Alle inzendingen over doorzetten OR geluk

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie ik de grote beer naast de kleine ook diep in slaap iedere keer. Zie ik slaperige andere sterrenpracht gedurende de lengte van menige nacht. Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen vanuit de maan als het desolate wit, naast…

Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben. Moet je eerst oud worden en kunnen lijden om over andere tijden te kunnen belijden. Het is zien, horen en voelen van leven. Het is ontdekken en ontleden van het zuigende ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang rood oranje en roze durven dragen…

er was eens..... een huisje in het bos een heel klein huisje met één raampje en een klein deurtje het deurtje was wat scheef en de scharnieren kraakten er liep daar een scharrelaar die het allemaal wel maakte ook was er een sprokkel vrouwtje die rommelde met wat blaadjes en takjes voor de schouw en ze vulde alle gaatjes ze zagen het…

Voor hem die al dees dagen, zonder bate voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood, en langs de huizen liep met kaken rood van drift en pijn in 't harte bovenmate; Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood de moed niet vond om 't leven zelf te haten, die beedlaars tegenkwam langs gore straten en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…

te zien en even weinig was er te horen het moet geweest zijn als een plotselinge onhoorbare en onzichtbare uitdijing van niets inmiddels staan we er met onze verrekijkersoren bovenop en hoe meer we er van zienhoren reiken we naar het onhaalbare begin men gaf het in intiemere tijden maar de naam 'God' nu 'deeltjes' nog even doorzetten…

Toen zijn woorden zich hadden verdaan tot achteloos gemompel en zinneloze autoritten het spreken niet meer wilde zag je hem toch nog woekeren met oude paragrafen waaruit hij leven perste dicht opeenstaande zinnen stukken van sonaten zo werkte hij onafgebroken aan zijn terugkeer. ------------------------------------- uit: 'Een staanplaats…

Zoals bloemen in de bladeren bloeien hun bladeren als kronen dragen en dan door voeten vertrappeld worden zo leef ik er zijn lentes en voeten en keer op keer zal ik weer bloeien ...…

Alles gaat goed, buitengewoon geen zee te hoog, taak te zwaar noch probleem, komt voor elkaar de wind staat gunstig en is schoon Dan volgt een -slag op donderdag of welk etmaal ook zwart blad zij de sprong uit nood d`r niet meer bij doch smeken om een wonder mag Het vloeken na `t gebed tevoren als niks meer in de puzzel past terwijl het…

het leek niet verstandig te spreken over de symptomen in volle termen over melanomen dus sprak hij heel omstandig over koetjes en andere klonen op het uitzaaien na dan viel er ook niets te vertellen voor geen reden iemand te bellen bleef er gewoon hij met zijn elan tot ook hij begon uit te spellen zoveel aan dit te geven om het zaakje…

Als alles tegen lijkt te zitten Als je denkt hoe komt dit nog goed Als je klimt en omlaag zakt Opstaat en weer tegen de grond gaat Als het lijkt of je beter op kunt geven Als de moed ver onder je schoenen zakt Dan is het moment aangebroken Om door te zetten Want alleen de doorzetter weet het tij te keren Gaat door tot alles weer mee zit…

Bij al wat er gebeurd is Leg ik mij geenszins neer Sla het stof slechts van mijn schouders En... Tracht het nog maar weer…

Op de schrale vlakte schuurt de wind langs halmen, het is beter buigen dan breken en massaal raken ze de grond met de toppen van hun ranken schraperige lijf. De zompige koude grond dempt het geklik, hij luistert aandachtig en geconcentreerd. Hoor de brullende zee, zijn krullen schuimen in de wind, meeuwen worden papiersnippers. De jas om zijn schouders…

De balans vinden om dingen te doen en dingen te zien. Helder te zijn, scherp te zijn misschien. De homeostase van de geest. Naast alles telt die nog wel het meest. Mezelf er toe zetten belangrijke zaken te ondernemen. Tijd die ik niet heb, toch van mezelf claimen. Tijd maken voor datgene dat telt, soms onder zware gemoedstoestand geveld.…

Samen gebotteld verdronken door liefde. De afdronk verbitterd na iedere hoest. Maar elke slok smaakt weer zoet. Omdat jouw schat elke dag schittert. Jouw hart was alleen maar verscholen. In elke zin die jij dagelijks verwoordde. De bitterheid is het depot door mijn bloed. Het gevoel dat mijn pit nooit heeft verhinderd. Het ontkiemen verraste…

Mijn lijf doet alles wat ik niet wil, het lijkt een eindeloos gevecht. Ik zit gevangen in een cocon, eruit komen lukt niet echt. Soms steek ik mijn hand uit en dan voel ik mij goed, dan denk ik: "hier ben ik dan" en dat idee houdt me zoet. Maar het is een leugen, hij wordt afgehakt. Het ziek zijn dat heeft me, het zieke dat lacht. Het triomfantelijk…

gisteren toen het schrijven van gedichten mij nog vrij gemakkelijk afging schreef ik dikwijls voor mijn gedachten uit vandaag echter pieker ik me te vaak suf en worstel met de woorden loop voor mijn gevoel amechtig achter de feiten aan maar toch als een vorm van 'Luctor et Emergo ' en met de wilskracht van ik zal boven komen…

Tweestrijd dirigeert Heil zoekend raspaard houdt vol God hebbe Mijn Ziel.…

Ik had met jouw aanwezigheid dáár, geluk tot in eeuwigheid!…

Pech bestaat bij de gratie van geluk!…

Zinnen oplaaiend door minnende zon Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt Het hart dansend van puur jolijt Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen Ik tel mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief…

Passievol genieten en het geluk opslorpen als een spons - ik aanbid ook gesnuffel Flaneren en jawel ieder krijgt een dikke zoen of knuffel. Geven, ontvangen en delen Kinderlijk spelen en kwelen. Kommer en kwel erg ver weg want het is allemaal zo wondermooi Genoeg getoefd in mijn enge zwarte zielige kooi. De rokken vliegen los...…

Kikkers kwaken een heus orkest bijeen prachtig wat een kabaal kroos nog niet in de sloot behalve dan het èchte kroost van de kikkers en de waterhoentjes zal vast gaan ontploffen als de warmte doorzet een heus voetbalveld zachtjes deinend op het water wat je doet geloven over water te kunnen lopen waterlelies geëxplodeerd vol knoppen…

Doorzetten tot onze liefde weer samen gaat stromen. Hier wil ik alles voor doen het je zelfs beloven. Dat alles weer wordt met ons zoals toen....…

Het was angstig en opwindend En ze stond klaar al voor vertrek Maar had aan doorzetten gebrek Was de afspraak werkelijk bindend?…

vernietigd Alleen achtergelaten gebroken, bedroefd Mijn hart gescheurd in twee helften Vernietigd verrot en kapot Bedrogen en belogen Zo verkloot en bijna gedood Oh hoe kom ik hier te boven zo alleen Eruit gekropen en verdrietig Doorgaan, gelijmd, verholpen Genietend, gelach en geheeld Weer opgekalefaterd, geleerd Compleet te zijn met mezelf Doorzetten…

Een moment van waar geluk. Wat jezelf niet lukt.…

Het was een feest met alleen maar geluk Voor ons kon de toekomst nooit meer stuk. Het leek voor ons een hemel op aarde Tot die dag dat ik het ontwaarde: Jij verdween toen plotseling uit mijn leven, Zodat ik mijn geluk voorgoed op moest geven. Maar die keren dan, dat je weer terug bent gekomen?…

De vanzelfsprekendheid, hoe je meeging, hoewel nieuw voor elkaar jij voor mij als een anker, een treinvakantie, alsof jong. En dan na aankomst in de bergen en regen naar het einde lopend van een kaal dal terug langs een helling op een schapenspoor. De passen en angst die je overstak, op keien die groen-blauw blonken, beekjes, niemandsland…

Het gevolg was dat ik de uniekheid in mijn eigen stem verloor, maar door weer op zoek te gaan naar mijn eigen stem, heb ik leren doorzetten. De stemmen overtuigden mij niet meer, maar vormden de basis in mijn drijfveer. Met veel vallen en opstaan leerde ik zelf kleur te geven aan de puzzel die ‘het leven’ heet.…