Alle inzendingen over een dwaas verlangen

die dag zag ik pas hoe dwaas ik stamelde in de pas achteruit hij besloeg de ruimte, mat de afstand tussen mij en sterren was nooit zo klein da’s alles wat ik nog weet…

dominee Eelko schreef: pas op! het duurt niet lang meer! op 8 mei 1774 zullen Mars Venus Mercurius Jupiter en zelfs de maan op elkaar botsen de Aarde wordt uit haar baan geslingerd en zal geheel verbranden ze zal verbranden in de vurige atmosfeer van de zon mensen rilden van angst zochten beschutting bij elkaar nou dacht…

Nu weet ik dat het lawaai van de dwaas Een zweep is voor trommelvlies en trilhaar Maar ook voor mijn slapend gat Dat zijn dril verdient. Gestriemde stilte. Ik doe alsof het geen aanslag is Hoe de dwaas het wit besmeurt Zijn kwast gedoopt in pek.…

lijkenvingers als stukjes tak zonder groen zonder vocht er is geen beleven van de dood, slechts verwarring en ongeloof voor hij die niet weet waar het einde ligt hem inhaalt en onderuit schopt zijn sterven zal komen en gaan zoals hij leefde onverwacht en meedogenloos voor de gevolgen, hij wist wat zijn geheugen moet zijn en betaalt…

het is twijfel die mij trager maakt in afwachting doet zitten of alles nog wel gaat ik lach naar zon droom lente in een groene waas maar weet mezelf een romantische dwaas nog heb ik niet afgehaakt verbaasd over de snelheid in ontwikkeling en de enorme haast het overzicht is er nog wel maar hiaten worden groter biedt zomer nog…

Ik antwoord gretig alsof mijn mok schaamteloos ophoudend totdat alle verlangen omhoog is geroepen en het diepste verloren is. Als ik dan alle uithoeken van de kosmos heb ervaren en tot het uiteinde ben gegaan vind ik slechts flarden van mezelf terug in de dwangbuis van het alledaags bestaan en voedsel en voedsel.…

Dwaze dingen Die wij doen Vormen het ongemak Waarmee wij leven Kille tradities Blijven behouden In het huis Waar wij nu wonen Liefdeloze blikken Werpen wij langs elkaar heen Zodat we niet bang hoeven te zijn Voor de waarheid Slaap zacht meisje Droom zacht prins…

berg je maar want alles haal ik uit de kast om jou te strikken betoveren zal ik je als 't mooiste meisje van de klas mijn liefste kanten aan je tonen je trekken met de zoetste geuren en in mijn warme keuken je verleiden met alles wat mijn hart te bieden heeft je nooit meer laten gaan maar laat nu ook eens zien dat je mij hebt zien…

er is een reden waarom ik doe alsof ik niet bibber evenzo dat het lijkt of ik stroef in pak sta terwijl mijn hart ritselt als een populier en mijn botten krakken gelijk aan on-ingesmeerde scharnieren weet je, ik vroeg mij eindeloos af waarom gedichten toch steeds korter lijken te woorden, terwijl het binnenin mij zinnen waait en ik probeer…

Geestelijk zieken ook krankzinnigen genoemd ervaren het gangbare leven als een warrige misschien kluchtige vertoning komen driftig of gemoedelijk hun eigen wil na ze kunnen angstwekkende monsters zien daarbij prachtige gestalten horen soms stemmen die waarschuwen en dreigen dan plotseling opwekken spreken dikwijls met deze verschijningen…

genoeg gezegd dat voor mij diep weggestopt de maan gewoon de maan bleef En ik verlangde naar de zon Bevrijd uit een onzichtbare leugen Zwijg ik tussen de regels door Tussen de koortsdromen van mijn boze vragen Blijf jij gek genoeg Een liefdeloze vriend Jij in de eindeloze verte Jij houd mijn nacht zwart De catastrofe van een blinde dwaas…

betere plaats weten te bereiken Een nieuw innerlijk opgebouwd Niet het oude verdrongen en ontkend maar veranderd in liefdevolle herinnering Eindelijk weer de bewondering verkend en zoekend naar ontregelende bekoring Haar onwetende betovering zorgt ervoor dat ik mij weer verbaas Mijn ogen zijn weer open Ik droom gelukkig weer volop als een dwaas…

Het heden dwaas luidruchtig zwijgen kluistert Het gespierte aan de roes, Wat klassenstrijd vervalst tot strijdgewoel. Een vuist die zich ontworstelt aan verkramping, Wekt, opgeheven hier en daar, Het rechtopgaande met vingerspitsgevoel.…

Niemand die je weeklaag hoort, arme dwaas die heeft vermoord. Het vogeltje daar voor zijn raam, omdat hij niet met hem mee mocht gaan.…

Ik blaas bolle briljantjes ze spelen regenboog met de zon ik ren en spring en blaas en eindelijk is er eentje dwaas barst op mijn wang en pang! Ik krijg mijn eerste blaasbellenzoen!…

Een dwaas, een kind, zo hebt gij mij bereid O poezie en in mijn bloed gelegd Het zalig leven der verwonderingen. U dromende leef ik de werklijkheid En spreek met haar en luister wat zij zegt En voel mij stijgen naar de sterrenkringen.…

Wees je zelf Er zijn al andere genoeg Doe wat je wilt Ook als een ander het niet vroeg Doe wat je wilt Je ben je eigen baas Ook al denken alle andere Wat is het toch een dwaas Doe wat je wilt Volg gewoon je eigen wegen Ook al zijn andere er nog zo tegen…

De cyclus van de actualiteit Dupeerde vaak degenen die studeerden Want studiebeursproblemen garandeerden Eens in de zoveel tijd onzekerheid 't Is 'n bekend patroon dat al te dwaas is En dat is voor 'n studiebeurs geen basis…

Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij…

Zoveel in dit landje, is dat niet dwaas? En ook, ‘t is toch lekker Die Griekse kaas.…

Maar jouw intense verlangen is zo echt Jouw verlangen is zó echt Is zó echt Zó echt Echt…

overdag en in dromenland zie ik jouw ogen had ik mezelf in al die andere verliefdheden dan bedrogen had ik dan nimmer de ware wereldwonderen gezien en dat in een flits of zelfs minder misschien wie kan mij nog redden of zeg me: wil ik dat wil ik gered worden van zoiets moois op mijn pad schat laat me weten, ben ik dan jouw doel of ben ik een dwaas…

Niets dwazer dan klagen om een dode. Niets dwazer dan om levenden één klacht. Voor korte tijd zijn wij genoden, Dan wordt het nacht.…

de vrouw, die hier woont is vaak toch zo dwaas vooral vandaag in de lente wat vogelgekweel, een zonnestraal ze rent als zot naar buiten lacht naar elke bloeiende bloem die dag sta ik, grasmaaier nog steeds nietsdoend te wachten en zij, zij droomt daar in haar hof…

Een dwaas is wat er in mij verscheen Of is het niet zoals het lijkt? Jij zegt het Jouw woorden hadden mij toen bereikt Of had ik nou niet opgelet? Het vervaagt Waar is het gebleven, al die pret Of heb ik al genoeg gevraagd? Nog maar één Want ik vraag mij af, Waaraan heb ik het verdiend, die straf…

wijzende dwazen generaties overslaan het zit er niet in…

Van een fluisterdwaas liggen verwarde gegevens grijpklaar maar geen mening. In een suikerweb weet hij raad over dingen zegt stildingen maar laat de paarse asters spelen door het herfstlicht van zijn woonwijksupplement. De tuinen met merels (als middeleeuwse valken) smeuïg en zoet blijken in zijn vensterbanklach aanwezig. Ja fluisterdwaas zweert…

De dwaas bemint de lof alleen, De zoetste zoetigheden En strooit ge er wat kritiek doorhêen Hij ’s boos en ontevreden. Wel, ’k min de- lof zo goed als hij, Doch meng me vrij Wat kritisch kruid er onder Uw lof wordt door die specerij Slechts eedler en gezonder!…

De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Die deden Dorothea denken dat Dorothea droomde! Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer. Daarna Drierivierenpunt. Diverse Dordtse…

Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij ligt.…