Alle inzendingen over droevig OR hart

daar een ander gelukkig zich bevindt, Nevens degene die hij van harte mint, Daar zit ik hier alleen: Diens groot geluk vermeert mijn druk Met droeve treurigheên.…

Jij zegt mij zachtjes fluister toe ach ween toch niet om wat ik doe rond bomen van mijn gouden woud klatert lief rond ‘t groene hout het water dat gevoelig stroomt mijn wens die liefde droomt Jij zegt mij zachtjes wenen toe de pijn die in je groeit en bloedt en jou zo angstig slapen laat scheurt het leven flarden weg tot enkel kou die sterven…

tijd droevig wind in grijze loop dood steekt uit dakgoten tijd neemt nu zoveel het gaf smeekte alle plekken waar je geweest was kalk zette zich af en schaduwtongen slokten je op…

en het meisje, zij huilt door verdriet overmand geen troost kan helpen verstoot reddende hand haar open jeugdige geest opgesloten in trieste smart keert zich binnenwaarts kwijnend in gebroken hart deerniswekkend in tranen wil zij geen liefde meer kennen zal haar troosteloze ziel ooit aan eenzaamheid wennen?…

Maar nu, hoe droevig hangt hij daar totaal niet meer van zessen klaar hij, die eenmaal plaste om het verst plast nu alleen maar zittend, op zijn netst. Het mannelijk geslacht toont niet meer blij zijn pracht en klettert niet in alle luister: hij plast nu slechts in zacht gefluister.…

Ik had zo graag een lenteliedje willen zingen, zo’n vrolijk luchtig melodietje zo’n sofietje-met-een-rietje-liedje; een deuntje met dat steeds weer nieuw’ geluid van die straatjongen die fluit. Je weet toch wel, zo’n licht en sprankelend riedeltje dat als een rood ballonnetje danst in de wind, aan een touwtje. Maar diep, heel diep…

het stemt droevig de naamloze dode het verzwegen kind de naar binnen gekeerde ogen van de vergeten man de krassende strepen van het rode potlood de verdwenen weg naar huis de dreiging voor het onweer de achtergebleven appels in het gras de leugens van ver weg en dichtbij de donkere toonsoort van nagelaten woorden de droefheid…

lieve postbode wij waarderen jouw werk vergeet dit niet een ding doet mij veel verdriet het werk moet misschien vlug maar alle dieren zijn pareltjes van olifant tot helaas wel stekende mug het dringend verzoek aan u allen nergens meer elastiekjes laten vallen onder andere sierlijke ooievaars beeldige uilen een…

Als ledenpop voel ik mij slap over waslijn hangen een droevige Pierrot die zijn tranen laat drogen in koele herfstzon. Een afgedankte clown ver van geliefde verwijderd een stem zonder klank geen muziek om te spelen adem zonder lach.…

Een merrie op stal te Maasbracht, uitte onlangs de droevige klacht: ik ben op 't perron van een K.I.-station met een paardenmiddel verkracht.…

Er was een droevig kind uit Maastricht die bracht een bezoekje aan haar nicht het was heel erg fijn om bij haar te zijn Zij liet haar zien: het nieuwe daglicht…

Er zijn geen klanken, voor die droevige blik. Er zijn letters, voor die verdrietige ogen. Ook al waren ze er wel, niemand kan er in deze tijd nog in geloven.…

Een merrie op stal te Maasbracht, uitte onlangs de droevige klacht: ik ben op 't perron van een K.I.-station met een paardenmiddel verkracht.…

Ik zal niet droevig klagen, Dat niemand mij troost in mijn leed; Juist daarom kan ik het dragen, Omdat geen mens het weet.…

Zo begin ik aan een nieuwe start, op een heel droevig sentiment, met jou nog heel diep in mijn hart, dat, zegt men, vanzelf wel went. Duwt men mij in de rechte voor, waarvan ik de ploeg niet wil weten. Heeft dan niemand meer door dat ik jou echt niet wil vergeten.…

Hoe graag ik je ook zie wees niet droevig dat ik kies voor een avontuur dat niet eindigt en dat ik kies voor het leven.…

ik huil zonder tranen ik spreek zonder woorden ik denk zonder weten en wat ik voel is zo innig diep en toch zo vreemd en ver ik ben zo droevig zo pijnlijk moe…

Je draagt een watermerk achter je uitneembaar oog van echtheid is geen sprake droevig om te zien hoe het andere zich kan vermaken oog om oog hand om hand.…

Eens heb ik de dalende zon gevraagd te wachten, eens heb ik van dichte nacht-schaduw het luchte, vluchtige vlieden beklaagd - en nu! - en nu! - Nu glijden de tijden zo langzaam aan, de dagen, de tragen, ze willen niet gaan en lang - lang - lang zijn de uren der nachten. Eens hield ik de goudene uren te goed voor klachten, eens vulde ik de…

Wacht nou nog even laat me hier niet alleen bibberend en bevend angstig, zoals geen, ander zou kunnen zijn, niets dan pijn omringt mijn gedachten enkel donkere nachten. plots spreekt ze dan ik weet niet, zoiets van ik blijf bij jou ik blijf je eeuwig trouw toen wist ik niet dat ze loog, me bedroog toen wist ik niet dat zij angst…

'k Ben vreemd te moede .... er vlot iets om me henen als grauwe mistlucht in Novemberlanen; 'k ben droef te moede als een, de borst vol tranen, met 't naar gevoel van nimmermeer te wenen .... 'k Ben laf te moede .... o klaar in 't leven lezen, o nimmer zich met mannenkracht omgorden; o klaar besef van kunnen-zijn en toch-niet-wezen, van willen-zijn…

herfstwater gebotteld uitgewrongen mij doordrongen In stilte anijsjes eten daar onder het bladerdak van die lindeboom en allengs terwijl ik de dartelaars gadesla klopt de vloek weer aan en nog het eeuwige klitten dit besef van voorbijgaan omstrengelt het mij met sterker garen…

Pak de wereld in je hand Pak de wereld in allebei je handen Pak zoveel als je pakken kunt Je zult gelukkig zijn Je zult blij zijn Maar je zult ook het verdriet gaan zien Wordt door deze niet teleurgesteld Want je zult het geluk gaan vinden Het is niet alleen maar blijdschap en vreugde, Nee, ook droevig momenten komen voorbij.…

De winterslaap ziet visioenen van bloesems door lente prikkel.…

Droevige ziel! die geen uitkomst meer weet, Is uwe hope gezwicht? God geeft u tranen tot balsem in 't leed... Broeder! uw lijden wordt licht! Deed ge uw beminde uwe liefde verstaan, Glipte uit haar lipjes geen woord; Welde er van weelde in haar oogjes een traan?... Makker! uw dageraad gloort! Werd gij, verdoolde!…

Eens heb ik rouw gedragen Om die ik had bemind; Toen waren al mijn dagen Tot droevigheid gezind. Daarna werd mij in dromen Een helderheid bekend, En mij werd afgenomen Al zorgen en ellend. Al na een duistere avond, Ter helle middernacht. Mocht ik een lied vernemen Dat gaf mij nieuwe kracht.…

In hun harten zullen de twee kinderen een mooi plekje krijgen en zullen ze hen voor altijd bij zich dragen. Sterkte aan beide ouders.…

In de Bijbel is het reeds verteld Een lach verblijdt het hart En verlicht vaak uw smart Zoals in Spreuken staat vermeldt. Een vrolijk hart geeft een blij gezicht Een droevig hart pijnigt de geest En zo is het altijd al geweest Lachen geeft ontspanning en tegenwicht.…

Jullie weten niet waar naartoe Het hart is altijd toe. Maar weet, na regen komt altijd zonneschijn. In mijn hart zal ik altijd de warmte voor jullie vasthouden net als de zon zullen jullie stralen. De zon komt altijd terug ze vergeeft de wolken dat zij haar bedolven onder droevigheid en pesterij.…

Jullie weten niet waar naartoe het hart is altijd toe. Maar weet, na regen komt altijd zonneschijn. In mijn hart zal ik altijd de warmte voor jullie vasthouden net als de zon zullen jullie stralen. De zon komt altijd terug. Ze vergeeft de wolken dat zij haar bedolven onder droevigheid en pesterij.…