18987 resultaten.
Verkleuren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 het gevallen blad
houdt zich niet stil
in tegendeel
het kleurt de herfst
terwijl zij een
langzame dood
sterft…
herfstgevoel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 575 Er staat een boom in m'n straat
die langzaam haar blaadjes loslaat
maar heeft nog steeds
haar schitterende kleurentooi
in groen, geel en rood zo mooi
stilaan bekleedt ze de aarde
met een gemeleerd tapijt
iedere dag weer anders
de herfst
die gepaard gaat met
afscheid
en waterlanders…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Morgen Palmzondag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 187 De kus als begin van de nacht
en de verloochening door Petrus;
heel het proces dat pijn doet
tot de dood er op volgt;
De dood van de Onschuldige,
het afscheid van het Licht
dit alles begint morgen
maar Pasen gloort reeds.…
Een afscheid voor de dood
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.806 Lusteloos zak ik achterover
in mijn kussen en bedenk
wat ik in de brieven zal schrijven
mijn allerlaatste geschenk
Brieven aan mijn dierbaren
naast mij leg ik ze klaar
Stil, alleen in dit lege huis
bij thuiskomst ben ik niet meer daar
Niets heeft langer een waarde
vergeef mijn ondankbaarheid, Heer
Ik dank mijn leven af...
ik…
afscheid
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 929 afscheid
Soms zit er even
Teveel verdriet
In ‘t leven
De dood strooit dan
Zo om zich heen
Dat de scherven
Van de liefde
Zich niet verzameld weten
En onheel blijk je dan
Veel te weinig tijd te nemen
Het afscheid behoort niet
Zo snel tot het verleden…
November
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 November,
donkere maand voor kerstmis
ik haal een grijze haar uit het dalen
van jouw wenkbrauw
je bent ieder jaar mooier
in ouder worden
en ik drink rode wijn
rond jouw buikjurk
neemt de bruine herfst
langzaam kalend afscheid
naar overzichtelijke winter
witte schouderkleden
naast mezelf, ben jij een rots
vaak verregend, maar…
Genietend van de herfsttinten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Toch is de herfst een beetje sterven;
en doet mij denken aan het leven hierna.
Bij het verdriet om een afscheid
voel ik rouw om een voorbije tijding.
Mijn rouw nu kwijt te raken overstemt
het zomerfeest als een bevrijding.
Met nieuwe moed geniet ik van de herfsttinten;
en verwelkom ik de herfst met een blijde gloed.…
Windkracht acht
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.116 De herfstvakantie is voorbij vandaag
En ieder heeft dus lekker uitgeblazen.
Maar nu begint het najaar zelf te razen
En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag.
De zomertijd is niet meer terug te draaien.
Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…
Voorbode van de komende herfst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 324 Langzaamaan, gaan we op Herfst aan,
worden de avonden korter, de dagen eveneens,
maar het geeft niks want ineens:
komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog,
warempel een pracht van een regenboog.
Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
Weemoed in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Wanneer de blaadjes vallen
worden mensen lankmoedig
het rood-groene tapijt
wat geurt naar herfst
roept weemoed op
maakt mensen depressief
Wanneer de blaadjes
allemaal gevallen zijn,
zijn er vele mensen, die
niet meer " onder ons zijn"
door de herfst, sloeg de
weemoed en depressie toe
Genadeloos.…
Herfst 2019
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 250 De herfst regeert weer met bedrukt geluid
Het hemelwater kletst op grond en daken
Wind giert langs huizen, bomen kraken
Nog even maar, dan is het daarmee uit
Bij vette pech treurt elk seizoen hier later
Als woest of zacht geklots van poolijswater…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…
de boom, het blad en de wind
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.797 de bodem tikt
Is het enkel nog de boom die snikt
Het afscheid had eerst heel natuurlijk geleken
Maar niemand heeft sinds die herfst naar de boom gekeken…
elke dag ga ik dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 443 de avond valt
en ik in slaap
elke dag bijna dood
doch, heel snood
wakker ik mij
de volgende dag aan
om er toch maar
voor te gaan
elke dag ga ik dood
afscheid in de dop
eens sta ik niet meer op…
Oneindig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 637 Hoe de man
dichter na het einde
steeds weer de dood
beschrijft
die dood in zijn gedicht
naar adem snakt
de laatste keer dit keer
geen afscheid
want hij zwijgt
niet meer
eerder
ging het hem beter af…
Hart
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 222 Hart
Hoe vaak nemen we niet afscheid in het leven
Maar hoe weinig afscheid van het leven
Het definitieve van het zien van het voelen
Dat voelt als hard aan
Als zo pijnlijk
Zo verdrietig
Maar de dood doodt niet het gevoel
Het gevoel van houden van
Dat gevoel mag blijven
In je herinnering
Een innige
In je hart…
Septembermiddag
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 597 waarvan we wisten dat het eeuwig was
en allang niet meer zo spontaan als het begin
dat ons als een geboorte had toe gelachen
ondanks de hersenschimmen die ons toen al
teisterden, met verbijstering en faalangst
omdat de herfst zo vroeg begon.…
Herfst en dan...
hartenkreet
0.0 met 3 stemmen 1.109 Ik ga gebukt,
gedrukt door last en zorg van vele jaren
Ik denk in de verleden tijd, ik denk aan sterven
Laat, voordat een andere lente komt
een zachte dood mij komen werven
dan kan ik rusten, rottend in de koude grond…
de volgende maand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 227 de bomen strooien blaadjes
in vriendelijke gebaren dwarrelt het omlaag
afscheid huilt in regen
waar ze zacht de grond vinden
ontstaat er het patroon van lang vervlogen zomers
aan de buitenkant een bloem
maar binnen schuift de dag opzij, verloren
langs wat ooit nog levend was
over kromgebogen gras
waait immer wie we waren, wie we zijn…
afscheid
hartenkreet
2.0 met 28 stemmen 3.215 kille woorden
op een koude dag
een bleek, wit gezicht
starend in het niets
het einde was nabij
de dood
alles is nu voorbij
niets lijkt nog te leven
tranen
oneindig veel
betraande gezichten
mensen op weg
naar een kille, open plek
een plaats
om afscheid te nemen
afscheid van een mens…
een afscheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 128 ze wilde het kind
bij het afscheid omhelzen
hij weerde haar af
voelde hij iets aan
haar nabije dood misschien
de geur van afscheid
ze had geen woorden
het jonge kind evenmin
het beroerde haar
het kind keek niet om
vergeefs zwaaide ze hem na
verdwenen jongen
ze ging naar binnen
het huis was niet meer van haar
een snik ontsnapte…
een ervaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 zonder ook maar één schaduw van wolken
glijdt een zonbeglansde wereld
naar zoet sensationele sfeer
waarbij onbedeesde vlinders
zich gretig verzwelgen
in windstil geluk
en toch ervaar ik het gegevene
als emotioneel beladen
omdat ik herfst reeds in mij draag
afscheid nemen
maakt de mens een beetje klein
zelfs al reikt het verwachtende…
Doodleuk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 niemand of niets
treedt de dood mooier
tegemoet dan de herfst
een boomblad verkleurt
van groen geel
rood naar zwart
en als het blad al niet
gevallen is valt het
voor dood neer na nog even al het
kleurrijks te tonen wat
het leven hem ooit bood…
Zo snel
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 2.089 Een leven ,zo snel
Geleefd,dat wel
Afscheid tijd zat,
Moeilijk is dat
Tranen genoeg,
Ik wou dat de dood jou oversloeg…
Vergankelijkheid-1
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 In de lucht weerklinkt
het geluid van ganzen
de letter die ze vormen
tijdens hun hemelreis
is meteen het begin
van vergankelijkheid
de zomer is dood
leve de herfst…
collecte van de nacht
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 236 de dood brengt gedichten
naar een sterveling
ik ga met een schaal rond
en collecteer het afscheid
nog steeds
van woorden en een vader
steen en stilte
harde sporen in huid
en knieën
en het dode leven van alledag
uitgerend…