112 resultaten.
Mevrouw Despina ziet een neushoorn
gedicht
2.0 met 36 stemmen 12.082 Wil ze het kalf zijn, wil ze
bestaan en zwaar zijn als zij -
gehuld in dik leer kalm draven
naar struiken, al eeuwen bekend.
-----------------------------
uit: 'Zeehond Graag', 2000.…
Storm op de hei
poëzie
3.0 met 2 stemmen 311 En boven, de wolken,
Die drommen en draven,
Als donkere volken
Geklonkene slaven.
Wijl wind, in zijn woede,
Bij 't ijzeren drijven,
Blind geselt ten bloede
Hun trotsige lijven.…
Oeverlanden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 330 In jeugdig zwerven langs oeverlanden
door lenig fietsen en God beklimmen
moerasklanken en grindkoude handen
de woestenij als een beest beminnen
en nakend prijzend droom verzinnen
langs beeltenis in een stalen draven
vanaf terug naar toen opnieuw beginnen
waar de zon als een goudrode ballon
in het spiegelmeer gevoel doet zakken
dat maan…
Le pont de Caulaincourt.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.826 Paardenpoten trapp'len, draven
boven graven, boven graven,
boven weidse sepulturen
slaat de zweepslag van de uren,
boven vroom geknielde liên,
walmt de wierook - de benzien!…
Avondgeluiden
poëzie
4.0 met 26 stemmen 3.151 Er moeten witte hoeven achter de zoom staan
van de blauwe velden langs de maan
's avonds hoort gij aan de verre steenwegen
paardehoeven
dan hoort gij alles stille waan
van verre maanfonteinen zijpelt plots water
- gij hoort plots het zijpelen
van avondlik water -
de paarden drinken haastig
en hinniken
dan hoort men weer hun draven stalwaarts…
Het veulen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 409 Het veulen had je op zien groeien
de grote ogen aten uit jouw handen
en blijdschap was vaak onverdroten
galoppeerde zonnig naar jouw hart
en ook de dagen van het draven
dresseren vol met goede moed
gaven geduld om niet te veel te vragen
gedurfde tijd maakte de twijfel goed
het veulen werd een grote jongen
't kleine paard een machtige…
AVONDGELUIDEN
poëzie
5.0 met 1 stemmen 2.499 Er moeten witte hoeven achter de zoom staan
van de blauwe velden langs de maan
's avends hoort gij aan de verre steenwegen
paardenhoeven
dan hoort gij alles stille waan
van verre maanfonteinen zijpelt plots water
- gij hoort plots het zijpelen
van avondlik water -
de paarden drinken haastig
en hinniken
dan hoort men weer hun draven stalwaarts…
1
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.738 Door uitgestrekte
Grasvlakten draven, Doortje?
Zwemmend rivieren oversteken?
Onder de sterrenhemelen slapen
En 's winters een mantel dragen
Van sneeuw? in rotssteen misschien,
Doortje 3017, vereeuwigd worden
Met zware, sierlijke voorwaarts
Gerichte hoorns door een
Verwonderde had uit
Het paleolithicum? Doortje?…
Het nerveuze snuiven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 81 ik zag de
schimmels draven
de bosrand langs
gemend door vaste hand
ouderwets getuigd
de kar nog zonder veren
een schimmige koetsier
geen enkele passagier
het was alsof
de film bleef haken
beelden braken zonder
de werkelijkheid te raken
ik voelde spanning
in de bomenrij een
opgestoken wind bracht
vreemde geuren dichterbij
nog…
Spielerei en gekte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 we draven door
en graven weer
naar de geschiedenis
van het authentiek detail
in de cirkel der historie
is dat altijd het geval
als wij in een stijlloos
vacuüm zijn beland
de mens grijpt terug
naar schoonheid uit
verleden tijd omdat heden
zonder inspiratie blijft
ook muziek en schilderkunst
borduren voort op
vroegere patronen maar…
mijn kinderstem
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 3.585 windstil overal, niets beeft
en het groen dat om de bomen zweeft
hangt roerloos, ik wil
nu gaan vertellen van mezelf, wees stil
mijn stem, in 't midden van dit land geboren,
in vlaanderens wieg, daar kunt ge z'horen,
al vliegend naar het blauw
zo transparant als morgendauw -
zij spint de fijnste wolken die het hoogst
drijven en draven…
Adempauze
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 Soms heel even stilstaan
bij het moment van nu
een kleine adempauze
pas dan weer verdergaan
korte stop van het draven
een ogenblik van bezinning
rustig op dezelfde plek
genieten van alle gaven
die de natuur ons vrijelijk schenkt
onvoorwaardelijk in haar pracht
laat haar je hart betoveren
hoor, het is de stilte die je wenkt
kom tot…
NIEMANDSLAND
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 169 Wilde paarden die er draven.
Ik droom in het lange gras
van hoe eens de wereld was.
Ergens, wáár wilt u nu weten
- maar dat ben ik glad vergeten -
ligt het laatste niemandsland.…
Stilte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 368 Hoe kan ik stilte dragen, koesteren, als steeds
opnieuw de drukte komt en ’t moeten draven
van hier naar daar, vergaderen en plannen?
Is er nog niet genoeg gezegd en ook geschreven?…
soms, in de nacht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 371 achter me reikt de verte
tot aan het gehinnik
paarden stijgen uit het weiland
nog vol van nacht
ik laat ze voorbij draven
en zie hoe een bizarre zeewind kronkelt
langs het zout
dat bij volle maan werd gewonnen
basaltrivieren banen zich een weg
langs de ondergrondse waanzin
van mijn ziel
het waaien houdt op
zoals het beeld van het water…
Klaaglied van agnes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 116 Geen dermatoloog kon wat vinden behalve
Dat ik me drie keren per dag moest gaan zalven
Ach laat ik maar stoppen om
niet door te draven
't Is dorst waar m'n huid zich
maar niet aan kan laven…
Rauwe bonen smaken zoet
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 4.964 Draven, slaven, zwoegen, zweten.
Geeft de rechte trek tot eten:
Wie gewerkt heeft flink en goed.
Smaken rauwe bonen zoet.
Honger is de beste saus!
Had je taarten en pasteien,
Had je 's werelds lekkernijen,
Och wat hielp het u, mijn schat!
Als je toch geen honger had!
Honger is de beste saus!…
Na even wachten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 218 Vergeef me heel die drukte, 't onbezonnen
draven en het drukke bezig zijn.
Schenk me opnieuw een hart dat vindt.…
Het Groene Hart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 Hier wonen kalme creaturen
Door zomers bladgroen toegewuifd
Een wolk die voor het zonlicht schuift
Verdonkert kort de heggenmuren
Roestkleurig, brons, de buitenmensen
Bewegingloos of sloom op dreef
Op plompeblad, zie hoe ik zweef
Beweert een meeuw, al zijn er grenzen
De paarden van het dorp, zij draven
Al komen zij geen stap vooruit…
Wereld zonder jou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wij
zo graag wilden geven
maar tussen ons is
de afstand gebleven
ik zag je stappen
hoorde de finaliteit
in het geluid van
je hakken dat
verder droeg in een
wereld zonder jou
je draalde
heel even leek om
te keren maar door
gedachten gedreven
volgde je het pad
steeds verder van mij af
ik had willen
rennen schreeuwen
hollen draven…
Na even wachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 196 Vergeef me heel die drukte, 't onbezonnen
draven en het drukke bezig zijn.
Leer me opnieuw de stilte, het brood, de vrede.…
Fuck de grizzly arend
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.792 Bij sneeuwstorm draven wij de trappen af
de bloed bespatte ladder naar de
omega.
-------------------------------
uit: 'Boze wolven', 2002.…
De ogen wild
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 337 jij wilde dat
ik galoppeerde
de ogen wild
en staart gestrekt
de zomer tegemoet
heb je in een late lente
ooit ontmoet we graasden
van het malse gras wist
niet dat jij een voorkeur
voor paardenbloemen had
ik schurkte in mijn stal
de onrust weg naar morgen
wilde met je draven weg
van alle zorgen in het stille
groen wat aandacht…
EEN LAATSTE MAAL DE TEUGELS LATEN VIEREN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Berijders die mijn leven vleugels gaven
Wat zou ik jullie graag nog eens ontmoeten
Vooral nu momenteel benen en voeten
Dienst weigeren, niet langer soepel draven
Mij met u aan een heldere beek te laven
Elkaar te strelen en het zilt te zoeten
Zacht hinnikend uw minnares te groeten
Genietend wat aan poëzie te schaven…
Herenboer || Huishoudster
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 87 gebaard
Moest dat bekopen met de dood
Hij heeft de oorlog toen verklaard
Aan 't kind dat hij boos buitensloot
De rijke herenboer vond Jans
Een lieve, sterke boerenmeid
Bereid om ritme en balans
Te brengen in een zware tijd
Twee kleintjes telde het gezin
Zij, meid voor dag en nacht pur sang
Was nuttig, niet als gemalin
Hij liet haar draven…
Na het demasque
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 138 ik zag je spelen
jij had de lach van
duizend minnestrelen
in een lieflijke variant
een stem met
minstens drie octaven
die jij heel frequent
afwisselend op liet draven
ogen die traag loken
met tranen van
kinderen te vinden op
een zigeunerschilderij
jouw onhandig
bewegen bleek een
zegen voor de act die
jij van nature speelde…
Under a yewtree
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 207 In Painswick heb ik mijn gemis begraven
Nabij een Yewtree op de dodenakker
Het maakte opluchting en vreugde wakker
Een rouwkoetspaard, bevrijd, begon te draven
Toen kreeg het vleugels en verkoos te wonen
-Zijn vlerken werden wolkenwit geverfd -
Waar een trawant zijn inspiratie werft
Om die bezield aan dichters te vertonen
De poëzie in Painswick…
op het strand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 834 De wind die door m’n haren waait
Het water dat je hoort ruisen
Het warme zand dat m’n voeten aait
Onze blikken die elkaar kruisen
De laatste boten naar de haven
De laatste zonnestralen op mijn gezicht
De laatste paarden die langs komen draven
Jouw blik op mij gericht
Mijn voeten in de branding
Mijn jurk wappert in de wind
Een vlieger…
Geboortestad
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.816 Men zag het vroeger langs de kaden draven,
Het is vergeten nu of reeds begraven,
Prooi van zijn laatst, onheelbaar averij.
Voorgoed gedaan? Vergeefs gekalefaterd?
Daar ligt een schip, waarop ‘Vertrouwen’ staat,
Ik zie een jongen, turend over 't water.…
Alles is Water
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.041 kende er geen naam
dan slechts de naam die wij het gaven
en zo rolde het de berg af
onstuimig als het was
met witte koppen langs rivieren
wispelturig door het land
en heilig als het maar kon zijn
om iets van dorst er mee te laven
Tot in zeeën die wij samen
zwommen in ons heerlijkheid
met witte parels van geluk
waarin wij eeuwig konden draven…