn naam gestolen Naamloos en onbekend trek ik doelloos de heuvels in waar de uren dagen duren en de schemering even hardnekkig is als poolijs de zomerwarmte slechts mijn droge huid maar niet mijn verlaten hart verwarmt De lege nachten vul ik met poëzie over gebroken Delfts blauw en over de zeven zwanen die…

Hem bleef geen raad Dan voort te varen, doelloos, desolaat En zonder drift - leeg, over lege zeeën.…

Ik maak even pas op de plaats even neem ik mijn rust Mijn gevoel is nu bovenmaats alsof ik door de duivel ben gekust Levend op de laatste bonen gezoet door de honger van het gemis Lijkt een ieder mij uit te wonen als ik me telkens weer vergis Zonder doel voor ogen beleid is van de baan Vuile was hangt te drogen en ik begin er niet meer…

Waarom is het leven zo doelloos? Een houten been zo gevoelloos? Een biljarttafel zo sjoelloos? En waarom zijn varkens zo koeloos? Waarom is het leven zo kansloos? Een lelijk eendje zo sjansloos? Een houten hark zo dansloos? Een zoogdier bij voorbaat al gansloos? Waarom is het leven zo zinloos? Een creditcard doorgaans pinloos?…

Geamputeerd van het normale leven wandelt ze doelloos rond, urenlang wie bent u ..waar ben ik gebleven vervolgt haar rondje door de gang waar is de tijd gebleven stilletjes aan werd nacht een dag een dag de nacht het leven is haar deur voorbij gegaan de klok tikt door totaan de erewacht.…

Ik prevelde zonder geluk op straat maar wat. Niemand nam er notie van. Zwijgend hield ik mij op in een portiek. Heel waardevol dat alles overgaat. Trams dreunden langs. Ergens schreeuwde een man. Uit een luidspreker schalde dansmuziek. Waarvan ontdaan en zorgen om welk lot? Conclusie noch ontraadseling. En hopen doen we toch zeer vergeefs…

Ik voel mij doelloos als een kind, Dat speelde een doelloos spel. ----------------------------- uit: Iris (1928)…

Op dit moment voel ik me doelloos, Moedeloos, En hopeloos, Ik ben zo boos Waarom je niet langer voor mij koos. Je was zo close, Maar jammer genoeg ook trouweloos, Het is zo liefdeloos, Het klikte niet feilloos En het werkte niet gevoelloos.…

ik dacht de juiste weg voor jou te weten breed opgezet met lente bermen bemeten die snelheid door kleur en schoonheid doen vergeten in een rustig zoeven op lands wegen gingen wij op pad de bestemming bleef nog een zwart gat we zien wel hoever de wereld in ons plaatje past op de bonnefooi zijn wij gestrand aan de rand van…

Sinds de geliefde stierf staan ook de korven leeg; de laatste stammen hoort zij gonzen in de appelboom: zij maken was voor beelden die zij dagelijks bedauwt. Van de verboden vrucht huivert elke tak; zij slaat de ogen neer en waar het grint een hak bezeert, beluistert zij het schuren van de slang. Verlaten ligt de binnentuin: om niet alleen…

Gedachtenloos slof ik steeds verder ga mee met wind en geuren opeens sta ik voor een paleis waarin heel druk wordt gewerkt ontelbare bedienden snellen door de gangen en zalen willen hun onzichtbare vorstin verwennen en vreugde geven O, om zelf naar binnen te gaan en meedoen aan die daagse bezigheid vol zegen en goede eenvoud... heel gewoon…

Spontaan ontstaat uit niets uiteindelijk het zichzelf vermenigvuldigende leven Het tikken van selectie en aangepast zijn aan toeval wonder zonder oorzaak Intelligentie is een bijproduct een doelloos denken complexe tevergeefsheid…

Draadloos stond je mij te woord heilloos heb ik je aangehoord gewetenloos trok ik conclusies uit mijn haar had ik het maar geweten doelloos kaalt mijn hoofd tropenhelm voor te veel licht feilloos doen wij onze plicht.…

Doelloos rijd ik Rondjes op het Verkeersplein van Mijn gedachten - Telkens vergeet Ik af te slaan Verzonken in Mijn diepste gedachten En weet 'k echt niet Meer hoe'k verder Moet gaan…

Als al mijn letters kussen waren niet één viel doelloos op de grond. Ik gaf je ook mijn laatste letter mijn laatste letter op je mond.…

woorden fladderen in mijn hoofd als vleermuizen in de vroege zomernacht doelloos schieten ze voorbij als aangeschoten duiven van klei tuimelen ze omlaag in een vrije val woorden die ik morgen schrijven zal…

de dromen die de dagen doordringen die de dreiging dragen dat dit doelloos dromen de dagen doodt die dagen doen denken dat de diepe droefheid doorgaat dat de 1000 dromen doen dwalen dat de dwaasheid danst…

Diep in jou kwam ik mezelf toch weer tegen als vreemdeling Ver van mezelf wat doelloos zwervend had ik moeite met herkennen Terug naar jezelf de lange weg van vreemd naar weer vertrouwd…

Om haar schouders draagt zij zijn huid zielloos doelloos ging hij ten onder klauwen verkrampen en raken weelde haar lichaam tooit rijkdom zijn pels belichaamde warmte ooit wasecht…

zelden stond de tijd zo pijnlijk stil verscholen vogels hun gezang dreven bloemen doelloos op het water zochten mijn ogen een verwaaide glimlach huilden mijn tranen een droef vaarwel…

nog altijd die beelden op het netvlies van het dehumaniseren van de mensheid stoffelijke overschotten in gestreepte pyjama's schuifelden doelloos rond hun ogen dof nog nooit waren bevrijders zo in shock, of toch omdat men zoveel gruwel niet behappen kon…

Gevoelloos dwaal ik door het donker Probeer te vergeten Wat ik gister nog voelde Waardeloos Het gevoel voor jou nog steeds niet weg Ik kan je nooit meer vergeten Doelloos Geen toekomst meer Zo zonder jou, zo alleen Kom ik er ooit nog overheen…

Ik ben een eenzaam eiland geen land nog te bezeilen schepen achter me verbrand geen bruggen meer, geen enkele band Ik ben een doelloos schip ronddobberend op tranen waar is het anker, waar is het stuur ach God- ik kanker.…

meeslepend moe verdwaal ik in de nachten van doelloos denken stromend met gedachten die zich in woorden schrijven van menig gedicht bladeren door letterwanden soms zinloos in elkaar gestrengeld zoekend naar één geheel…

en dat het dan zo alleen is en dat het dan zo moelijk is dat de dagen zo leeg zijn, zo zinloos zo doelloos zo hemelschrijnend uitzichtloos en dat het dan zo stil is en dat het dan zo stil blijft dat er geen lach komt geen glimlach geen bevrijding verlossing geen oplossing en dat er dan geen stem is en dat er dan geen lijf is…

hij staart naar de vijfde trap hoe die boven achter de vierde schuift en later bij het dalen achter hem er weer bovenop komt hij staart kromgebogen met grip op zwart rubber doelloos omhoog, weer neer…

Ik kwam voorbij en riep zijn naam, hij reageerde niet en keek doelloos door het raam. Naar iets, of naar niets. Ik nam zijn hand, dat schept een band. Zijn ogen keken me aan, het begin van een glimlach, kwam er langzaam aan.…

Van begin tot het eind doelloos dwalen ze rond tussen de nevels gevangen. In een schijnwereld op zoek naar een rustplek tussen hemel en aarde.…

Zij dwaalt doelloos op een zucht slechts hoorbaar als de stilte door een storm gebroken.…

Verdwaald in zoveel ideeën loop ik doelloos rond Verdwaald in mijn eigen gedachten pieker ik mij suf Verdwaald in zoveel onrecht zoek ik nog steeds wat rust Verdwaal in een eindeloos doolhof van denken Wie toont mij de uitgang?…