Alle inzendingen over dood OR onzekerheid

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

de dood sloft onzeker achter me aan draagt bloemen in zijn hand en op zijn rug een zak vol aarde zijn schred lijkt onzeker in zijn kielzog volgen de huizen waarin ik heb gewoond, geslapen, geneukt en gegeten ze lijken kleiner dan toen de voordeuren staan allen open als ik zou dromen, zou ik nu slapen, maar ' k voel een erectie in mijn…

Van de koekjes van het noodlot zijn vrienden die van chocola geen zaak van leven en dood zij zijn belangrijker dan dat in een wereld van onzekerheid Laten we derhalve beginnen met het dessert, een mousse denken over de voorspijs filosoferen over de hoofdmaaltijd elkaar aankijken en genoeg hebben…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Dood onder voorwaarde van een leven erna. Niet aan ons dat eindpunt van een ieders leven hierin te bepalen. We weten dat het leven onzekerheid is, dat de dood ons op een zeker moment komt halen. Die voorwaarde is de verwoording van het gedroomde moment na een leven in de zoon van de schepper geborgen.…

Als iets zeker nu is in de wereld in Europa in Nederland in de provincies in de steden, dorpen, gehuchten in uw eigen huis in uw eigen hart, ziel en zaligheid dan is het onzekerheid zeker is dus de onzekerheid dat is ook een zekerheid daar valt best mee te leven zeker weten!…

door het sleutelgat van het ziek zijn zie ik mijn eigen lichaam als iets wat onzekerheid kent. mijn toekomst wordt begrensd door mijn sterven. ik zit opgesloten tussen dood en verleden. mijn verantwoordelijkheid is afgenomen. ik wacht op een teken dat ik voorbij ben, de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.…

Onzekerheid, angsten en vele twijfels Is 'dit' de zin van het bestaan? Trillen, beven, zweten, eenzaamheid en pijn Dood gaan, dat moet zowat hetzelfde zijn. Verkrampt, vastgeroest leven Is 'dit' de zin van het bestaan?…

Dan wordt de perfectionist pas weer een optimist als alles onder controle is Nee hij is niet ziek alleen een controlfreak wil alles precies overzien geen cijfer minder dan 10 Bij onzekerheid zie je dat hij lijdt hij is een regelaar bij 100% pas klaar Alleen moet hij nog heel veel leren: dood en liefde zijn niet te controleren…

Ook op een begraafplaats zweeft de dood over een akker vol levend wezen. Lopend door het leven is God om mij heen. In de bergen of op de dodenakker Hij is er altijd en eeuwig. Een zekerheid die de onzekerheid van het aardse leven doet verdwijnen.…

Je denkt ik heb het al in handen Het grote gat onder het teken van de vraag Maar het glipt onzeker glijdend richting duisternis De toekomst wacht wijd open en vol vragen Onvoltooide brand van liefde en van wonden Ouderdom fronst gerimpeld zonder tanden Onvermijdelijke dood het einde van het aanstaande…

Overtuiging is macht, arrogantie is echter geen kracht maar gesluierde zwakte en onzekerheid Zij met rugklachten hebben vaak een bepaalde blik in de doodse ogen, die levendig zijn wanneer wordt gedacht dat de zegen is behaald.…

Overtuiging is macht, arrogantie is echter geen kracht maar gesluierde zwakte en onzekerheid. Zij met rugklachten hebben vaak een bepaalde blik In de doodse ogen, die levendig zijn wanneer wordt gedacht dat de zegen is behaald.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Je dood kwam te vroeg en was laf, maar misschien zie ik het verkeerd. Ik zwijg maar ... ik pas, ik word door onzekerheid verteerd. Met mijn whisky in gedachten verzonken, hang ik aan de bar, en wordt dronken ...…

ze zit naast mij, ik zie haar onzekerheid maar ook haar gram onlangs verloor zij haar zwager herinnering, te vroeg gestorven echtgenoot veel kwam terug, maar niet de aandacht die zij nodig had ik zie de eenzaamheid ik tracht te troosten we praten over de dood en genieten van de zon ik steek mijn hart onder haar riem op een bank…

je dacht het zijn in eeuwig duren bestaan in verder gaan maar als de draden breken die je zekeren aan vaste grond zal afhankelijk worden van de toegeworpen koorden de manier van overleven zijn de enige verlichting van het ankeren is delen van onzekerheid en pijn eindelijk jezelf geven zwevend tussen dood en toch nog hoop…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

gebeurd Deze liefde kon niet echt zijn alles wat het me bezorgde was pijn De liefde die ik voelde was onwerkelijk maar de pijn die ik voelde was ondraaglijk De haat kwam in me op ik voelde me onzeker Ik zag jou weer lopen en de passie schoot in mijn lichaam En toen was het voorbij De liefde was dood…

de zware vliespoten plat afgezet in het grafiet van de grot de lange smalle bek jaagt laag door de diepte hij ligt miljoenen jaren op ons voor onzeker is zijn dood in het wandelend licht van de zaklantaarn schiet hij door de wervelingen van stenen water met een nijdige klap van de staart verdwijnt hij in de donkere kolk van een…

Je sloot ze voor heel even bij het openen bleek de dag voorbij Kijk me aan m’n ogen ben jij dat wel die vreemde twee je lijkt zo anders Ach spaar mij toch dat faalgevoel van wel willen maar niet kunnen Draai je om naar hier in nu gisteren is dood morgen ongeboren Accepteer het als decor: onzekerheid hoort bij leven…

Kunnen stenen voelen, planten dromen of is dat alles beeldspraak en niet waar? Toch maakt een nieuw blad van een plant me blij en doet begrijpen dat ze leeft. Soms menen mensen dat de dieren hun eigen taal verstaan en dingen dromen, maar kunnen dit nu ook de bomen of is daar eigenlijk maar niets van aan? Ik weet het niet, zoals ik veel niet…

was jij maar dood dan was het zoveel erger mijn tranen niet onzichtbaar mijn hoofd niet zo bewolkt een meisje een vrouw in rouw in stilte in zwart en niemand zou iets vragen want zwart is een gevoel van leegte onzekerheid en zaam want één is weg…

Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom, dan zie ik weer al die doden in mijn dromen. Kindsoldaten die vielen in vreemde landen, die we geen toekomst meer kunnen beloven. En de bestemming is in nevelen gehuld, zal ik ooit die verre bestemming bereiken?…

Veiligheid op zoek naar een gevoel van Zekerheid je klampt je vast Verandering je voelt je onaangenaam verrast Angst je raakt in paniek Onzekerheid het maakt je ziek Vertrouwen probeer ik je te geven Zekerheid ik help je door het leven Veiligheid sla je armen maar om me heen Mama laat je nooit alleen.…

Mogelijk dat ik verander Het kan zijn dat dat gebeurt Dat mijn wereld groter groeit En mijn beeldvorming verkleurt Jij en ik Wij blijven samen Maar misschien verander jij Jij ontstijgt en ik ontglij Jij als mens veel sneller groeit Meer voeding krijgt zo zonder mij Waarschijnlijk dat je dan ook gaat Mij verdrinkend in verdriet Niets…

Ik heb een hele slechte eigenschap, Onzekerheid....ik baal er zo van. Ik weet niet wat ik eraan moet doen en niemand die het mij vertellen kan. Iedere keer denk ik weer dat ik er ben, dan zit ik vol goede moed maar er hoeft maar iets negatiefs te gebeuren en dan gaat het weer niet goed. Ik val dan weer in een diepe stilte.…

Tranen drogen langzaam op De wind is weer gaan liggen Ik ben de weg kwijt in dit leven De zekerheid verdween Ik ben mezelf kwijt in dit leven Mijn ik bleek toch een ander te zijn…

Als zwarte Sneeuw Uit een witte Hemel Zo vallen Ook jouw woorden Onvergeeflijk In een diepe plas Van onzekerheid Gekerfd in mijn ziel Voor altijd…