Alle inzendingen over domweg

Vaak weggestopt In verre hoekjes In de plooien Van ons alledaags Bewustzijn - Weten dat het Er is, maar toch vaak Verzwegen met Verholen blikken Omdat het domweg Niet past in het Succesverhaal dat Ons leven heet, Is het angst Of gewoonweg niet Willen weten hoe Het loopt - Misschien is het goed Ons einde te voorschijn…

Ik schreeuw, ik huil ik ben er...maar ik besta domweg niet.…

Ik streelde haar verlangen Zij suste mijn verdriet Dat is wat er bleef hangen Meer was er domweg niet Niets meer dan was besproken Niets minder dan voorzien Gehaast en afgebroken Meer was er niet te zien We hadden het zo nodig En smachtten naar elkaar Gevoel bleef overbodig Toch scheelde het een haar Of alles was beklonken Het smaakte naar…

Het is te laat voor spijt Ik zag het aankomen We zitten niet op een lijn We zaten domweg te dromen Van een liefdesfestijn Waarschuwingen zat voor een slechte afloop We wilde het niet zien Wie valt er te blamen?…

Domweg gestruikeld Een miniscuul ding Languit op mijn weg. -------------------------------------------------------------------- Wat is een "Bontje"? Een door Jan Bontje bedachte variant op de van oorsprong Japanse haiku.…

Ik ben de lapjespop die niet praat en zich alleen op je liefde verlaat 's Avonds lig ik blind en stil en doof en slap is dan mijn zaagselhoofd Mijn handen rusten en mijn lijf wordt na je heengaan koud en stijf Zonder je hulp kan ik niet lopen: je hebt me zomaar kunnen kopen en zult me nog op een oudejaarsnacht domweg verbranden terwijl…

Ik kán mijn vleugels niet uitslaan domweg omdat ik die niet heb maar áls ik ze uit kon slaan dan vloog ik heel ver weg.…

is Fietsen op de Mont Ventoux Nauw zichtbaar wiegen In eindeloze deining Door zolderramen langs de lucht bewegen Langzaam over verdronken sterren varen Traag door oneindig laagland gaan Vliegen als een schaduw Een vrouw beminnen is Een daad van bevestiging Van al de dingen, die ‘k in dromen zocht Een glimlach op ‘t gelaat Domweg…

Ik heb verdriet om de vrouwen die oud leed projecteren op nieuwe liefde en daardoor de kansen op geluk domweg laten glippen Ze stelen het meest armzalige van mij en blijven blind voor de ware liefde Ze denken hun vrijheid te nemen maar door hun kortzichtige acties verwoesten ze hun diepste integriteit en gaan ze onbewust hun heiligheid…

een nieuwe buurvrouw die domweg tussen neus en lippen door vraagt of jouw rimpels in je genen zitten of dat het een restant is van een losbandig leven?…

Naar waar domweg gelukkig zijn op zuivere liefde heeft gewacht.…

Uw dichter staat u bij met zijn woord, maar stuit soms op wat zurig venijn, wordt zijn poëem domweg niet gehoord.…

Het zijn de ouderen, die je niet hoort domweg omdat je stem laten horen: Je knip niet vult!…

Vaak komen E-mails een dag later aan Terwijl het binnen een minuut zou moeten Urgente meldingen of warme groeten Zijn vaak fataal te laat in je bestaan Zo heb je met die mails heel wat te stellen Je zou haast brieven schrijven gaan of bellen…

en met de liefde die je wilde schenken, blijf je in je handen domweg staan. dan rest niets dan overleven, te weten dat wat was zal zijn. dus je spaart wat je hebt te geven, en tot ze komt slik je de pijn. en soms dan denk je er is zoveel nog te zeggen, maar je weet dat liefde juist soms niets zegt.…

Voorwaar het is geen wonder uit donkere wolken komt gedonder denk niet, is dit zo bijzonder het is domweg geniaal dat het helse donderkabaal volgt na een flits die vaak frontaal als een schicht zijn weg naar beneden zoekt.…

mens ach wat spontaneïteit broodnodig voor je gezond verdulleme fatsoen gaat domweg om doen leven kies eens in hippietijd spetters maatjes volle pond niet zwetsen lach om los te gaan vrij in liefde vrede komt er aan eenzaam op zolder gelaten ontwaken hoor treden op trappen die kraken wat oh wie komt daar aangeslopen nimf bloot in…

En de andere dag, is de vorige dag vergeten, dat ze dramden,verveelden, of domweg klierig waren want daar zijn we tenslotte allemaal geweest.…

heupen streelt onverklaarbaar welig je billen je voorhoofd beweegt kun je dan ratio uitschakelen een harp horend weer aan wal stappen zonder hersenschimmen is je denken je ziel dan even ouderwets jarretel, jouw hart een babbelkous mantel of een nylon panty zeepaardje vis of ster compleet naaktheid in bestaan zonder rede en radeloosheid domweg…

Daar zijn de platanen, het plein van Camus dat klaterend zijn in het ongerief, dat domweg, eenvoudigweg, laten gaan, het heden voorbij en bestaan in het nu. Het nu, het nu, en het eeuwig voorbijgaan.…

Met domweg gelukkig zijn. Met zinvol leven.…

Soms willen ook benen wel eens even weg, weg van de werkelijkheid domweg even afstand doen.…

Hij liet de mensheid voor wat het was, angstig of domweg in arrogantie, heel stilletjes nam hij de benen. En God ging lekker op vakantie, maar daarmee was ook 't hiernamaals verdwenen, de mens bleef met niets, omnia vanitas.…

Groene kleuren zwermen om je heen Je gaat naar daar, Alleen, Je staat daar met de kaars in je hand Je bent niet tegen het geelrode bestand Vuur teert op het zachte hout De knettering, je voelt je oud Je weet niet wat je ziet De hitte voel je niet Steek jezelf in brand Sta niet domweg aan de kant Zorg dat je je niet verbrandt…

Wat hebben we gespeeld, haast dag en nacht, En vaak ook op een miezerige morgen, Domweg gelukkig met de Kalverstraat.…

Over leuke dingen, over minder leuke dingen, serieus of schaterlachend, ik wilde domweg met je praten, maar je bent er niet meer, en dus schrijf ik je deze woorden, in de hoop dat eens op een keer, ik je weer kan vertellen wat ik je vertellen wilde, want ik mis je zo!…

nog zijn de bladerkronen Ik zou wel in zijn tuintje willen wonen Waarin de geur van hyacint en brem Apen en beren die ik teder tem Terwijl ik high word van zijn feromonen Ik ben verliefd geworden op zijn boeken De Larf alleen is al een meesterwerk Sindsdien kijk ik met hele andere ogen Naar roeken, snoeken en naar kraambezoeken Ben ik domweg…

Maar ik heb ook al bij mezelf overdacht dat we ooit, eens, misschien al wel morgen, weer domweg gelukkig zijn, nà de vaccinatiestraat.…

waarom waarvan welk geneuzel hij moet opstaan die rare rek die verrekte pijn kan het zijn beste man dat je domweg te dom was te veel hooi op je vork nam? nee geen nood aan de man wij weten nergens van dat zit in je hoofd niemand heeft gezien recht je rug kijk niet terug je schiet in j'eigen hoofd nek beste man…

in het donker die ik op zijn zijn aanspreek op zijn vaderschap op het gerucht dat hij de stratenmaker is van het barre kwaad waarmee ik mezelf kwel te laf voor groter leven weet ik hoe laat het is het is kleine tijd het is letter voor letter woord voor woord het is groeiende zucht naar eigen stem waar stilte zou passen en domweg…