Alle inzendingen over duisternis OR dood OR bloed

bloed, overal bloed mensen dood voor goed. Door bommen en kannonen Vluchtende mens met een wens Vrijheid want dat brengt blijheid…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dood, een mes in je hart, dood, Vallend naar de grond, verward. dood, in een plas met bloed, dood, komt het ooit nog goed? dood, Zonder lichaam, een ziel, bloot, dood, Zonder hoop, het is vervlogen in de dood.…

De lichamen der levenden een vloot Op der doden stromende levensvloed. En van die levenden geweld'ge dood, Door strijd, van die doden het doden boet.…

Ik lig zwaar en verminkt in een hoek van de nacht, weerloos en blind: ik wacht op de dood die nu eindelijk komen moet. het paradijs is verbrand: ik proef roet, dood, angst en bloed. ik ben bang, ik ben bang voor de dood. ik kan hem niet zien, ik kan hem niet zien, maar ik voel hem achter mij staan.…

Lief zusje, Je had ruzie met pap en mam, Met een hoop kabaal sloot jij de deur achter je, Ik rende je achterna, en ik zag het, ik hoorde het, Gierende remmen, een gil, ik rende naar je toe met pap en mam achter me stonden we bij je, je werd wakker, we waren blij dat je niet dood was, maar je begon te bloeden, uit je neus, je mond…

Stukje voor stukje tracht ik na een woelige nacht mijn denken te herplaatsen waarin het landschap dat ik overzag onthoofd uiteenviel door duivelse geesten die zich hadden vermomd als nederig godvruchtige lieden onder giftig spuwende zwarte schaduwen van dode akkers zocht ik naar de laatste stukjes hoop waarmee het beeld van de egaal bloedrode…

De Parijse straten bloeden een zwoele Française doet haar rok omhoog niet baden in dat rode goed de ladder in haar versleten kous niet laten zien in deze tweestrijd struikelt zij en nu duikelt zij daar in waar velen dit voor haar deden zij konden dit niet vermijden wat zouden zij niet hebben gegeven alleen wat besmeurde kledij in plaats…

daar waar grenzen zijn beton en prikkeldraad onoverkomelijke pijn graaf ik mijn gat in het zwart van aarde dat alles heeft gehad in rood van bloed het weten en toch alles weer vergeten reik mij je de hand aan de ander kant die ik kon bereiken maak me vrij dan gaan we samen voor een nieuw kans…

In het donker denk ik heldere gedachten Schaduwspel Van onsterfelijke liefde en gespeelde dood Een lichtend venster in ruime duisternis De waarheid op een kier…

Gevraagd enig teken is het gegeven Aan de zielen der doden ongemeen Doch slechts de stilte getuigt het verleden Het eeuwig zwijgzame in duisternis regeert…

Ik lig de hele dag zalig languit Te dromen en gerust op u te wachten. Verlangen heeft mijn denken iets gekruid, Precies genoeg om met plezier te smachten. Ik luier feestlijk, mijn lichte gedachten Bewegen zich om fris en geurig fruit En bloemen, en ik luister of 'k het zachte donkere lokken hoor der diepe fluit. Alle avonds fluit bij dat…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

dat ik niet lig te slapen ik duw de vijand kraakt als de botten van mijn toekomstige buren hun eeuwige huis ik wil het niet ik huur, mijn contract loopt af met het doorbreken van de eerste straal stort de duisternis in daar is mijn vrouw - gekleed in het zware zwart dat mij net nog omsloot – “Ben je niet dood?”…

Ik wil niet dat je gaat, maar het is te laat De klok tikt de seconden weg de zon is ondergegaan in je ogen en het einde is de Dood…

De doden hebben er toch niets meer aan Wat is er nodig om dit gevoel te stillen? Laat ons toch de schuldigen straffen! Zoveel levens zo verspild! Laat ons bloed met bloed vergelden! Laat het maar onze ziel bederven! Oog om oog en tand om tand! Laat de schuldigen de vuurdood sterven! Laat ze tien keer duizend doden erven!…

het is niet de dood die je bevriest het is niet de dood die je benauwt het is dat allebei en meer de dood is houvast in de duisternis met borden UIT achterstevoren goed is de dood oneindig goed vergeleken bij dit levenloze vallen vallen van het doek dat valt en de zaal is leeg en de vloer is klein en het doek kent geen begin of eind -…

Het sluipt binnen mijn geweten blokkeert langzaam word de kamer zwart de stilte verstomt het mes ligt voor me loert me aan uitnodigend een lichtpunt in de duisternis mijn hand begint een eigen leven een leven vol dood een leven wat de mijne verdringt tegen mijn huid voelt het mes koud en scherp koud als de mensen scherp als de pijn…

De aanslag, niet te verkroppen, Honger naar een antwoord, Vragen, Omgeven met raadsels, Een antwoord niet te vinden, Een lach, een traan, De duisternis en een vrouw, Vingers, Die je gezicht strelen, Een spoor van bloed achterlatend, Een vrouw en kind, Geluk, daar lijkt het op, Oude wonden, Ze helen niet, maar komen terug, Door het…

Op handen en knieën spuug ik bloed op het borrelende zand en struikel overeind, het is vloed. Rillend stroop ik de doorweekte kleren van mijn lijf, ik kruip over glibberige rotsen en hul me in de duisternis van een grot.…

Met de geur van dood de kleur van bloed de schreeuw en de tranen van wie in leven bleven.…

Ik huil bloed. Verwoed steek ik in de duisternis. Mijn zwaard dringt een lichaam binnen. Zijn ogen bloeden achter het masker. Het masker verwijder ik. Daar sta ik zelf.…

Hoe diep zijn de gedachten geworteld in je ziel Hoe eenzaam zijn de beelden toen jouw vijand viel Hoe dreigend zijn de nachten oog in oog met duisternis Hoe diep zijn de diepste wonden van jouw hart dat nu zo vurig aan het bloeden is Kan ik jouw tranen drogen?…

Ik heb u lief, gij zult gelukkig zijn! Zo fluister ik, alleen, in staag herhalen, En door mijn denken komt met vlagen dwalen Van liefdes volkslied het oeroud refrein. De meisjes zingen 't in de maneschijn Met brede slingers wandlend langs de wegen, Zij roepen 't iedre donkere jongen tegen: Ik heb u lief! gij zult gelukkig zijn! Door de…

Toen ik, een avond lang en zeer bevreesd, Ben voor de poorten van de dood geweest, Kwam plots zijn jonge stem mij achterhalen. Mijn ogen nog vol nare duisternis, Zag ik verrast, hoe klaar de luister is Van trouw, die onbevreesd zo diep durft dalen. ---------------- leger - bed…

Ik leef niet meer als ik u niet aanschouw. Mijn denken is in leegte weggezonken. ’k Zie ’t licht niet meer, maar ballen vuur en vonken En dan duikt alles in een nacht van rouw. Er is een luide suizing in mijn oor, Waar alle stemmen effen in vervloeien, Tot klanken, schoon als bloemen, open bloeien, En met een schok is ’t dat ‘k u noemen hoor…

Ver weg het bedwelmend bruisen Van de zee: haar vage geluiden Eentonig, versmelt met het ruisen Van het bloed, zo warm en duister. In het duisteren en het ruisen Een buigend mens, arm en donker... Op een heuvel stonden drie kruisen. Gij leed daar, ik weende er onder.…

O dood, wat draait ge uw zware boom Gewillig open Voor die wanhopig zijn. Hij liep het grote donker in, Zó zeker, Of hij de hel verlichte ramen zag Van vaders woning. Wat achter was Kon hij niet overmeestren. Daarom ging hij ’t staketsel door Als een die vrezen Voorgoed gaat wisslen voor geluk. En is hij veilig aangeland?…