Alle inzendingen over droefenis OR troost OR schreien

Geen woorden vinden en toch willen troosten; geen ogen die schreien, alleen maar een doffe blik. Onbegrijpelijk wat hier gebeurt en toch moet het leven verder. Is dit de eerste dag na het begin van de lente? Is dit een nachtmerrie? Dona eis requiem.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Intens diepe droefenis spraken daar haar ogen Dit drukte echt mijn stemming in Ulaanbaatar Zijn naam ontstond tijdens de socialistische revolutie en betekent Rode Held gelegen op een hoogte van 1350 meter boven de zeespiegel in tijd leek het land soms stil te hebben gestaan misschien daarom soms haar bewolkte, bruine ogen mooie kijkers…

Jij bent mijn licht in de duisternis Mijn troost in mijn droefenis Jij bent mijn rots in woelige tijden Mijn balsem in mijn lijden Jij bent de warmte in de kou Mijn steunpilaar waarop ik bouw Jij bent de bergtop in mijn dal Jij bent mijn alles in al…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Dees dag is lijk een moede man, Die langs een strate, grijs en stil, Zijn droefenis niet kroppen kan Maar toch niet schreien wil. Over de mulle wegen zweeft Een waas van onverschilligheid... Vrouw, die zich zonder liefde geeft En heengaat zonder spijt.…

Vrijdag stel mij niet teleur Lopen kruipen Zoek de hoek Gehoorzaam Vrij me vrijdag -Vrij me!…

schrei niet meer: Uw vader heeft het goed omhoog, Bij onze lieve Heer. God-zelf wil u een vader zijn, Geen vader is zo goed. En doet Zijn hand u somtijds pijn, Hij weet wel wat Hij doet. Want u vergeten kan Hij niet, Hoe ver ook de afstand zij; Zijn troost is u in 't bangst verdriet Het allerdichtst nabij.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

als de woestijn alleen de hitte verdraagt van dorheid en struiken met stekels kan ik nog zo hard worden uitgedaagd en roepen uit een nabije verte ik zou geen enkele voet kunnen verzetten of woorden vormen tot vruchtbaar zaad jouw zinderend zwart zal het beletten in de schaduw van een grijze oase speel ik een lied op de gitaar zonder snaren…

Hij was met recht het kind van Sartre In zwarte kleren had hij rondgelopen Droefgeestige gesprekken gevoerd En donkere gedichten geschreven Veel gerookt en nog meer gedronken De Sartrejaren die volledig aan mij Voorbij waren gegaan hadden in hem Alle treurigheid ontstoken en het Zaad van duisternis had zich weten In te bedden Toen…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Duisternis en droefenis mijn geest lijkt daaraan verbonden niets kan ik nog doorgronden ik vecht me door dag en nacht de zon, sterren en maan zie ik met een leeg hart aan alles is zo onbeduidend het donker zo krachtig het leven alleen al is mij te machtig.…

Tussendoor een woord, een blik, even stilte en alles lijkt weer goed, al weet ik zoveel niet echt veranderd: wat is dit bestaan een droefenis maar ook een verlangen naar iets anders, naar een nieuwe geboorte, elke keer opnieuw. Kom Geest van vreugde, van troost en licht en verander het aanschijn van deze aarde.…

En vind ik, in het huis mijns harten, dat ik één droefenis genas, dat ik mijn armen heb gewonden Rondom één hoofd dat eenzaam was...…

't Is goed in 't eigen hart te kijken Nog even vóór het slapen gaan, Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hart heb zeer gedaan; Of ik geen ogen heb doen schreien, Geen weemoed op een wezen lei; Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Eens had ik oog en oor slechts voor het leed En woest doorvlamde mij de droefenis Die knagend zich in 't lachend harte vreet. O wonder, vriend! dat me eenmaal schreien deed, Hetgeen thans moeder mijner blijdschap is: Jeugd, liefde, leven, vriendschap, zonde, zweet.…

Want, door elk geluk moet schreien, Schemering van droefenis... Als een liefde, Die door bei geweten, Nog onuitgesproken is... Liefde, hou me lang verborgen 't Schroeien van uw pracht'ge gloed; 't Is de passie van het zonne-zoenen, Die een roze sterven doet...…

in haar ween Alsof ze zegt ik ben altijd nabij schrei dus maar, we zijn alleen Met leeg gehuilde ogen staar ik naar ‘t stil dat boven mij hangt Daarna bevriest even mijn blik die louter jouw liefde verlangt…

innerlijke troost…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Een brandend kaarsje dat licht verspreidt Licht in donkere tijden van droefenis Troost, als wij treuren om het gemis In alle bewogenheid en eenzaamheid. Een brandend kaarsje om hen te gedenken Waarmee wij lief en leed hebben gedeeld En al zo lang aan elkaar waren toebedeeld Dat God ons allen Zijn troost mag schenken.…

Een brandend kaarsje dat licht verspreidt Licht in donkere tijden van droefenis Troost, als wij treuren om het gemis In alle bewogenheid en eenzaamheid. Een brandend kaarsje om hen te gedenken Met wie wij lief en leed hebben gedeeld En al zo lang aan elkaar waren toebedeeld Moge God ons allen Zijn troost schenken.…

Een brandend kaarsje dat licht verspreidt Licht in donkere tijden van droefenis Troost, als wij treuren om het gemis In alle bewogenheid en eenzaamheid. Een brandend kaarsje om hen te gedenken Met wie wij lief en leed hebben gedeeld En al zo lang aan elkaar waren toebedeeld Dat God ons allen Zijn troost moge schenken.…