Alle inzendingen over eenvoud OR lied OR leven

De herders, de eenvoudigen, zij hebben 't lied verstaan en zijn met vreugde in hun hart heel vroeg op weg gegaan. De kinderen en de wijzen ook, herkennen zich in 't lied en weten diep vanbinnen: alleen het hart dat ziet wat ogen blijft verborgen. Wat dwaas lijkt voor de macht, dat is pas echt van waarde en schittert in de nacht.…

We leven nog, en niet zeuren. Leven!…

Die nimmer naar zijn materie gemeten de eenvoud van de menselijke tongval overwon. Eenvoud kan soms sprakeloos zijn; maar tegelijkertijd effectief. Het heeft niet nodig wat aan grootspraak lijdt. Het heeft woordeloos het leven lief.…

We leven een tijdje en dan gaan we dood. De dood hoort eenvoudig bij het leven de dood is hevig in hem opgestaan Hij moest eenvoudig gaan. Na een laatste zucht lag hij rustig het hoofd in zijn schoot Gerrit Komrij, bij dood en leven vind ik je GROOT.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

Het leven is mooi maar in onze haast om dingen te bereiken hebben we vaak geen oog voor de eenvoudige schoonheid van er gewoon zijn met ons leven…

Wij kunnen het meeste leren van zij die in eenvoud leven, vrijwel alles geven en ergens menen te weten dat het allemaal wel zal; want leven is beleven.…

in altijd ben je mij een lied in ‘t hart dat warmt en jou draagt zo ver als mogelijk is en mag de liefde niet eenvoudig zijn van jouw gedachten - ergens tussen de mijne - en in de buiken dolle vlinders en dan zo rusteloos de nachten waar de maan imiterend lacht over zoveel prachtige verliefdheid die zich wentelt in verlangen en tranen van…

ik wist nog een paar noten de eenvoudige melodie emoties kwamen snel naar boven van het nooit vergeten lied weer prikten mijn ogen van eenzaamheid en pijn in afscheid van het samenzijn woorden klonken luchtig liefde smaakte vluchtig aan het eind van de studententijd we drempelden verlegen naar volwassenheid en raakten zingend…

barbaars: omgekeerd leven brood op de plank handen even vouwen bij het licht van een kaars in een gebaar van dank gebed: ingetogen woord in Godsnaam niet weer onverhoord een smeekbede op rijm gezet als gedicht van verdriet patroon: schuw de materie een beloning in mysterie vol heilig licht als een icoon een klooster als woning…

dichter dichterbij de woorden die ik schrijf dat ik blijf dichterbij dichter verder verderaf de woorden die ik vrees dat ik lees verderaf verder eenvoud eenvoudig de woorden die ik bedoel dat ik voel eenvoudig eenvoud…

Het was een zonnige dag en ik wilde erop uit, maar eerst even rusten op bank En toen was er mist Toch verrekijker mee je weet nooit, ik die nooit een verrekijker mee als ik op pad, zelfs niet in de Oostvaardersplassen liep ik daar in dichte mist met verrekijker zag ik een mol, die zich wentelde in het gras als een hond, als een…

Ik heb de eenvoud van het leven lief het wuivend riet langs de waterkant slierten ochtendnevel over het land een nieuwe dageraad breekt aan 's avonds als de zon ter kimme neigt de schemering met zijn zachtheid de scherpe kantjes verhuld voelt het leven aan als bevrijd de nacht is als een schilderij gekleed in zwart fluweel laat ik de…

klein is mijn gedicht in alle eenvoud zonder gewicht immers wat men schrijft of maakt slechts het uiterlijk van het wezen wordt aangeraakt…

ik wil voor jou gewoon wat zachtheid en warmte zijn maar eenvoudig is soms lang niet zo simpel als het lijkt want zelfs de mooist gekunstelde woorden kunnen geen uitdrukking geven aan de wonderen van een hart…

een eenvoudige witte kist alsof hij bijvoorbaat wist hout is maar vergangelijk een eenvoudige witte roos alsof hij bijvoorbaat koos geen boeket maar één per stuk een eenvoudige witte vrouw alsof hij zei ik hou van jou want jij bent voor mij geluk het eenvoudige witte doek alsof het wacht in een hoek als staat 't er per ongeluk…

uit het kamp in Guantánamo ze is een bloem tussen de bloemen een berg in de bergen, ze leeft en hoeft nooit ergens heen Daar zingen vogels in de palmen een beek stroomt door het dal het water blinkt zachter dan goud en zij is een witte roos in juni en in januari Van haar wil ik zonnenstralen dichten in het eeuwige bos een bruisend lied…

Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn, hoezeer zijn kracht mijn hart beroert, dat blijf ik graag bezingen. Hij die me keer op keer vervoert naar 't hart van alle dingen...…

naarmate de tijd vervaagt verdooft de oorzaak als ook nog het denken vertraagt begint de eenvoud zijn taak…

in mijn gezicht ik gooi een steen in de vijver zo zie ik nog amper mijn levensijver nu op zoek naar de kern van eenvoud dit al zuigend op een rietje, en ervaar wat geluk heet, in meervoud…

Mijn God heeft zijn werk gedaan Bittere klanken Kleuren nu alleen nog mijn bestaan Buiten lichamelijk bereik En met lauwwarme gloed Stort nu een waterval vol van weemoed Mijn God kan tevreden zijn Een appel heeft mij nooit begiftigd Een zonde heb ik nooit begaan Daarom leid ik nu een voorbeeldig leven maar een roemloos bestaan.…

Speelman speel Voor ons het Lied van wat Je leven met Je deed - deel Met ons je vreugde, Maar ook je leed En leer ons ook Ons leven te bezingen In ons eigen lied Om zo een plaats Te geven aan wat Ons dwars zit, ons verdriet…

Deze eenvoud is volmaakt. ik wil verwisselen van gedaante. De liefde verzinnen, de liefste. Een merel herhaalt zijn lied. Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad. Het zijn oude vrienden. Het zijn schaduwloze metaforen. Ik wil naar rozen ruiken. Thuiskomen in het hoge gras De liefde verzinnen, de liefste.…

een vent en sterf want de eenvoud van dit alles niets meer te volbrengen laat geen tranen plengen want luttele seconden zijn eenvoudig te doorgronden!…

Stil als een viool, gevoeligheid speelt voorbeeldig vluchten verdringt het lied, weerklinkt weggewaaid streeft voorbij de avondmaaltijd hoort het hele lichte snaargeluid, en zet eenvoud daardoor de klank passeren tranen ontroert mijn hart vertellen over "stil worden", hoe de werkelijkheid ooit was ...benadert.…

Rusten in de bron van jezelf, waar stilte de basis is, eenvoud het middel, vrede het leven met Licht omgeven.…

Met kinderlijke eenvoud onderteken ik het formulier. Het staat nu op papier. Mijn peuter is niet meer. Vier al de dagen op de speelzaal zijn geteld. Kinderlijk eenvoudig opent zij de deur naar de wereld van onderwijs en het leven. Ben je er klaar voor? Ik ben toch al vier! Vier elke dag dat ik haar heb.…

Soms is alles wat ons leven laat een lied een zacht lied over verlangen over tederheid over een vlam die waakt over ons in de nacht in een stenen stad. Soms is dat alles.…

zoals een dier kan kijken in oogopslag in onderzoek naar trouw zoek je me om wat ik ben hou je van me hou je me ----------------------------------------------- uit: 'Te leven in tweevoud van eenvoud', 2002.…

Intermezzo Hij, het lied van mijn leven Ritardando…