Alle inzendingen over doodsnood

Nee sprak de dood in doodsnood, nee, nee Nee, ik ben niet dood, om de dooie dood niet Ik dartel er lustig op los, dodelijker dan ooit Dood is als je dood bent, er niet meer bent En ik zal de laatste zijn…

Ik heb de angst gezien in je stervende ogen toen de nietsontziende nacht in al zijn gretigheid je licht weg nam Ik heb je koude mond geproefd dichtgesmeed met de ijzers van de eeuwigheid en nooit nog nooit is een nacht zo zwart geweest…

Goddank riep hij in doodsnood: “Tjielp tjielp tjielp Tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp!” Dat hielp.…

De laatste tien psalmen van de bijbel beginnen met wanhopige kreten in benauwenis of doodsnood geuit door sterke dienaren van God maar dit alles maakt spoedig plaats voor verzen vol blijmoedige eer en eeuwige dank aan de hoogste Heer moge de ziel van al die woorden ons elke dag weer voor de geest staan.…

gloedvol- vurig warme nachten dagen van vervuld geluk beukt de woeste wilde zee op dijken van het bange wachten angstig wilde hoopgedachten turbulentie in mijn lijf golven die mij overspoelen die mij eens in doodsnood brachten verwarren nu mijn angstig hart ijzig koude noordewinden kruipen door mijn botten heen waardoor de eb de vloed…

holle voetstappen dreunende laarzen klinken door de stille dorpsstraat straks zullen dronken brallers vernielend zuipend en brandstichtend de hemel verduisteren zullen vrouwen en kinderen in doodsnood vluchten voor het kwaad waarvan ze het bestaan niet wilden weten en dat hun leven voor altijd zal verwoesten als ze maanden later zullen…

Hoe kon je zo lang leven zonder antwoord in de doodsnood van je grijs verleden. Kom je in actie, zet die dan ook voort, laat zien dat jij niet kleurloos bent je kunt toch dingen maken, blijf toch niet staan op je station, toe, pak die trein, beleef met wie je kleur bekent de kleuren van je liefde en leef je kleurmoment!…

Dat er naast een kort microleven in schoonheid ook een doodsnood is; verstrikt zich in het web van een kruisspin in een wrede dood.…

koppen trekken En grijnzend zonder schroom veinzen Terwijl ze de zaak juridisch lopen rekken Voor geen gebod terugdeinzen Die zich aan geen God verplichten Maar met leugens de waarheid beroven Om jou onheus daarvan te betichten Middels smeergeld uit te loven Zie je in hun laatste ogenblikken Met uitzicht op het Hemelse feeëriek In hun doodsnood…

Langs velden vlas en najaarsgras vroeger al, rond het ouderlijk huis te hooi, te gras, nimmer te pas daar sloop het al: kattengespuis Ach Noach, u bood in doodsnood elk dierenpaar een vrij entree een schuilplaats op de droge schoot u nam ze door de wateren mee Maar nu, zo ver ontelbaar later vindt de mensheid weer een smoes voor de missers…

Je was een intelligente, geëmancipeerde vrouw Vriendin van mijn moeder tot doodsnood trouw En ik weet het zeker God heeft zich niet vergist En ik weet het zeker God hield wel van jou. Mijn lieve tante Loes Dat de engelen je mogen begeleiden naar een door jouw zelf gekozen paradijs.…

nalatige vragen men zwijgt zich tezamen, is sprekend zijn naaste het is later, onhoorbaar als tijd men zou dit ingedikt niets willen stillen ontmaken deze langzame cirkel, dit doodlopend loze moment willen wissen in scheurende zijde, ontastbare tastende voeten voorbijgaand over het grind zo duurt men nog even, uurglazen, eetgrage boeken doodsnood…

maakt boos en machteloos te zien en weten dat velen niet kunnen reizen in vrijheid Vluchten door onveilig leven, daar zoals 't ze is gegeven Waar je bent geboren en juist niet voor kiest De een gaat naar tropische stranden in verre veilige landen 'n adembenemende wereldreis De ander vlucht op z'n hoede in 't wilde weg en doodsnood…

Pijn, “snij maar zolang nodig is in mijn egovlees” Bezorg me maar; of tranen, diepte- of hoogtevrees Je bent mijn begeleider in mijn doodsnood Mijn vijand, mijn geliefde, tijd- en bondsgenoot Je bent soms alles en ook weer ‘niets voor mij’...…

Ik was toen, jammer genoeg nog niet op de vlakte, nou ja, geef me desnoods, vanwege doodsnood een injectie, per die juffrouwdame, die dat zo voortreffelijk doet. Opdat ik weer vrolijk word. Ach, ongeneeslijk is het waarschijnlijk toch, zó- veel is nu toch eindelijk wel zeker.…