Waken
de dag rust al
ruw op mijn dak
in de bevalling
van het licht
en voor het spreken
houdt mijn mond
het denken dicht
een wiel draait
ongevraagd door
met verdoofde spaken
ze gaan aan mij voorbij
zij aan zij
in kleurloos waken
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 april 2010
Geplaatst in de categorie: emoties