Alle inzendingen over draden versleten

Wegenwacht die opdook En constateerde dat de accu Zoals hij zei dood was, zo dood Dat zelfs de radio er niet meer Op kon spelen, leeggelopen en Tot de draad toe versleten - Zo erg versleten dat er Geen redding meer mogelijk was En al snel het geel van de Wegenwacht vervangen werd door Het geel-blauw-groen van de Ziekenauto van GGZ…

september, er is kou en vocht met zorg de draden uitgezocht ik weef ze tot een stevig web waarin ik je gevangen zet geen nood, de kou zal jou niet deren geen reden om het hoofd te keren ik knoop en vlecht en span het touw in kleurig jacquard rondom jou vermeng wat haren en wat zweet met stukjes weefsel van mijn kleed ik zorg…

heden en verleden zijn verweven door duizend kleine draden samen kijken ze…

een spin nestelt zich in de kerstboom het lijkt alsof het web oud licht vangt, verstard zoals de naalden in dagen van onbehagen ik wil het huis ontvluchten, niets meer zijn van al wat dichterbij komt, onverteerbaar in schalen van vergeving waarin kaarsen tot vlakte zjjn vergaan de spin baart verder tot in elke hoek van de kamer…

in het heldere licht van dit leven was zij tot een versleten lapje stof verworden.…

Rode draden banen een weg door tranendal en vreugd gevlochten in een mandje pech een pijnlijk nare jeugd. Versleten door de tijd je sporen achterlaten verleden is ontdaan van spijt nu...hoeft niet meer te haten.…

zijn stoel was leeg het was nog zo pas dat hij daar in zeeg in zijn wereld met het zijden kussen; tot op de draad toe versleten en aftands met zijn zetel nog slechts verbonden door twee lussen zacht met verloren glans ik voel, hij is niet weg ruik de geur van zijn huid zijn ongewassen haren deel het verdriet van zijn verloren bruid…

Versleten schoenen Vergeten leven Versleten kleren Vergeten mens Versleten lichaam Vergeten wie je ooit was….…

Al die mooie woorden ik wil ze allemaal vergeten want langzaamaan zijn die zinnen allemaal versleten.…

ooit was ik belangrijk maar mijn rug is versleten en mijn armen ontveld mijn tijd is uitgezeten compleet ontsteld word ik eruit gesmeten de poten onder mijn bestaan weggezaagd ben ik verlaagd tot nutteloos accessoir mijn gat bedekt met een grand foulard…

Hij is lief Zelfs op zijn versleten sokken.…

Heel veel is er te verduren veel te ondergaan het lijkt niet meer te verbeteren waar zal je morgen staan Hoop op verbetering dat wensen wij je toe morgen zal het leren dat je vandaag zei, ik ben zo moe Wanneer je oud bent valt er niet meer te wensen toch wil je dit leven nog niet verlaten met al die door jou geliefde mensen Je lichaam…

Het laatste werd hij gezien aan de rand van het Duistere Woud, zijn narrenkostuum kapot en tot de draad versleten, zijn eigen naam vergeten en voor altijd tandeloos wauwelend tegen niemand in het bijzonder... Don't do drugs, kids. :)…

handen als deuren bedekken haar gelaat zoekt in beslotenheid de verloren draad kluwen van vergetelheid in tranen gewaad…

Ik zie de richting alsof ik een draad door een naald steek. Knipt de weg zich in tweeën, loop ik door op geenbeen. ------------------------- uit: 'Kluwen', 2011.…

De volgende bladzijden van het boek zijn aaneen geplakt het is bijkans onmogelijk het komend hoofdstuk te beginnen Maar gedwongen blijven hangen in dit huidige gebeuren is ook geen optie Dus waag je de sprong in de onbekende schemer vanuit de schrale hoop dat de juiste draad weer op te pakken is.…

ik scharrel rond in uitgewoonde dromen hoe spint het hart een draad naar toen ik vliegen kon?…

De jaren paren, baren nu een halve eeuw het lijkt niet langer dan een oude mannen geeuw en dan: de draad. Dat onvervuld verlangen te willen weten van hun levenswandelgangen, hoe het met ze gaat.…

De draad kwijtraken En de draad weer oppakken Is draadloos lastig…

Je zei 't zelf, als een rode draad loopt 't door ons leven, we komen elkaar hoe dan ook toch steeds weer tegen. We hernieuwen opnieuw, starten met een nieuwe rode draad. Doen we vandaag toch weer een goeie daad.…

Stapel de stenen in de bouwput van het leven sloop scherpe kanten, maak zachte ronde hoeken let op de val kuil, sommige wanden zijn onbegaanbaar door een té ingrijpende sloop leef je het leven dubbel en blijf je op zoek naar die ene draad, die wijsheid met warmte verbindt…

Spreekt hij zacht een woord laat een enkele zin letters dansen hervonden gedachten in gedichten schrijven taal dichterbij wat rest is stilte langs draden kilte…

en dat ik jou niet missen kan heeft niemand in de gaten het kleine brokje in mijn keel of het neerleggen van woorden met deuren toegeschoven doen me afdalen in jou zoals het late middaguur dat langs de bladeren likt en poëzie laat ontstaan in de plek waar ik ben; het ademloze licht over mijn stille hand telkens zachter wanneer…

de rode draad ontrolt zich als een vaargeul het roer zoekt mijn eigen koers de steven kiest richting…

En Als eerste een schelp Een lange Dan weer een zeepje Gewoon een vorm Rood Vervolgens een waaierschelp Zeepje schelpje zeepje schelpje Zeepje schelpje vlinder Roze vlinder Die dikke Sloom hangend Noodgedwongen toeverlaat Draadje aan een haakje Er prijken vele Een enkele Roestig afgebroken Omwikkeld door een stukje Roze groezelig draad…

opgeheven; och Aronskelk witte bloem van zomergroet als beker waar de wijn in moet het warme zoete bloed van het lam zo zuiver en zo goed zoals beschreven staat in 's werelds meest gelezen boek Bezield gaan ze op weg door liefdedrang gedreven de Herder met zijn schapen om over behoeftige te waken in het zieken wezen van de tijd is een gouden draad…

toen zij draden spande tussen het wolkendek en de poëzie verdween het gewicht van woorden haar pen danste licht uit het lood in de zon de doden kwamen thuis alles schitterde…

Met zijn oude uitgedragen hart, versleten tot op de draad, had hij jaren geregeerd over zijn ontkende jeugdige inborst. Ruw als een bolster, waren kleine akkefietjes nooit een reden om zijn kar te keren.…

De draad al tijden kwijt Enkel druk ik twijfels uit Gevoelens overrompeld door spijt Nooit voelde ik me zo uitgebuit De ooit zo dikke draad Is langzaam afgebrand Ooit in onoverwinnelijke staat Niets leek er aan de hand Gevoelens zo gestorven Over en uit met onze smart De draad lijkt nu echt bedorven Ooit de draad naar jouw hart…

Een vrouw van zesenzestig doet een draad door een naald. D.w.z. probeert.…