7222 resultaten.
Melancholische nachtrust
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 619 Prettig vind ik de nacht
ik geniet ervan, zonder weemoed
Het is niet iets waar ik naar smacht
en toch, prettig voor mijn gemoed
Er zwijgt een donkere sfeer,
die verlicht wordt door helder denken.…
Melancholische nachtrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 441 Prettig vind ik de nacht
ik geniet ervan, zonder weemoed
Het is niet iets waar ik naar smacht
en toch, prettig voor mijn gemoed
Er zwijgt een donkere sfeer,
die verlicht wordt door helder denken.…
De Rembrandt-toren, Amsterdam
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 80 'sferen'
door haar indrukwekkende sfeervolle schilderachtige belichting!…
Ware aard
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 630 Hij verraadt zichzelf, zijn mooie woorden
Licht en luchtig tegelijk, zijn duister
Komen voort uit blind omrande twijfel
Harde holheid heeft zijn woord verlaten
Het ontstaat, hij tast in donker sferen
Hoogst verloren bruist het op als water
Uit een hete onbegrepen geiser
Vol van druk en onderhoofdse krachten
Later, als de luwte weer terug…
Identiteit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 181 ons hart de hamer
en de slag klopt bij eenieder anders
in voorspoed en in tegenslag
haar ritme in onzekere dag
het geluid van haar lied te zingen
laten horen
in het angstvol bonzen van de tijd
bloeiend
bloedend tot het graf
in de jongste dagen
nieuw en sterk
door Gods ondoorgrondelijk werk…
sferen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 347 waterkant, aflopend zand
glinsterende watersplinters spatten
door fladderende kwekkende eenden uit
boven de rieten oeverkant
stotende zonnestralen
op een wazig herhalend
transparant trekgordijn
dromerige projectie
op een waarnemersbrein
zwoel is het dampend gras
door regenwater gedoopt
ruikt weer naar jeugdig elan
dat blindelings…
sfeer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 406 de wind zingt ijl
in de statige sparren
de toppen deinen mee
op het rustige ritme
van een eeuwig lied
schuchtere vroege vogels
zingen het zilver
van subtiele lentemuziek
in het gewijde ruisen
tussen hemelhoog groen…
sfeer
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 380 de herfst ruist in hoge sparren
fluistert over het late gras
rimpelt het koude donkere water
een gebroken spiegel
in de rode ochtendzon
.…
sferen
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 2.650 Je stem in mijn hart
omhoog gevlogen,
in hoger sferen meegenomen.…
Sfeer.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 1.015 Lichtjes in de schemering,
kerstkonijntjes, tierlantijntjes,
zoete wijn en dennengeur,
maretak boven de deur
in hoopvolle schittering.
Kerstwensen in elke taal,
winterkiekjes, sfeermuziekjes,
uitbundig of ingetogen
sterretjes in kinderogen,
kerstmis driedimensionaal.
Drukte en gezelligheid,
flitsfotootjes, kerstkadootjes,
glühwein en…
Sferen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Weltbildungsroman
Het wereldvormend wezen is
de man
Hoho, niet steigeren, 't gaat
om 't idee
Bij Peter doet de vrouw net zo
goed mee
De mens als sferenhabiterend
wezen
Al sferenbouwend in zijn
"binnenzee"
Als een omhulling van zijn
binnenruimte
Immunisering tegen al het
vreemde
Het onherbergzame, hem
onbekende
In wezen is een sfeer…
Sfeer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 55 de een
loopt warm
van een
nostalgische auto
grappig toch
doch
de ander
van de
hoop op
lotto's hoofdprijs
misschien verloren
tijd is
dit wijs
weer een
ander krijgt
een warm
hart gedurende
het daten
hoop op
einde eenzaamheid
weer iemand
rustig van
binnen fouten
zijn vergeven
na betoonde
oprechte spijt
voorts sfeermakende…
TERUG
poëzie
2.0 met 3 stemmen 2.129 Het was al avond, toen hij 't huis genaakte,
Een lauwe geur van vee dreef uit de stal,
En heerste over 't parfum van zijn verval;
En was de essence van wat hij verzaakte,
Dit: wat het leven klaar en helder maakte,
De grote knuisten van zijn vader, al
Moeders gedrentel, en het driest geschal
Van lach en grap, als 't volk de arbeid…
PAASMORGEN
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.165 Hij was het graf al uitgegaan
Vóór ik Zijn dood bezoeken kon.
Een zwarte leegte in de zon
Gaapt de spelonk mij aan.
O wát ik hoopte in mijn verdriet,
Hij kwam mijn ongeduld nog vóór.
Maar, Die ik door de dood verloor
Vind ik ook levend niet.
De olijven met de lichte wind
Verzilvren in de zonneschijn,
Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…
Erkenning
poëzie
2.0 met 15 stemmen 1.699 Er is geen leed, er zijn geen tranen meer.
't Is al door Uwe liefdebrand verslonden..
De dood is als een schaûw voor u verzwonden.
Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…
DE ZONDARES
poëzie
3.0 met 4 stemmen 616 O Heer, ik ken die zaalge zondares;
Het was mijn ziel, die wenend voor U bukte,
Die met haar liefde Uw minnend hart verrukte,
De nardus gietend uit albasten fles.
Ze ontwond in drift de slingerende tres
Der haren die haar teedre schouders smukte.
Slavin, die kussen op Uw voeten drukte,
Was ze aller zondaars zoete meesteres.
Nooit in haar…
TE VROEG BLOEIENDE PERZIK
poëzie
4.0 met 2 stemmen 603 Het voorjaar kwam zó vroeg
Met zon en luwe winden,
Dat ik in een verblinde
Verrukking bloemen droeg.
Ik kon de vaste tijd,
Door U besteld, niet wachten.
't Hunkren van mijn gedachten
Werd teedre werklijkheid.
0, de eerste morgen, dat
Mijn bloei zich openbaarde,
In de verdorde gaarde,
Hebt Gij mij liefgehad.
Toen, voor…
Avond
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 498 De avond valt zacht
sluit de oogleden van de stervende dag
verbergt het tedere indigo van het zwerk
Het grauwe lover van de abelen ruist zoet
fluistert een verhaal gedragen
op de ijle vleugelen
van de koele westenwind,
een betoverend, mystiek lied
van vreemde eilandtuinen
verloren paradijzen
gebed in het broze blauw
van lege oceanen…
in hoge sferen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 425 een late zomerdag
licht is ons leven
de zwaarte van
het alledaagse in de
ijle lucht verdwenen
geen tijd om woorden
nog te wegen
ze zoeken zich
als kleurige balonnen
een eigen spoor…
Stippelberg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 het bos kent alle
uitgewaaide geheimen
zijn schaduw verbergt
hoop en spijt
een stille heuvel
een loslopende hond
een dode boom
met ingekerfd verlangen…
SWANSEA
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Verbleekt door vocht en zon
maar niettemin: beloftes!
Stevig-gearmde huizenrijen
met triomfantelijke blik:
'Wij verwachten het van de zee.
Welshmen aanbidden deze plek.'
Klauterend naar die uitspraken
vinden wij hijgend hun hoge bankjes.
Meanderen we naar St.Helen's Lane:
exquise, Indiase hapjes!
Morgen showt Swansea haar dieptes,…
Honfleur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 er zit nog een beetje verf aan het penseel
die de gordijnen achter mij gaat sluiten
de heggen en bomen ken ik van buiten
mij er in verdiepen wordt me nooit teveel
tot in de details heb ik hun beschreven
maar zij vergaan ook naar langere tijd
sommige huisjes missen nog wat krijt
een wandeling duurt er niet voor even
de stad waar ik ben…
Zonder vocaal
netgedicht
4.0 met 85 stemmen 33 zij schoof wat
met schaduw
blokkeerde
invallend licht
om een pakkende
sfeer te creëren
voor de scene
waarbij een
uitgelicht figuur
contrasteerde
met de donkere
achtergrond
wij dachten
aan muziek
zonder vocaal
omdat de stem
al veel te
veel aandacht
heeft gekregen
van het pakket
lichaamstaal
dat zelfs met
alle techniek nog…
Suikerpot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 Hij had het zwaar als kind
hij bad ieder avond tot de lieve god
vergeef me dat ik steel uit de suikerpot
in plaats van suiker gebruikte hij nu dan heroïne
afgewisseld met cocaïne
langzaam raakte hij zo in hoger sfeer
dat hij geen vergiffenis meer vroeg aan de lieve Heer
met dat allerlaatste shot
verloor hij zich in de donkere krochten…
KAARSEN
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.563 Het is donker in de kamer
de kaarsjes zijn gedoofd
de pitjes zwart geblakerd
buigen deemoedig nu het hoofd.
Vele kaarsjes laat ik branden
deze donkere tijd van het jaar
't brengt sfeer in ieders leven
en warmte voor elkaar.…
De ziel
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 73 je tekent
zwart glijdt
potlood over
weerbarstig papier
nog geen
markante lijnen
maar de eerste
compositie ligt hier
ook de vlakverdeling
van donker en licht
brengt wat expressie
op het gezicht
de esoterische
sfeer roept om diepte
in een eerste aanzet
door verfijning met kleur
karakter en ervaring
zijn gezet voordat
magie voorzichtig…
De gordel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 hij wist
het donker als
geen ander te bespelen
stapelde kleuren
in vage vormen
verstikkend op elkaar
geen uitweg
omdat stilte echode
zonder weerkaatsen
niets om te raken
weer contact
met jezelf te maken
geen rode draad
om terug te keren
naar leefbare sferen
een zombie die
geketend zichzelf
niet meer ziet
alleen de gordel…
eindmijmering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 nu donker al voor vieren binnensluipt
het licht tot inkeer brengt en
ruiten spiegelt naar mijn beeld
kijkt eindelijk de laatste dag slechts onverdeeld
naar nu
het residu van afgelopen maanden
moegespeeld door lief en leed
zacht ingekleed door sfeer, wanneer
ik zweer dat Kerstmis veel meer dagen telt
dan twee
Prettige…
Wondere zolder
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 80 Nog één week in sferen
van glans uit de dozen
met spiegelreflecties in plexiglasfiber
In sprookjesland
toverrijst schoteltjesogen
donkere stuiters in
zielsdiepe vijvers
Magische kerstster verlichtingsmomenten
van engelhaarslingers
en bambikijkers
Kindervermaak in
een klein paradijs
de wondere zolder
als speelgoedpaleis…
avond bij Holte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 in een fel
licht-donker contrast
van ondergaande zon
leveren de wolken
aan de horizon
een veldslag
zo reusachtig
dat het verrast
het land ligt rustig
het wassende graan
zwaluwen scheren lustig
af en aan
ik was nog druk
reed over de wegen
maar de sfeer, het land
houdt me tegen
maakt die
overweldigende indruk
lang kijk ik
en stil
dit…