Alle inzendingen over droefenis OR troost OR schreien

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

aan hen die zich kwellen met vragen en medelijden ook het kaf, het gras en de mooiste bloem zullen niet eeuwig zijn maar schoonheid keert telkens terug laten we dat voorop stellen een hand, een troost, een eerste herinnering zal u verblijden beseft u nu uw eigen schoonheid en uw pijn dan heeft u straks het grote verdriet achter de…

terwijl jij lachte en mijn hart danste wisten we al dat het een vergissing was…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

In droefenis geborgen kijk je nooit uit naar de dag van morgen dagen gaan aan je voorbij je voelt je soms vogelvrij in het labyrint van je geest wordt er als wild op je geschoten alleen in droefenis voel je je geborgen.…

Biedt troost en geeft vertrouwen. Als wij die mantel kunnen geven, omdat we weten, er is zoveel mis, zal dat veel vreugde geven. Beseffend dat zorg hier nodig is. Door zijn warmte stopt het beven, verdwijnt verdriet en droefenis. Geef van harte in dit leven, begrijp dan, hoe gelukkig geven is.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Gekweekte rozen, hebben hun geur verloren. Smakeloze tomaten, smaken naar water. Haastige mensen, zijn hun diepe wortels kwijt. Neem een moment om stil te staan. Vertraag uw moderne klok. Denk aandachtig na. Het is koffietijd.…

Ze komen dan van ver, vanuit verzinken in poel van droefenis en tegenspoed. Maar plots schijnt dan de zon over de daken en doet die droefenis ineens weer staken.…

Wat meer dan rozen in de storm gebogen En bladerloos geschud boven de eigen blaren, En oude tederheden, die geteisterd waren Met droefenis en die geen troost vermogen.…

We kijken even achterom nu weer een jaar bijna voorbij is; wat bracht het ons aan lief en leed, aan vreugd en troost, aan droefenis? Maar ja, we kijken al vooruit en hopen echt op 't beste want leven gaat zo snel voorbij en eens komt ook het leste. Mocht toch de vrede het gaan winnen, voor ons en overal op aard.…

zij voelde zich in droefenis verzanden.…

gebroken jouw kleuren die op sterven liggen in dromen van teerheid o, dat gewetenloze licht in droomzoet treuren onrust in bevende droefenis banden verbroken in hartstocht van onwil in mengeling van smart en zegen zag ik jouw toekomst schuimbekkend voorbijkomen…

Paard op pensioen droefenis bij de hoefsmid; Nu smeedt hij plannen.…

schrei om de mensen wiens haat jóu deerde schrei het fjord vol met je stenen gewaad schrei om de broederschap en het verraad, beide, van koning, soldaat en het lage allooi allooi dat voorbijkwam in vele gedaanten Spanjolen.…

Verlaat mij en gaat heen, gaat heen, zorg, druk en droefenis van zinnen; of dacht gij altijd bij mij binnen uw wil te hebben als voorheen? O, maar ik zeg u aan van neen; verstand zal u wel overwinnen, verlaat mij dan, gaat heen, gaat heen, zorg, druk en droefenis van zinnen.…

onaanvaard blijf ik vreemd, blind hunkerend naar geloven om een enkel mens soms wacht ik, zoals dag op nacht en sla wekkers stuk tegen het hoorspel van mijn dromen ik veeg ogen op het vroege raam, de wereld zo vreemd in het vergeten licht jij kijkt naar mij in andere handen en ik schrei bij iedere stap glazen bloemen op je naam…

Want als ik blijf behou'en Gezang en de vreugd daarvan, Dan weet ik, dat ik al wie rouwen Oneindig troosten kan.…

Want als ik blijf behou'en Gezang en de vreugd daarvan, - Dan weet ik, dat ik al wie rouwen Oneindig troosten kan.…

Herfst, het regent weer de oude droefenis -- van mijn bange hart.…

Ik wilde alleen zijn met mijn droefenis En ik verborg mij in 't gewoekerd gras. Maar tevergeefs: mijn droefenis verried mij, Mijn smartkreet overstemt de roep der vogels.…

Soms als het regent in jouw nacht daken misnoegend schreien de wind strepen maakt op het veld dan zijn je wangen de uiterwaarden van al jouw verdriet al zou je willen vlieden voor instortende oevers, dan nog ben jij het waaiend riet dat buigzaam haar nest beschermt tegen de degens die jou voortijdig al hadden bekrast jij leeft voort in…

Dan troost mij niets en schrei 'k in bange klachten De helse pijnen mijner angsten uit, Dan streelt mijn smart de somberste gedachten, Tot mij de slaap de brandende ogen sluit Om eindelijk mijn wezen traag te omnachten Met zware droom, verscheurd door geen geluid.…

die nu zo weent, Om weinig leed en kleine droefenis, Zeg, weet gij niet, dat het zo heerlijk is, Als ge alle lijden in u zelf vereent, En lijdend and'ren troost in hun verdriet?…

Ik huilde met mijn tranen een sluier van droefenis. Ik bedekte daarmee mijn dromen, zo dun als vlas. Ik huilde om iets wat bestond in mijn verbeeltenis. Ik huilde, om wat nooit zou komen en wat nooit was.…