Alle inzendingen over duif OR nauw OR ruimte

Zal ik vandaag over de Palestijnen praten? Of over Joden die zijn afgeslacht. Hoor ik kristal gekletter in de nacht. Spreekt men van liefde of van eeuwig haten? Ach nee, ik steek mijn kop maar in het zand. Waar is een God? Wie helpt ons uit de brand?…

heel diep van binnen, is het je veel te nauw.…

He duif, ja jij! Jij kan weg. Jij bent vrij. Er wordt op ons geschoten. Het is oorlog. We zitten opgesloten. Maar we zullen ooit winnen. Let maar op duif. En dan opnieuw beginnen.…

op een stil terras drink ik koffie een duif scharrelt in de buurt van mijn voeten ik vlieg achterwaarts en zie de handpalmen van mijn vader in de vorm van een klein nest waarin een witte duif is thuis gekomen teder strelen zijn vingers de vederlichte veren je bent mijn mooie snelle duifje roerloos luistert duif naar de zachte stem…

vanaf de vliering naast de dode duif luister ik naar het zoeken van de soldaat de tafel verschuift de stoel valt om geklop op de muur vreemd boos gevloek dan is er stilte het huis is in rust met zwetende hand streel ik de duif…

Er is amper iets dat een weinig aan de dood doet denken, De naam oproept van een duif zo dun als een hostie. -------------------------- uit: 'Blind Vuur', 1995.…

Ik liep te kijken in de korte stille straat en zag de duif, de kleur van onweer op zijn vleugels en poten roze als de dageraad. --------------------------------------------------- uit: 'Een leeuw is eigenlijk iemand', 2006.…

Een duif komt aan gevlogen en zet zich neer op de fontein hij kijkt om zich heen of hij veilig kan zijn. Hij smacht naar water om zich te wassen. Ik zie hem in het water plassen. Het is een lieve lust Hij gunt zich geen rust. Drinkt nog wat na En denkt, ik ga! vliegt weer heen en laat mij weer alleen...…

Ik vlieg als een duif in mijn leven rond met beschadigde vleugels maar ik breng nog steeds vrede en geef reden aan ieders leven om me heen omdat het scheen dat ik ook het nodig heb dat ze liefde aan me geven ieders wens om te beleven.…

Niets is sterker dan het gevoel van vrijheid.…

uit een wolk van licht fladderde een witte duif boven het woeste zeegezicht stil en als maar stiller de zoete winden uit de woning van 't hemellicht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

het metrostation - al jaren op mijn netvlies die stervende duif…

zichtbaar in het roosvenster een duif ik hoor hem koeren…

Een menselijke idylle door de ruimte omvangen. Vliegen naar iedere bestemming daar waar een mens nog gelukkig kan zijn. Nog niet geringd door wat wij monde nog altijd een vrije duif kan zijn.…

Ik hoor god zingen als een lijster en koeren als een dikke duif.…

Een duif zit zich te zonnen op een kale tak één februari…

Zoals de duif Zweeft door het licht, Zo zweef ik door het licht Der liefde.…

Eerst kreunt er een duif, dan ooievaargeklepper – en heel het bos juicht.…

Eindelijk weer zon, in het park vliegt een duif op -- bevrijd uit mijn huid.…

Ik zou het liefste met haar uit- gaan, weet mij zeker van haar knik vol trouw en eerbied, nauw aansluitend op mijn instinctieve blik. Haar tred is meegaand en spoorvast, haar ritme aangepast aan mijn chaotisch leefpatroon waarin de tijd naar vorm en ruimte tast.…

Kleine witte duif vertel me wat je ziet tijdens de lange vluchten wanneer je drijvend op de wind de weg naar ‘t nest zo feilloos vindt langs blauwe of bewolkte luchten Kleine witte duif je hart is vol verdriet ik lees de droefheid in je ogen waar de onrust schemert; vaag je vleugelslagen worden traag het weten heeft je moe gevlogen Kleine…

De duif zit en kijkt een kraai vliegt krassend voorbij de avond nadert…

Lichtzinnig scheppen wij ruimte bedden ons in onder een hemel en planten nieuwe troostzaden. Roffelende specht krijsende kraai brutale gaai koerende duif zingende lijster tsjilpende mus staccato koolmees welluidende winterkoning virtuoze roodborst merel gezang vogelorkest lentesymfonie kijk luister, leef voorjaar.…

Lichtzinnig scheppen wij ruimte bedden ons in onder een hemel en planten nieuwe troostzaden. Roffelende specht krijsende kraai brutale gaai koerende duif zingende lijster tsjilpende mus staccato koolmees welluidende winterkoning virtuoze roodborst merel gezang vogelorkest lentesymfonie kijk luister, leef voorjaar.…

Zilv'ren engelen Als duif of zilvermeeuw Verkleed Die het luchtruim bezingen In een eeuwig durend Levensfeest…

De duif zit heel stil ver weg de roep van een uil een windvlaag steekt op…

de witte duif vliegt weg het stukje kerst valt uit zijn bek opgeschrikt door fel wit licht een harde knal zonder gezicht de boom staat vaag te pronken de takken zijn al moe buigen naar de aarde toe in trage uren neemt het jaar zijn end de witte duif is neergestreken wil niks van vuurwerk weten…

Tussen beton en steen en stinkend gas In nauwe engtes opgesloten En neonlicht vervangt de zon Slechts hier en daar een sprietje gras Tussen klinkers of asfalt ontsproten Geen notie van de horizon Het gloren van het ochtendrood Geen geur van bossen of weiden Inspanning vergt slechts ademnood Voor iedere ruimte strijden.…

ik deed een kleine stap naar links, opdat de duif mij niet zou zien zijn lichte buikje stootte zacht tegen het glas ik- beschermvrouwe der duif, zoek vrede in een mooi moment mijn tuin bloeit roze nog zolang het zomer is een kleine bel luidt onmiskenbaar aan de buitenlamp de schijn bedriegt, en wendbaar vliegt een witte vlinder boven…