Alle inzendingen over durf niet OR woorden

en schrijven ligt nog een toegenegen gebied wat ik ook ga doen het kan krimpen of zinken toch durf ik te bekennen dat het ene woord het andere uithaalt en niemand meer weet waar het over gaat zodat ik nu maar even vakantie hou……

Dit zal een eeuwigheid gaan duren… Want dan pas, durf ik te spreken, nee, dan pas…durf ik te vragen….…

Durf vooral jezelf te wezen. Prijs jezelf niet uit de markt. Laat vooral je hart toch spreken. Waar dankbaarheid je lot versterkt. Daar waar het lot je jouw woord niet laat breken. Wordt aan jouw hart een dienst bewezen. Blijf je in jouw leven immer oprecht. Ben je als persoon levensecht.…

Het licht schrijft zonder woorden en wars van alle schijn, het zingt van zoveel heimwee van verlangen dat niet ophoudt, van vervulling en weer opnieuw... Het licht schrijft zonder woorden van eb en vloed, van tranen en durf, van moed. Het licht kent geen ophouden, geen vertraging, het wenkt en groet.…

Dat een letter, een woord een vrouw evolueert Durf ik ( wees niet bang ) niet te ontkennen. Hoe schrijf je liefde in minderheidstalen. Dat een letter, een woord een vrouw evolueert Denk na voor je zelf, is er meer aan de hand. Tijd valt op straat niet te veronachtzamen.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Begin nu niet te lullen, pak de dingen bij zijn woord penis, vagina en nog meer... zo poëtisch en toch fijn gruwelijker dan dit kan het niet zijn! Gebruik ze maar, eufemismen genoeg durf je er nog aan te beginnen? afgestraft voor obscene taal weeral voor de zoveelste maal!!…

ik blaas de sterrenstof van je schouders als ik in je lege kamer sta doorschijnend in mijn verlatenheid word ik gedragen door het zachte ik haal je op je bent er als ik nieuwe woorden op de oude stapel ik blijf niet buiten staan ik durf naar binnen…

hoe dikwijls is geluk niet meer dan een oude droom uit een vervlogen tijd ik heb er destijds zorgvuldig notitie van genomen en het opgeschreven in een groen cahier met mijn naam in schuinschrift op het etiket nu ik na jaren de woorden durf te herlezen betrap ik mijzelf op weemoed…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

maar één ding durf ik met simpele woorden aan jou te vragen: hallo! maak ik bij jou een tikkeltje kans?…

Spiegeltje spiegeltje, Kom, hou me eens een spiegel voor Je kent me toch zo goed? Misschien dring je tot me door Weet jij wel hoe het moet? Toe dan als je durft Kom, hou me eens een spiegel voor Al doet het misschien pijn We worden er alleen maar wijzer door Ik zal niet beledigd zijn. Toe dan als je durft Kom, hou me eens een spiegel…

Tot waar mijn blik reikt, ligt voor mij een horizon. Loop ik er naartoe, dan schuift deze steeds vooruit. Wat ook wel kan, is te spreken van einder. Er gebeurt hetzelfde. Maar anders is mijn beleving, meer als een absolute grens.…

Maar stil durf ik een onbeholpen woord: enzovoort, enzovoort, enzovoort. ---------------------------------------- uit: 'Van, Als & Och', Leopold 1995.…

Want ik verberg me en zie dat je schaduw niet meer wacht en ik verstop wat ik je zonder woorden niet durf te laten zien.…

veel blikken zijn gericht op mij, geuite woorden worden hoeren besmeurend elk teer ogenblik durf dus geen vin meer te verroeren het internet kent geen privé en dat moet mij mijn mond toesnoeren voortdurend kijkt men met jou mee ik hou niet van dat koekeloeren.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Niemand neemt het van me af jouw glimlach iedere ochtend jouw vertrouwen in mijn soms onbehouwen gedrag jij bent altijd naast mij door vallende woorden heen jij vangt ze voor mij en voedt mijn schrijven wil je alsjeblieft bij mij blijven dan durf ik op je te bouwen.…

Ik durf het woord haast niet meer uit te spreken, Maar dit staat vast: hij meende het toch goed? In fleurig pak verkleed en zwart als roet, Bracht hij ons kindervreugde, die drie weken. Al is het tijd dat hij van kleur verschiet, Ik zeg nog één keer: dank u Zwarte Piet!…

Ik durf je niet te bellen, ik hoop dat je me gelooft. Ik durf je niet te zeggen dat ik je wil zien. Kriebels in mijn buik ik bel je zo, misschien.…

met stompe punt het potlood ongeslepen schrijf ik mijn zachtste woord voor jou mijn lief zoek het in de chaos die mijn dagen draagt dat ene woord zacht en warm als de vacht van het lam nooit zal het wijken verpakt in stralend zonlicht met zilveren maanlicht lint wacht het op jou ik zwijg bedeesd durf het niet luidop te noemen…

’ - Ik durf niet zeggen dat die vreemdling liegt. Ik durf niet zeggen dat zijn gast de mijne is. Ach! ik durf niet zèggen dat hij niet bestaat, misschien. Want hij bestaat in mij.…

Dát was het woord waarop het wachten was in de geslagen krater ligt het voor het oprapen spreek Het en de sferen zullen bedaren durf je? stil maar niet alleen… Voor Cor Beau…

We weten best dat we U niet, zomaar iets kunnen vragen. We begrijpen dat U ons niet, kunt antwoorden in onze taal. Goddelijk, zo noemen mensen Uw natuur. Laat ons dan maar luisteren naar de wind. Laat ons het onbegrijpelijk wonder zien. Laat ons maar verstomd staan als een kind.…

In mijn gedachten kan ik zoveel tegen je zeggen, maar durf het niet over mijn lippen te laten komen. Als ik je iets wil zeggen, komt het er niet uit. Jouw ogen zijn te moeilijk en je hart te makkelijk. Ik heb geen woorden voor dit gevoel, ik kan het je ook niet uitleggen.…

Durf ik door te dringen, voorbij onzinnig denken? Durf ik terug te keren, naar vanwaar ik kwam? Durf ik dwars op te stijgen, door al mijn angsten heen? Dwars door mijn vage vuren. tot waar illusies reiken. Durf ik samen te voelen. Durf ik alleen te gaan? Durf ik eenzaam in te zien, dat dood niet ons einde is?…

Het vergt royale durf vermeend geluk te vatten als broosheid wordt getest. Wie huivert niet voor scherven? Wankele woorden verbreken de betovering, de tong krijgt het verwijt terwijl de geest mankeert. Verborgen angsten vergrijpen zich aan rede, ontreddering alom, koorts leidt slechts tot ijlen…