Alle inzendingen over dromen, waken

Voel..., voel de wind, droom je droom als een kind. Proef..., proef het leven, geniet, je leeft maar even! Slaap..., slaap maar zacht, ik waak over jullie, iedere nacht!…

Ben nog even langs m'n levenstuin gelopen meewarig licht ontdaan het hoofd geschud en voel me minder treurig als toen ik er nog woonde was dat de droom of verschoon ik nu een dubbel leven waak over mij ga met me slapen totdat er bossen blijheid fleuren en je wintertuin groeizaam wakkert zonder deze droom te storen.…

de nacht is donker van mijn dromen maak me wakker voor vandaag geef me licht dan kan ik bij je komen want ik verdwaal ook als ik waak ik besta alleen uit kleuren angst krijgt geen gezicht ben alleen met al dat licht ik wil het leven vaak niet weten droom liever in mijn eigen kleur als ik het licht niet meer kan weven sluit…

Als een leeuwin over mijn kinderen waken, heb ik nooit gedaan. Deed wel mijn best ze sterk te maken, en op een goed moment te laten gaan. Als ze klein zijn, neem je beslissingen voor hun bestwil, als ze groot zijn doen ze dat voor jou. Zo werkt dat nu eenmaal in deze maatschappij toch? Moet er iets aan worden toegevoegd, nog?…

De deur van het leven Gaat morgen voorgoed dicht Je gaat je reis beginnen Vanavond zijn we nog samen Ik streel je koude wangen De kaarsen worden aangestoken Om je lichaam heen Het afscheid is van ons samen De hele nacht blijf ik bij je Totdat het morgenlicht er is De reis gaat beginnen Jij alleen weet de weg Ik geef je mijn liefde mee…

Droomtijd. We staan over een glazen kist gebogen, moeder en ik. Er ligt een man in uit het voorgeborchte van veenlanden, strop om de nek, lach om zijn mond. Als ik mijn oor tegen de wand aan leg, kan ik zijn ademhaling bijna horen. Hij is maar tussendood. Straks zal hij ontwaken, zo bonst het in ons hoofd. ------------------------------…

er drijft een vogel in de sloot een witte zwaan, haar vleugels beven zij werd in opgeschrikte dreven getroffen door verboden lood haar veren kleuren langzaam rood dan roept ze met haar hals geheven en landt de vogel in de sloot die innig met haar is verweven hij blijft haar in haar ademnood voortdurend porren om te leven en is de hele…

ijzig blaast een koude wind over een sneeuwwit oppervlak tot aan de rand waar water nog deining heeft dankt de eend in stilte het wak…

de dag rust al ruw op mijn dak in de bevalling van het licht en voor het spreken houdt mijn mond het denken dicht een wiel draait ongevraagd door met verdoofde spaken ze gaan aan mij voorbij zij aan zij in kleurloos waken…

Waken. Voel je elke keer weer in de wind als een zachte streling langs mijn wang. Je schaduw zweeft nog steeds hier om me heen en houdt me in de gaten. Waar je nu ook bent je geest zal steeds over mij blijven waken.…

Vaders zijn hoeders, zij dutten noch soezen, maar waken aldoor over vrouw, kind en poes. Als eens het gapen zijn onwederstaanbaarheid gelden laat, komt dat veelal door de roes.…

Zijn passie voor ons in handen van liefde weent nog Zijn stervensnood het voorjaar brengt beloftes de winter preekt geboorte…

Ik wacht op het kaarsje het kaarsje dat brandt bescherm het met al ik ben Even fragiel als het lijntje waar langs wij wandelen koester ik de herinneringen Ik wacht op het kaarsje tot het niet meer flikkeren zal en langzaam overgaat in de nacht…

de kop geheven schuin omhoog zijn oren spitsend waarschuwt hij stil tot daar dan mag jij gaan verder komen moet je niet de staart strak hoog en staand zijn lippen krullend blaft hij grommend waar je bent moet je blijven waag het niet hier te komen…

De nacht overheerst het blauwe uur dikke druppels overspoelen mijn gezicht een zwarte wolk vol tranen van verdriet verdrijft haar unieke laatste stralende licht. Terwijl ons teken in het zand wordt verdreven blijft de depressie hangen boven mijn hoofd druppels vervagen de hartstocht in het zand dat de warmte van de waakvlam uitdooft.…

Kom mij niet aan met je paniekverhalen Die bobo's van de schaatsbond? Niet goed wijs Wat ligt er op die plas, is dat geen IJS?! Laat mij dat nou eens lekker zelf bepalen 'N zonnetje, m'n schaatsen, veters strak Ik zie het al van mijlenver zo'n w..…

Bedankje niet incluis en dat hoeft ook niet Rancunes en haat dragend wezen, niets in het verschiet. Bezige bij wordt te vaak gehoond, geschonden dus doe zo voort Mijn kroongetuige wordt nooit ofte nimmer beschimpt en vermoord. Maatjes voor het leven ach dat duurt vaak maar even Ervaringsdeskundigen weten beter, ware Liefde Blijft na dit domme…

Dromen komen soms tot leven Hier en daar dralen ze om ons heen Ze lijken te glinsteren en vervullen harten met hoop Hier ben jij geland Gehuld in liefde en warmte leef je om ons heen Je oude hart klopt gestadig Je woorden zijn sterk, je gedachten jong Verlaat nu niet dit pad dat hoop ons gaf Waak ons niet uit deze droom…

met ogen gesloten zie ik de jouwe wachten op de slaap die niet komt je zucht in slopen ik zorg voor de kussen(s) ik voel je glimlach ben al in dromen terwijl jij nog ligt te waken gapend tot de morgen komt snurk ik de bomen om…

mijn herders in had er drie die over mij waken ze beginnen langzaam in mijn dromen naar de achtergrond te geraken toch worden ze oprecht gemist want een hechter vriendschap heb ik nooit mogen ervaren geen mens kan daar tegenop vertel me maar eens wie nee deze vrienden zullen nooit uit mijn geheugen worden gewist…

Fantasie je wulpse vormen bewegen sierlijk op het ritme van jazz muziek je straalt van passie emotie en mystieke kracht je ogen grijpen vast verlamt blijf ik staren maar heupwiegend verdwijn je mijn gezichtsveld nabij ik blijf alleen … er rest mij enkel mijn wilde fantasie!…

Een dikke meelpatat, strak en vol in zijn dunne vel, droomt wekenlang verwachtingsvol, vrolijk en fel, van de orde der kokkerellen en hun dienstige gezellen, van pikante chips, van krokante porties goudgele friet. Maar vermits hij komt uit het foute aardappelgebied, moet hij zich nu als banale veepatat tevreden stellen.…

diep in haar angsten zoekt zij de slaap verliest zich in dromen waar zij nooit meer ontwaakt haar diepste verlangen doolt in het duister het pad der tranen de weg naar gefluister waar zachtjes de nacht het huilen aanhoort sterren waken een eeuwigheid door…

De vriendschap zou hij dragen als een klok die hem zou vertellen wanneer dromen hem weer in de steek zouden laten en ik op hem zou mogen wachten en waken over wat nog steeds zijn eigen schaduw was.…

Woorden die blijven liggen en met de as en het stof van de vergeten liefde schrijven wat ze verliezen en waar het zwijgen kijkt en ik zie dat niemand met mij wil waken bij de droom die niemand wenst omdat hij niet meer geboren zal worden of beginnen met de woorden die de slaap altijd…

gedans in mijn dromen hoopvol is de nacht stilte gaat verloren is het einde zacht bitter zijn mijn tranen ondraaglijk de pijn zal een engel waken waar licht verdwijnt en het land van duister mijn dromendans heel zachtjes leidt door stilte heen…

de wijzer van de klok tikt de middernachtelijke uren, minuten en secondes weg langs de wijzerplaat drupt een traan naar benee de maan heeft een ironische grijns over slapen en waken en liefde en dromen in de nacht de wind fluistert het woelen en draaien van haar alleen ze is nog wakker…

het rozig zien is anders als altijd dromen met open ogen het stil slapen met jezelf voelen dat je er nog bent al is het maar in je hoofd realistisch zijn is anders nooit in overgave met ogen toe steeds maar waken over jezelf weten dat alleen jij bent al is het maar in je hoofd maar wat is liefde groot als in realistische dromen komt…

Waak je of slaap je nu, denk je of droom je? Ik werd wakker vannacht als gestreeld door je hand, op mijn voorhoofd gelegd, mijn denken geregeld, mijn angstige zorgen gesust en verminderd. Heeft een droom of heb jij mij genezen?…

Ik lig op bed Ik huil, ik lach Nu al voor 't vierde uur op rij En ik denk aan haar Aan hoe ik haar wangen streel Aan hoe ik haar lippen kus Aan hoe ik haar beide handen stevig omarm met de mijne Hoe ik haar nooit meer zou laten gaan…