20366 resultaten.
Voorrede
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 418 en tegenover het bezongen leven
ligt de doodse stilte op het gras
in het eeuwenoude treurlied
dat door buien van neerslachtigheid
wordt geschreven, ver voor de tijd
en in de diepte van willen vergeten
ik huiver om het kerend verlangen
wanneer de avond, moe gewaakt,
zich wentelt in het niet meer zijn
het zielenzwijgen zondig vindt
wanneer…
VERNEDERING
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 441 Een dode stilte
breekt mijn hart
verbrijzelt mijn botten
tot scherven van verdriet.
Ontmanteld sta ik voor je.
Ik kijk je niet aan.
Achteruit schuifel ik.
Trek me zwijgend terug
bij het gepoetste aanrecht.
Verberg mijn handen
beschaamd onder het keukenschort
en ga op zoek……
naar blik en stoffer…
Nog één nacht;
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.136 En jij die haar ogen sloot;
Afscheid nemen kon je nog niet;
Ze keek zo tevreden;
Hoe mooi ze in het avondlicht lag;
Nog één nacht met haar;
Nu in een doodse stilte;
De rest kwam wel de volgende dag…
Dead man walking
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 912 Bij ontwaken na ‘n hazenslaap
Stroomt ijswater in z‘n bewuste
Een vernederende dood wacht
Om de hoek
In de dodencel wordt gevloekt als
'n lach klinkt in de executieruimte
Dan weer een doodse stilte
De zwijgende stoet door de gang
In hun midden 'n slachtoffer van
Slechte genen en opvoeding
Geen mens die zichzelf maakt
Achter glas…
Laatste reis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 260 Jouw menselijke ziel in versteende emoties
innerlijk bezworen, samengekomen
tijdloos in herinneringen
beschreven in brieven als in boeken vergeten
voor nazaten achter horizon en ochtendlente
naast het sterfbed van verlangen
in een oeverloos denken
zonder heimwee of dromen
vergezeld door witte rozen
jouw laatste reis naar doodse stilte…
Eindtijd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 334 Teevees die op zwart vallen, internet en telefoons zwijgen in alle talen,
aards leven dat stil staat, stilte voor ’n Apocalyps die in de lucht hangt,
vogels zwijgen, insecten verdwijnen, doodse stilte waarin niemand dood
gaat want de dood vreest dat het ook zijn einde is omdat erna niets
meer is dat sterven kan; hij is weggeslopen in een hoek…
Een droom in zand
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 2.181 Doodse stilte.
In dromenland
verdwijnt de gure wind,
is er weer zonneschijn.
Het zand keert dan terug
tussen mijn vingers door
naar mijn handpalm.
Je bent er dan even weer!…
uitgewoond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 terwijl het zonlicht
met glasscherven speelt
heerst doodse stilte
op verlaten wegen
huizen zonder buren
kraken onder het geweld
van onteigening
ramen en deuren
versplinteren de tijd
en waar liters verf
teksten braken op muren
overwoekert graffiti
gevels en straten
onkruid groeit
tussen stenen en asfalt
in het dorp
door…
Maagdelijk wit
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 624 Hoor bellen rinkelen
zilver twinkelen
valt de sneeuw
in een donkere nacht
bekleedt de zwarte aarde
als een deken zo zacht
Snijden ijsbloemen
hun weg door het raam
bij het ontwaken
zucht de adem kilte
hoor het ruizen van wind
tegen de doodse stilte
Kijk naar buiten
zie het maagdelijk festijn
fantasieën spelen
tussen witte vlokken…
In De Lift
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 683 Doodse stilte, amper een zucht
Je zou het er benauwd van krijgen
Zeker als een flat 14 verdiepingen telt
En de lift heel traag omhoog gaat stijgen
Soms dan tref je't en zegt iemand
mompelend "Goedemorgen"
Maar dat is ook alles wat je hoort
en dan denk ik bij mezelve:
"zijn we allemaal gestoord?…
De nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 601 Duisternis gluurt naar de maan
en laat zich gewillig verblinden
ook de zon laat verstek gaan
de nacht zal zichzelf vinden
Duizenden sterren zwermen uit
in het heelal van eeuwigheid
zij werpen hun schaduw vooruit
de nacht vertoont eenzaamheid
Doodse stilte voert de boventoon
de natuur lijkt compleet verdwenen
de maan bestijgt zijn donkere…
Tegelijkertijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 176 In de brief die jij nooit schreef
is het heuvellandschap groener
dan de polders van onze jeugd
alsof een vreemde mijn bestaan volgt
beamen we de doodse stilte
in het nachtrijk zonder dromen
tegelijkertijd zijn we niet samen
door stormen uit elkaar gegroeid
in een dagboek zonder toekomst
we volgen de rivier zonder wanhoop
onder het maanlicht…
Windstilte
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 612 In doodse Stilte
Raast de Wind
Het wijde Landschap door
En onontdekt
Door Boom noch Blad
Blijft zij de Onrust voor
Die dra haar Zijn doet voelen
De Schaduwen van Wolkomtrekken
Raken ‘t platgeblazen Gras
Maken Kleur en Vorm en Plekken
Waar de Stilte eerst nog was
Tot ook ‘t gladde Spiegel water
Door onzicht’bre Hand beroert
En een blijvend…
zinloos
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 868 doodse stilte
lange rijen
uren wachten
langs stille grachten
lopen, huilen
kaarsen branden
gebalde vuisten
bedroefd om datgene
wat is gebeurt
de tijd staat niet stil
kan niet worden terug gedraaid
geweld
zinloos geweld
geen helpende hand
en toch bedroefd
waarvoor?
De daders?
Het slachtoffer?…
Vertel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 216 vertel het aan de rivieren
schreeuw het van de hoogste top
fluister het aan de sterrenpracht
zet de wereld op zijn kop
opzoek naar een teken
een seintje of een spoor
alles beter dan doodse stilte
hoop ik dat ik wat hoor
een berichtje, een wens
die ik de familie vertellen mag
hopend dat degene reageert
die Rebecca voor de allerlaatste…
Zo Voor R.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Zo zou ik eeuwig willen leven
Met jou in ons geliefde huis
In doodse stilte, zonder ruis
Zeer innig met elkaar verweven
Jij bent nog lang niet uitgeschreven
Mijn ganzenveer is ook nog struis
Zo zou ik eeuwig willen leven
Met jou in ons geliefde huis
Bewust, gerijpt, met groen omgeven
In onze harten feestgedruis
Als huisdier - de computermuis…
stilte op het kerkhof
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.577 Er heerst een doodse stilte
bloemen pronken op de graven
stilletjes vraag ik me af
Hoe ze de stilte kunnen verdragen
Het gedempte geknars van het grind
een blad valt zwijgend neer
een traan geruisloos langs mijn wang
In stilte lijden doet zo zeer
rustig loop ik langs de rijen graven
De stenen met namen, ze staren me aan
alsof ze…
Geen afscheid waardig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 226 De glans op haar
gezicht herinnert me aan druppels dauw in
het eerste ochtendgloren
het zou me zoveel meer bekoren
als de sfeer niet zo geladen was
de stilte drukt mijn borstkas naar binnen
mijn moeder zwijgt, in meer dan honderd talen
mijn adem hapert even in het halen
doodse stilte, ijzige kilte
geen sorry, geen fijn dat je er…
Stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 ..Als de doodse stilte
Want zitten alle goede woorden niet al verwerkt in een blik?
en zijn alle juiste zinnen niet gewoon een beweging?
Complexiteit ingewikkeld in de eenvoud
Gekoesterd verzorgd en weer gebracht tot de rust
Geniet
Van de stilte...…
Stille waan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 Dode meisjes, drijvend op het verlaten bergmeer
alle tederheid gezonken
in bodemslijk verklonken,
doodse stilte die neigt naar mistig hartzeer.
Wat mis ik de zachte streling van de jeugd,
onbezonnen schoonheid
ver weg van iedere droefheid,
lichte dagen en nachten in volle vreugd.…
Aristocratische pose
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 je charisma eiste
doodse stilte in
het flitsend geweld
van je fonkelende ogen
armen omhoog
handen open
vingers gespreid in
een aristocratische pose
lange benen
in de bekende stap
voorwaarts klaar
om verder te gaan
donderend liet jij
het gebrul van de massa
over je komen als ultieme
weerklank van hun dromen
jouw trots
en…
Begrafenis
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.472 Dat een begrafenis in stilte moet verlopen
waarom? waarom in alles stilte?
waarom niet wild doen uit verdriet?
het tragische op zich heeft toch al zoveel kilte
Waarom geen fel brandende fakkels?
of wel bijna zestig bongo's op een rij?
waarop heftig huilend wordt getrommeld?
de doodse ... doodse stilte ... gewoon voorbij?…
Het is alweer een tijdje geleden....
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.631 En dat is zeker wel waar,
omdat er de laatste "gedag" een doodse stilte hing.
We zwaaiden niet en zeiden geen gedag,
wat was die dag voor mij bedorven.
Op de dag dat je niet meer kon zwaaien,
ben ik het meest gestorven.…
Het duisterde traag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 stilte het al woordloos gesprek
met blikken naar binnen gekeerd
vervaagde het licht in hun zijn
restte leven als donkere schijn…
Magnolia blues
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 Lege banken
stille stoelen
golven breken
tranen vallen
Blinde vissen
stille woorden
meisjesogen
vreemde vogels
Dans van regen
hoop op beter
zon gaat onder
verdwaald geluk
Zo weinig, zoveel
zo slecht verdeeld
kracht naar kruis
zo ver van huis
Bruine suiker
witte dood
doodse stilte
uitgestrooid
Inzicht, oud zicht
warmte,…
go china by night
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 meer dan vierduizend jaar in duisternis
fier in de houding voor qin shi huangdi
ik en mijn achtduizend manschappen
onder doodse stilte en in eeuwige rust
de goddelijke dode keizer dienend
we zijn gedolven uit ’t midden der aarde
bevrijd uit zand en dikke lagen verf
sta ik hier onaantastbaar en verheven
boven een dagelijks schimmenleger…
Happy Single
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.815 rooddoorlopen
dikke tranen
tekenen van oud zeer
hart gebroken
doodse stilte
herinnering aan weleer
de klok die tikt
de koffie loopt
jouw foto aan de muur
een gouden ring
een ochtendzoen
mijn hart nog vol met vuur
moderne kunst
en appeltaart
we hadden veel gemeen
Barcelona
Rome, Praag
toch liet jij mij alleen
opnieuw begonnen…
Afstand
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 955 stilte zwijgend zweeft
En schreeuwend, stampend, huilend, lachend
Weet de duivel dat hij gewonnen heeft…
Het verbloemde hart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 Antwoorden ontbreken
tussen muren die barsten
ramen zijn geen schilderijen
achter deuren die sluiten
bomen hebben meer vragen
dan eenzame huizen
boven kelders vol boeken
de goden verzoeken
je brengt het verbloemde hart
naar de zomer van de antieke boom
bij het bloemengraf in doodse stilte
deze warme lentedag
in maagdelijke warmte omhelst…
Gulden mêlee
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 78 Ver na de allerlaatste kleine uurtjes
Heerst doodse stilte in engelenbak
Gespeend van hemelrijk en merelzang
Nog voor het vroegste krieken van de dag
Nog voor de allereerste zonnestralen
Reik ik hals uit naar goud der dageraad
En doe ik kond in 't uur der morgenstond
Van 't rijk der chaos die mij zal belagen
En mijn gemoed zal kwellen…