Alle inzendingen over eenzaam OR individualist

Eenzaamheid......... Eenzaamheid zit diep van binnen zie je niet aan de buitenkant Eenzaamheid......... wie of wat zal er winnen? Krijgt eenzaamheid de overhand? Of deel ik met jou mijn eenzaamheid en laat jij me niet alleen; dan zijn wij tot in de eeuwigheid voor altijd samen één.…

Een oude grijsaard bekeek de wereld lachend maar stierf van verdriet…

wanneer de dag ten einde is en verandert in de nacht dan weet ik dat ik je weer mis jij die zoveel vreugde bracht telkens als ik denk aan jou en de eenzaamheid me kwelt wordt mijn wereld grijs en grauw ben ik alleen en uitgeteld vaak droom ik dat de lange wegen die liggen tussen jou en mij onder luid geweld van regen verdwijnen…

verveel je te pletter schrijf dan eens een letter aan een eenzaam mens met de grote wens niet alleen te zijn je hoeft niet ver te zoeken alle telefoonboeken bevatten voor negentig procent mensen die niemand kent…

Mijn liefde is vervlogen zachtjes uitgeblust Geen hand meer in de mijne Geen mond meer die me kust Geen lachjes uit de verte Geen hand meer door mijn haar Niet meer samen zitten kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden, er is geen ergernis Maar nu weet ik uit ervaring hoe eenzaam, eenzaam is…

Harde woorden over en weer een gevoel van eenzaamheid overspoelen de gedachten aan wat eens is geweest…

eenzaam voel ik mij tot op het bot alleen ben ik niet een aantal mensen nabij het eenzaam gevoel is niet uit te drukken niemand kan er iets aan doen het is in mij, is wat ik bedoel dat gevoel van eenzaamheid is niet mijn schuld is mij gezegd en herhaal ik zelf zodat ik misschien minder lijd eenzaam voel ik mij altijd en nu nog…

Snakken naar een zoen Of iets van genegenheid Mijn hart is beklemd, Soms ben ik mijzelf kwijt Op jouw manier, hou je van mij, je wilt niemand anders aan je zij. Toch, kun je niet geven, waar ik naar verlang. De vraag, of je echt van mij houdt, maakt me bang. Liefde geven, komt van binnen uit De ander aan willen raken en behandelen…

Hoe heb ik zo dom kunnen zijn. Waarom doe ik anderen,en mijzelf toch altijd zo'n pijn? Van veel dingen heb ik echt spijt. En mijn zelfvertrouwen ben ik gewoon kwijt. Terug draaien,kan ik het niet meer. Ik huil er om,elke dag weer. Het lijkt alsof er iets gestorven is in mij. Ik krijg mijn gedachten,en gevoelens niet meer op een rij. Is dit…

soms zoek ik de eenzaamheid de stilte en de rust even niet meegaan met de tijd alleen zijn heel bewust…

Eenzaam zijn en traag, wanneer het donker komt, de schaduwen ervaren. Namen noemen en tegen muren praten, urenlang zichzelf verlaten. Een stoel verplaatsen in de hoop daarna niet meer alleen te zijn. Ramen sluiten, een boek dat open ligt dichtdoen. Van dromen in een bed bedaren en morgen alles overdoen.…

Een grijze middag in 't begin van mei, een klein café 'Au Voyageur' geheten, in wolken rook rijdt soms een trein voorbij… Wat doe ik hier? De hemel mag het weten. Van de oude dromen, die ik dacht vergeten, voel ik de vleugelslag opeens nabij; reeds deze morgen wist ik mij bezeten, is het lente, of ligt de schuld bij mij? Sedert de tijd…

Kan geen kwaad toch, om je aandacht ook aan de "eenzamen" te schenken?…

Verloren gelopen in de nacht van de eenzaamheid Een bos waar iedere boom luistert Maar niet in bloei komt te staan De lente vergeten De zomer reeds gekomen Stralend loop ik verder in de schitterende zon Waar de nacht mij volgt Mijn karma spreekt zich stil uit Geef mij het licht van de lente Waar een nieuwe straal mijn verlangen verlicht…

eenzaam zijn is een gevoel van pijn het gevoel van helemaal alleen zijn het gevoel dat je niemand hebt niemand die wat tegen je zegt liefde zoeken maar niet vinden nadenken heb ik echte vrienden in je hart één en al pijn zo is het gevoel van eenzaam zijn…

Ik wil de vogels niet zien vliegen niet luisteren naar hun ochtendzang ik wil de mensen niet bedriegen met vrolijkheid want ik ben bang De eenzaamheid komt aangedreven zo'n mooie zonnedag doet pijn waar mensen vrolijk samenleven en waar ik niet meer bij mag zijn!…

Zo bleek al haar haren zo bleek is haar huid Haar ogen lijken donker van haat en nijd Haar lippen dicht op elkaar geperst zodat ze niks kan zeggen Haar stem lijkt net een stel oude remmen Mensen kijken langs haar heen Alsof ze niet bestaat Zeggen geen woord maar af en toe fluisteren ze haar naam Mensen vinden haar raar en denken…

Soms voel ik me eenzaam voel ik me alleen Wil ik graag jouw armen weer stevig om me heen Dan voel ik weer die warmte die ik nu zo mis Hoeveel ik om je geef Als je dat eens wist…

Ik aarzel, ril, en nestel me in de vertrouwde armen van de eenzaamheid.…

Versteende agressie stoeptegel grijs gebroken straten onbereikbaar onbegaanbaar gebroken eenzaam…

Ik schreeuw……. luister hoor geen enkel geluid Slechts een stil gefluister borrelt zacht mijn ziel uit…

geef me de kracht de eenzaamheid te verdragen verankerd en onbewust gekozen, in steeds verloren dromen. zal ooit het tij ten goede keren?…

in een hok zo alleen, met alleen wat tralies om hem heen geen vrijheid die hij ziet, alleen de eenzaamheid is zijn verdriet jagen kan hij niet meer en dat doet zeer. hij voelt zich nu opgesloten en door de natuur uitgesloten. zo zit hij daar weer.…

Eenzaam is alleen sociaal arm contact- gestoord Eenzaam is de mens waarvan 't woord niet wordt gehoord Eenzaam is 't kind op 't schoolplein in 'n hoek helemaal alleen Eenzaam is de muurbloem in de disco alle dansenden om haar heen Eenzaam zoveel mensen zo alleen toch zoveel mensen om hen heen…

De deur zwenkt het duister tegemoet, waar haar hond leven in de stilte brengt De schakelaar brengt ontbijtresten van de ochtend in het licht Haar gevoel haakt naar zelfmedelijden, de partner die ze wil het kind dat uit zal blijven Het antwoordapparaat ratelt relatieproblemen, zij drukt op stop en nestelt zich tevreden…

eenzaam alleen niemand om je heen liefde ken je niet geen mens die ziet dat je lijdt niemand die jouw leven benijdt eenzaam zonder eten het lijkt wel of niemand van je wil weten eenzaam op zoek naar wat licht in je leven naar iemand die jou zijn liefde wil geven…

feestjes, parties enzovoort Maar eenmaal thuis na afloop van Is er niemand die haar hoort Ze wast de lach van haar gezicht En laat haar schouders hangen Duikt dan alleen in 't kille bed Met haar onvervuld verlangen De onrust in haar slaat dan toe De nacht lijkt op een eeuwigheid De mensen zien haar altijd vrolijk Maar kennen niet haar eenzaamheid…

Ik vertelde dat we op de camping zaten en dat hij ongewild mijn aandacht trok, omdat hij zo eenzaam en verlaten leek en hij lachte tegen mij, leunend op zijn stok. Heel levendig begon hij te vertellen over zijn leven in het Drentse land, dat hij hier zijn liefde had gevonden en op deze plek had gevraagd om haar hand.…

Ik voel me eenzaam… Ik ben alleen… Het is heel stil… Heel stil om me heen… Waarom voel ik me zo… Ik vind het niet leuk… Iedereen is blij… Alleen ik niet… Ik voel me eenzaam… En heel erg alleen… Ik ben blij met mijn vrienden… Maar waar is iedereen… Ik zoek troost… Maar bij wie… Er is niemand… En huilen durf ik niet… Ik ben alleen…

verlegt vaak grenzen zo is er buurvrouw die ‘t weer doet met buurman en niet omdat ‘t moet kwestie van de weet ‘k kreeg hartekreet aangezien 'k alledag van haar mee eet werkend aan ‘n verslag - m’n gemoed is er zoet mee…