Alle inzendingen over drama OR verlies OR overspel

De vlaggenmast, dat was haar vaste stekje. Ze zat parmantig boven op de kloot en koerde menig muzikale noot als ster-soliste op dat hoge plekje. Ik honoreerde haar met stukjes brood, die strooide ik dan net achter het hekje. Daar vulde ze na elk concert haar bekje waarvan ze zo te zien intens genoot. Vanmorgen, lieve god, ik schrok me dood…

Het drama is cliché maar ook klassiek: D: 'Oh Lodewijk, je tréft me met je woorden ...Doch mijn ambitie laat zich niét vermoorden!' L: 'Eilaas mijn vriend, zó werkt de politiek... ( D. zijgt ineen...) Ze waren broeders, eensgezind, aimabel Maar nu heft Kaïn zijn hand op tegen Abel.…

, op de grens van een oordeel over mij is de waarheid in de ogen van mijn geweten dat mij onderzoekt Ik zweet ervan, het is een vagevuur en zo lang het duurt is het de hel: ik ben niet enkel mezelf maar een van de anderen Dat is het drama…

Een gehuwde speelster uit Heerde, die haar tennisleraar begeerde, sloeg elke bal uit en kreunde zeer luid, toen zij van hem overspel leerde.…

de poesjes ze kruipen kopjesschuddend vanonder het lage afdak duikelen de ochtend in wassen zich in het tere zonlicht ze besluipen vroege merels en maken jacht op vlinders die uit koers zijn geraakt oeverloos en vlak hun wereld kent geen verborgen geheimen ze gehoorzamen braafjes het voorouderlijk instinct plegen geen overspel…

Als een vlinder in zijn vrijheid dwarrel ik in mijn sas over wolken terug naar de tijd waar het samenzijn ooit was het verleden mocht niet baten wat toen gewoon was klinkt nu gek maar waar wij eens samen zaten voel ik nu die lege plek het was te mooi om waar te zijn jij en ik, ik en jij maar ons geluk brengt nu die pijn waarom bleef jij…

Je weet het toch, 't is nog geen echt overspel want er is nog niks gebeurd, da's slechts een kwestie van tijd.…

Zijn ogen dralen in versleten waarheid waar onschuld zwijgt geveinsd in zijwaartse blikken Waakzame cellen dragen haar naar zekerheid het helder weten van verbloemd verraad…

Na het boerenbedrog Een toverspel zonder grenzen Een zuinige zege op zak Doven de sintels in zijn lies Dompelt hij het jeukende vel in de zon De gulle hand zaait haar stofgoud in zijn nek Maar na het vermaak Laat het gewelf haar volle damp los. Bevalt van steile striemen Oorstrelend bezweert een stem de grillen van de herfstwind Molenwiekend…

dag werd hij betrapt Zijn vrouw kwam het ter ore Ze belde toen naar zijn vriendin Om haar eens uit te horen De beide dames, kwaad op hem Gingen hem daarna negeren En zeiden met verbeten stem Hier zal hij wel van leren In zijn huis wonen nu de 2 vrouwen Ze werden verliefd...en wie ze kent Weet dat ze niet hebben zitten rouwen Om die overspelige…

de naakte waarheid bedekt in termen van liefde…

En ik wacht op vlagen regen Gedonder volgt op flitsend blauw Ik denk niet aan de stille wegen Die ik net nog nemen zou En ik ruik de rust van angst Die ik anders voel als licht Maar die angst, die is nu donker Is nu aan mezelf gericht En ik hoor de klap van woede Hierna leven kan niet meer Dit is het eind, van al het goede Mijn stille…

Langs smalle richels omzeil ik de klip vergrijsd graniet schaaft mijn huid open tot ik de spatten voel. Zout kerft de wond. Het moet de branding zijn die mij ontboden heeft en hijgend hier omarmt. Nu het avond wordt zal ik hier blijven de vloed belemmert mij te gaan zoals een minnaar dat betaamt. Aalscholvers hoog op de rotsen vieren…

hij streelde haar verlangen zij kuste zijn verdriet de tranen op haar wangen die zag hij echter niet zij vroeg hem steeds te blijven hij keek dan in zijn glas beloofde haar te schrijven en greep dan naar zijn jas hij speelde met haar vrijheid zij stoeide met haar trouw en in elkaars nabijheid dacht niemand aan zijn vrouw…

Hij zorgt voor spanning in mijn leven Geeft wat schwung aan mijn bestaan Ook al is het steeds maar even Dat hij met me vreemd wil gaan Het zijn lange, zwoele nachten Steeds weer in een ander hotel Waar ik op hem zit het wachten Om te genieten van zijn overspel Zijn vrouw hoeft niks te weten Hij heeft haar niet verteld Dat hij anderen wil…

Je liegt om mij te sparen voor een paarse woede die door je aderen stormt culmineert in pralende trots die je tot keizerin zalft van je zo lustvolle lijf dat voorbijgaat aan mij. Je liegt dat ik blauw zie van de rookgordijnen die je optrekt voor mij maar ik kijk er doorheen zie de kern van je verraad en ontwijk voortaan je blik die mij…

laatst schreef ik over overspel kreeg veel reacties, allerlei dat het leeft dat wist ik wel ik zet ze even op een rij ‘ik ben er absoluut tegen niet zo’n beetje, faliekant zal het nimmer overwegen het is gewoonweg te riskant’ ‘volstrekt geloof in altijd trouw zekerheden willen geven hecht verbond als man en vrouw een maatje voor het leven…

overspel komt van innig toegevoegde waarde wortelt vaak diep in stellen aan hun plafond zaait morsig tranen uit op en rond stations landt 's morgens vroeg in condooms op aarde vaak zocht men deze amour eerst eenmalig gaat het later door dan was het zeker zalig…

En wij spelen Spel van liefde Maar ik speel overspel Trouw me niet Ik kan niet trouwen Ik kan niet zeggen 'k Blijf je trouw Mijn hart klopt Het klopt niet Mijn hart klopt Niet voor jou…

Ze sloop die nacht naar binnen door het openstaande raam en kuste me hartstochtelijk van kruin tot aan mijn zolen Ik lag een week in bed met haar en deelde in haar faam waarna ze weer vertrok om bij een ander rond te dolen Ze heette Influenza en had haast mijn hart gestolen…

ik zet een streep door mijn gevoelens denk aan woorden die beginnen met al jouw punten achter mijn zinnen want niets = wat het lijkt nee, nee, niets = wat het lijkt jij liet de vijand stiekem binnen waste z’n voeten likte zijn hielen kuste de grond waar hij op liep ha, ha, niets = wat het lijkt ja, ja, niets = wat het lijkt…

Overspel splijt het bed doormidden één voor één stapelen zich uitgeslapen minnaars bedlegerig want je vrijt zoals steeds met tussenpozen tot over het randje ik vroeg een geheimtip om je te adoreren maar viste achter het net een wildvreemde komt overeind pakt zijn aardse spullen én zijn lot in handen nergens schuilt licht bloter…

Zo ben ik niet en zo wil ik ook niet zijn, je kent me toch? Alleen bij jou vind ik het fijn, en ja, na die vakantie nog! Zo ben ik niet vertrouw me maar, dat zal ons niet gebeuren, ik zal je heel erg missen daar, hierna zal onze liefde nog meer kleuren! En zeker van mijn eigen woorden, overkwam het me dan toch..…

Warm goudgeel smaakvol en rijp een aroma dat iedereen verleidt achter deze korst vullen holten de leegte met onfrisse lucht deze rotte boel zo doorprikt onbegrijpelijk dat je toch nog toehapt…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

een tastbaar ogenblik vol merkbaar verlangen een voelbaar spanningsveld van verstrengelde belangen kortstondig overspel langdurig het conflict dat beschamend door de wijzers van de klok wordt weggetikt…

onkwetsbaar en niet bang bereid 'om mee te spelen' ze lokt je met haar zang naar felrood overspel ze liegt zich met jouw waarheid naar wat je maar wilt delen en zij is al die tijd waar jij haar niet verwacht…

Tussen huwelijk en overspel ligt soms wel een nuance tussen de lakens van Marcel ligt soms wel eens Clémence als fitting in het koppelspel, met haar tweelingzus Hortense.…