20159 resultaten.
hij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202 een hand
Een doorgang
Van levensbelang
Voor de cyclus van de aarde
De goden
Die de hand reiken
Om door de dood heen te kijken…
jong en fris
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 244 jong en fris
reizen met tijd
maken plaats voor
oud en wijs
niet getreurd
want ieder op beurt
maakt wel kennis met
verdwenen jeugd
herinneringen lachen
en zullen niet sterven
want het levensverhaal wordt
fris en jeugdig...wel verder verteld!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
voetstappen vol vertrouwen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 292 wandelend in jouw jas
begeef ik me stapvoets
over gladde wegen
voel hoe jouw warmte
me behoedt
tegen kou en onzekerheid
toch steeds weer bij me
leef jij door
in eeuwigheid
naast me…
Dat ik nog steeds van je hou...
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 2.400 Het haalt niets meer uit
Het bleek niet eeuwig
Je wilt gaan, gaat
weg met een ander
en laat mij in de kou staan
Je oogleden knijpen
de tranen samen
Je wilt het niet weten
het eindigt hier, hier
waar we elkaar ooit tegen kwamen…
ZO KOUD
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 2.380 Alsof hij warmte wilde stralen
in het dode lichaam dat zijn zonen baarde.
Haar als uit steen gehouwen hoofd nu stil.
Het grijze haar gekamd.
Ogen dicht en oude handen,
met blauwe nagels nu, na vijfentachtig jaar
verkrampt.
'Waar zou ze zijn?' vroeg hij ons zachtjes.
'Is deze kou nu alles wat er blijft?…
Koude gaten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 155 De kou stroomt weer binnen
door de gaten die de dood
in het leven heeft geschoten
Je weet dat door die gaten
ook warmte naar binnen kan
Maar soms ben je de kunst
van het leven gewoon kwijt…
Weersverwachting
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 1.433 De hitte wordt zo langzaamaan een plaag,
Maar als ik de geleerden mag geloven
Zal binnenkort de zon voor eeuwig doven,
Een paar miljarden jaren na vandaag.
Dus mensen, houd het eventjes nog vol,
Dan daalt de kou over de wereldbol.…
Kou
netgedicht
2.0 met 97 stemmen 9.164 Als de regen langs mijn haren druipt
En de wind mij in mijn jas verjaagt
Als mij langzaam het gevoel bekruipt
Dat de kou mij persoonlijk heeft uitgedaagd
Als mijn haren druipen in mijn nek
En ik huiverend mijn jas ophang
Bedenk ik tevreden, en dat is gek
Dat ik steeds vaker naar dit weer verlang…
Zonder de kou
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 542 Lang is de avond
een gezicht dat
ik verander in
de kou die me niet meer
volgt
als ik slapeloos
verdwaald
weer eenzaam
en gelukkig ben…
Kou
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 315 De kou begint weer
trekkend door heel mijn lijf lief
kun je mij warmen?…
Kou
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 568 nu gaan ze weer trekken
de scheuren op zijn taaie lijf
maar alles beter
duizendmaal beter
dan die geur van verbrand vlees
van verse botten waarop vlammen lekken
die hem zomer's soms doet gruwen
ook al vloeit er dan drank
knallen er slechts kurken
een geur die hij nimmer heeft geroken
zo hoort hij keer op keer
waren het maar gekken…
de kou
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 352 Ik wil hen bewaren
van de kou vrijwaren,
zoniet vertonen ze barsten
in hun kleren,
verliest mijn bronzen pauw zijn veren,
staat mijn ranke beeld
zich af te vragen
of zij het deze winter
wel zal halen.
Haar gezicht wordt er niet beter op,
straks staat ze er de volgende
zomer zonder kop.…
kou
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 57 Nee, roepen zal ik je niet
je zult nu toch niet komen
mijn handen koud aan de rand
van wat ooit ook jouw leven was
wilden je alles geven
wat ik nog te bieden had,
maar je wilde slechts jezelf
en die ander,
waarvan je zei,
dat ze niet bestond.…
kou
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 425 zo
kan de kou
er
nóg beter bij…
De kou
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 118 Telkens weer, doet de kou
de gemoederen verhitten,
maar dat komt alleen maar
voor, bij de gemoederen.…
De kou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 omarmt mij
hoe lieflijk ook
rillend tot op 't bot
beroert zij mij
jaagt ze me aan
tot dingen
waar ik mezelf
voorheen niet toe
in staat achtte…
Kou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 384 Het wrede lot
dat mij bestiert
Onkruid dat
zo welig tiert
Veel gedaan
en veel gebierd
Met veel gevoel
maar zonder doel
Menige deerne
heb ik versierd
Ik was daar nooit goed in
maar afdoende gespierd
Zoals een duivel
zijn feestje graag viert
Dit is wat ik bedoel
Ik leefde vol passie,
maar 't hart bleef koel…
in de kou
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 ik zie
afschuw in je ogen
hoor
de woede in je stem
als
‘t klappen van een zweep
voel
ik de striemen in mijn hart
in
de schaduwen van jouw ijzigheid
bekoelt mijn koortsige lust…
De kou
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 Het koude front
beheerst steeds meer het aanzicht.
Het geeft de zon
haar glans.
Bevroren landschap.
Wispelturig vliegen de vogels
heen en weer.
Stilte in de vroege morgen
geeft de opwarmende zon
zijn impuls over het fraaie
winterse weer.…
De kou
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 De kou ligt dik
over de wereld als stof
alsof er al heel lang
niemand meer is
en ik ben vergeten
of over het hoofd gezien
achtergelaten alsof ik niet
meegenomen kon worden
Niemand met wie ik kan
delen wat ik voel, de kou
sinds jij weg bent, de kou
sinds ik alleen thuis ben
Niemand
om aan te vertellen
dat ik jou, mijn liefste
liefste…
Waarlijk mededogen ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Je moet het kunnen
leren
van een leermeester
te houden
voor een héél leven,
een heel leven, ja God
als ik iets mag en wilde
in mijn leven
is het waarlijk mededogen
te voelen
bij iedere verschijning van je,
zonder ooit, enige verdwijning!…
Het mes
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 421 het word kou...
het mes valt en breekt de stilte van mijn dood...…
Scherper dan pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 546 chaos biedt tijd
aan het eind de
ontsnapping in
een tunnel van licht
stilte valt
breekt weer zicht
scherven
snijden scherper
dan pijn
kerven
liefde en warmte
tot kou
verkilt
op het bot
verstilt tot kapot
dood sijpelt kou
langs gevoelloze
vingers omlaag…
Perpetuum mobile
gedicht
3.0 met 41 stemmen 14.803 Wat is het toch een vreemd verschijnsel.
Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden.
We waren opgewonden toen het werkte
ondanks de onbetrouwbare beschrijving.
Het nieuwe gaat er inderdaad niet af
zolang het eigenlijk nog steeds niet kan.
------------------------------------------------
uit: Te voorschijn stommelt het heelal, 1988.…
Verhoogd bewustzijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 452 Waar de een het heeft over
Een verhoogd bewustzijn
Zodra de grenzen van het
Leven zijn gepasseerd
En hartstilstand door coma
De mens nagenoeg ongemerkt
Het tijdelijke dodenrijk
Doet binnengaan, kijk ik
Naar het kruis waaraan jij
In je lijden verhoogd werd
Jij die jezelf verlaagd hebt om
Ons boven de dood uit te tillen…
Het moment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Het moment
dié seconde
dát ogenblik
op dié dag
dát gevoel
voelt als 'oer'
iéts van eeuwigheid
verbonden met alles
waar je was
dát moment
toen je wíst
het is wáár
zó is het
écht waar !
Dát moment
bedoel ik.…
tot mijn dood
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.446 tot ik zoenen
de dood zou
mijn handen satan raken
kou bestaan
zou verbranden
hemels bestaan
nooit gehoeven behoeven
werelden branden zou
verleden verdere bestaan
dood en het nu vergaan
zonder pijnen
die schreeuwen
uit harten
geen bestaan bij geboorte van dood
zo de duivel praat
naar mijn hemelse behoeven…