Alle inzendingen over echo OR voetstap

De echo van je verleden komt altijd terug…

Mooie beelden aan me voorbij zie komen dan is het net of ik een echo hoor klinken met bekende stemmen uit een ver verleden ze komen mee op de vleugels van een vogel die wordt gedragen op golven van de wind ik vang ze op voel me weer even: een kind.…

ben doodop mijn geest doolt door het niets murw geslagen kom ik ten ijs stuurloos de kilte trotserend onder mij het donkere niets krakend en steunend hoor ik met beangstigend geluid de echo het verleden peilen met onder elke bladzijde mijn paraaf... Elinora, 22 december 2010…

geuren zoet komen tevoorschijn vanachter een muur Zij die deze nacht de tekst godzijdank waarachtig leest Tussen ruimtes ligt een verscholen tijd centrum in dit labyrint maakt eindelijk vrij Pretogen breken kettingen en keten en niemand die nog lijdt golven breken een laatste keer in het onderbewustzijn vanaf vandaag vliegt enkel nog een echo…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

Ik hoor de echo van het heden Die mij vertelt wat ik nu moet doen Maar ik zie ook een schaduw naar het verleden Die mij herinnert aan wat ik heb gedaan De echo is luid en duidelijk Hij geeft me richting en kracht Maar de schaduw is zacht en vaag Hij maakt me soms angstig en zwak De echo en de schaduw zijn beide deel van mij Ze vormen mijn identiteit…

zo windstil kan het op de vijver niet zijn dat er geen rimpel aan het oppervlak opkijkt als de loopplank onder mijn voetstap meent te moeten kraken…

het zijn slechts de meeuwen aan een stille waterkant geen mens, geen voetstap in het zand we zijn gestrand in een onbekend land…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

In de echo van de stilte Zit veel meer stilte dan in stilte alleen Die echo is niet kil, niet koel, maar ‘cool’ De nagalm, echo van die stilte Verzilten je zout in zoet Versterkt je dijken tegen overstromingen Van emoties, kwellingen, opwellingen Ben ik soms toch bang, heb ik angst Dan stort ik mij in die stilte en met name In de echo van…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

wazige van weleer met schilfers en scherven in een bont mozaïek boeketten wandelen door de hortus jij zweeft nog altijd door de vertrekken in zwierige japonnen van valschermstof je vult de ruimtes met een glimlach zoals een zwaluw de zomerbries verrijkt je waait notities op elk woord dwarrelt terug op de uitgesproken plek onder je voetstap…

In de golven, de jaren, beweegt het sluiteroog door de Titanic, ziet een kristallen luchter, gave luchter, een voetstap op de maan. ------------------- uit: 'Laatst', 1989.…

Toen het stil Geworden was Buiten en de Vrieskou alles Dat leven ademde In zich had opgenomen, De knorrende beesten Zonder een mens erin Alleen geluidloos Nog voortbewogen, En ook de gierende Onrust in mijn Zorg'lijk hart Was gaan liggen En zich overgaf Aan de strengende Vorst, was het In dit verstilde Landschap…

Ze zijn vertrokken met de noorderzon Het huis zonder stemmen zonder voetstap Dat dit...kon de buurt uitgepest hun huis geen thuis Niet het gekraak van de trap van hun rokken:geruis Ze zijn vertrokken nee:'opgerot'.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

over de akkers Hier golft schaduw koren voort Alsof de zee deelneemt aan het wiegen van de oogst Een voetstap weg…

Wit papier wordt volgeklad, echo's worden bewaard, zinnen worden vergaard op een schreeuwend spiegel-blad.…

Klank blik Woord dood Lachen om angst Leven om Help.…

Een wonder in wording Als een plantenzaadje dat ontkiemt Als uit het niets ontstaan Ben jij het die leegte verving Het bloeden van de drager blijft uit Een onzekere tijd breekt aan Toch zal alles voorspoedig gaan Jij bent het ware levensfruit Ineens verschijn je uit de duisternis Een piepklein mensje ergens daar onder Hoe je het ook bekijkt…

Ik zal je adem verbergen in mijn longen je ogen verduisteren je denken tot stilstand brengen en dan luisteren aan de rand van je schedel naar de echo van de dood.…

dromen over het dal van Hebron tot aan Athene weerklonk haar stem oogvijvers verzonken in het smalle waterlint ook dat bezat een brede bron van geesten fluisterend tussen de rotsoevers door maar geen blik op haar porseleinen gelaat voor altijd sluipt ze nog achter ons aan -------------------------------------------------------- Echo…

zelfs woordeloos weerkaatst haar stem tegen ver van hem verwijderde muren en staart hij uren naar de schaduw van haar droom zelfs levenloos verplaatst haar zucht de ijle koude lucht die hem omgeeft waarin hij leeft met de pijnen… het fantoom…

Kom bij me en vertel me hoe het vroeger was Hoe je naar woorden keek maar ze nog niet las Wanneer je door de stad vloog zonder rede, zonder doel Hoe vaak je moeder bedroog Elke dag een speeltuin leek Droom nog een keer dat gevoel Waar we nu zo vaak naar smachten Gevormd zijn we, door de saaie mens die datgene hevig ontweek Laat de…

Niet identiek, Beide uniek, Zo bijzonder, Ontroerd, Zie ik een dubbel wonder……

De echo van geschreven woorden zal altijd blijven naklinken hartstocht is een goed instrument maar liefde crëert de mooiste muziek…

Als ik wandel in het bos tekenen herinneringen zich af in de schors van hoge bomen in de holte van een hele oude knoest klinkt de echo van een bekende stem hij kruist mijn pad ik weet dat jij het bent nog altijd dat kleine stukje verleden roep het een halt toe wil ontkomen aan stil weggestopt verdriet maar de echo luistert niet…