23769 resultaten.
Virus- eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 169 Was het virus eenzaam,
dat ie mensen zocht,
was ie ‘t alleen zijn moe
stond daarom onze vrijheid op de tocht?
Was het virus heel alleen
in ‘ t prille begin,
dacht ‘t soms waar moet ‘k heen
tegen alle waarschuwingen in?…
Stilte van mijn ziel
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 417 eenzaam danst hier in de nacht
ik voel me als een boot op zee
als roer gaf jij mij stilte mee.…
hoe het was
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 3.253 iemand huilt
een dal vol tranen
in een zee van stil verdriet
ik zal troostend woorden schrijven
want te spreken lukt mij niet
het zijn gedachten
die mij doen zwijgen
en mijn herinnering
aan hoe het was
en dat ik nooit
genoeg kon krijgen
van wat ik in
jouw ogen las
niemand wil
de dag begroeten
na een nacht van eenzaamheid
ik zoek…
torenzand
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 207 nabij hem die ik liefhad
ruist het verder
over zee…
Eenzame nachten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 524 Zij hebben nu beiden geen eenzame nachten.....…
Eenzame nacht
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.555 Uw ogen waren er niet,
Uw stem was zo ver, zo ver,
Het was een avond zonder lied,
Nacht zonder ster.
De stilte was zo diep, zo groot,
Boven en onder en overal,
Dat iedre windeval
Moest brengen dood.
Mijn ziel was als een bloem naar u
Grootopen,
Weerloos als doodschaduw
Ze had beslopen...…
eenzame nachten
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 653 zoals in alle nachten
wanneer ik naar jou verlang
voel ik me eenzaam en alleen
gevangen in mijn eigen ban
zoals in alle nachten
kruipen uren traag voorbij
alleen de gedachtte aan jou
maakt me even gelukkig en blij
zoals in alle nachten
wanneer de slaap niet komt
huil ik zachtjes en niemand die me troosten kan
of me in de armen…
eenzame nachten
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 1.861 zoals in alle nachten
wanneer ik naar jou verlang
voel ik me eenzaam en alleen
gevangen in mijn eigen ban
zoals in alle nachten
kruipen uren traag voorbij
alleen de gedachte aan jou
maakt me even gelukkig en blij
zoals in alle nachten
wanneer de slaap niet komt
huil ik zachtjes en niemand
die mij troosten kan of me in de armen sluit…
Eenzame nachten
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 813 De nachten zijn vaak zo eenzaam
zodat ik mijn eigen adem hoor
net of ik alleen op de wereld ben
met soms het treingeluid op het spoor
En dan opnieuw is het weer donker
lijkt het of de dag niet komen wil
dan kijk ik even naar alle foto's
en nog steeds is het stiller dan stil
De eenzaamheid, soms niet te harden
het maakt me moe en vaak…
Droomvriendin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 303 Er is niets
uit onze werkelijkheid
te vereenzelvigen
met het woord
gevonden
onder een zware steen
de nacht
heeft zijn verhalen
over heengaan van ratio
in gevoel
weemoed die zich slijt
in eenzaamheid
er verschijnen
brieven aan de maan
over ooievaars met rugzakjes
van de belastingdienst
die over zee zwaait
er…
Vervreemding
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 397 vervoert ze onbeschermde illusies
naar een zee zonder kust.…
Dwaalritme van de halve maan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 221 De halve maan dwaalt
eenzaam over zomervelden
zwerft in stilte
over onstuimige zee
onze meest mooie dromen
moeten het deze nacht
in bewondering ontgelden
en met die teloorgang
gaat alle schoonheid
in dat trieste ritme mee
naar een nieuw woordloos bestaan
een glorievolle letterloze waan
dwaalritme van de halve maan.…
in alle tinten zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 62 elk wezen verandert in
de duisternis van de nacht
eenzaamheid is het donkerst
in alle tinten zwart
de aarde ruw wakker geschud
in een zee van brokken steen
de onzichtbare aanwezigen
de schreeuwen van pijn
verwarde raven cirkelen
tussen hemel en aarde
de vergeefsheid van alles
staat vast
nergens thuis in een
onherkenbare stad…
In voor en tegenspoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 Ik open het venster
en de deuren tegenover elkaar
totdat het overal tocht in huis
om het denkbeeldig coronavirus te verdrijven
nadat ik de verwarmingsmonteur
uitgelaten heb
zet ik mijn mondkapje af
om de frisse lucht in te ademen
zie hoe vogels als klankgazelle in de
boomtakken aan de overkant
neerdalen in het morgenlicht…
Stil verdriet ( Haiku )
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 878 Een eenzame traan
uit stil starende ogen
Gelijk een zee van verdriet.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Bij een leeggelopen waterfles
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 452 De nacht bewaar
ik in mijn maanvaste handen,
de tijd versnipperd in mijn dromen.
Overdag breng ik mijn woorden
naar de zee, ze neemt ze aan
geheimen van een eenzaam bestaan
deelt ze en laat ze weer komen
terug
als hoopvolle dromen.…
sterrenloze hemel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 236 eenzaam in de nacht
geen ster die knipoogt
of even naar me lacht
geen maan van goud
die mij begroet
of van mijn schaduw houdt
er is enkel het zwart
verbannen door duisternis
voel ik me zo eenzaam in de nacht!…
Zee bij nacht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 782 In deze stroming ontdek ik
een eenzaam scheepje
dat schreeuwend in de leegte
dobbert om hulp.…
nacht-zee
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 377 De schemering draagt de zwaarte
van de nacht met zich mee
stemmen roepen, vergeten namen
uit het hart van oude bomen
en ik val als een ster
in de spiegel van de zee
naar de bodem van een diep
en donker dromen...…
Nacht aan zee
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 633 Aan het water staat een meisje
een jaar of vijftien, hooguit zestien
Diep weggezonken in gedachten
proeft ze de leegte om haar heen
Donkere haren hangen treurig
langs haar natte wangen
Ogen rood en opgezwollen
beschenen door het maanlicht
Woeste golven trekken haar aandacht
Lijken haar mee te willen nemen
terug naar de verre horizon. Aarzeling…
twee rozen
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 1.322 metafoordag
nooit echt
bestaan
en ging de zee
slechts in
één gedicht
open…
zachte nacht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 543 daglicht breekt
de nacht in
bleke stukken waarin
schaduwen onwennig
concurreren met
door de duisternis
prijsgegeven beelden
geluiden
even nog te onderscheiden
voor de kakofonie van
leeg lawaai de
stad in dendert
de dichter wacht
tot ook deze dag
weer donkeren zal…
Als ik de zee zou zijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 444 Als ik de zee zou zijn,
dan zou ik rollen over het strand,
dan was ik zo vrij,
en zouden mensen bang voor mij zijn
Als ik de zee zou zijn,
dan was ik overal ter wereld,
dan was ik zo groot,
en zouden mensen met mijn golven spelen
Als ik de zee zou zijn,
dan zou ik zweven over het land,
dan was ik ook zo eenzaam,
en zouden mensen mij gebruiken…
Varadero
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 721 tong alleen
de eenzame nacht
die het strand overspant
als een vluchtende schaduw
over dit lange eiland
het licht zoekt zijn weg
die jij bent voorgegaan
mijn fantasie wordt zwakker
ik luister naar je naam
Cuba,2010.…
Mijn maan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.106 ben gehuld
en de zee door druppels
weer wordt bijgevuld…
alles op zijn tijd
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.277 eenzaam was ‘t strand en leeg
in een opgaande zon golven warme gevoelens
banen zich verstolen
een weg naar je hart
meten de liefde aan ’t licht
jij komt uit het duister van nacht
gaat met lange schreden
naar waar schepen dromen
en jouw verlangen
tijd en ruimte overbrugt
in voelbare stilte
wandelt decemberzon
met jou over de zee.…
Hart en verstand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.584 Vertraagd daglicht omsingelt mij
weer een eenzame nacht overleefd
jouw lichaam hoort er niet meer bij
ik weet dat hopen geen zin meer heeft
De lange uren kruipen over de dag
en jij raakt mij onzichtbaar aan
met je ogen, je geur en je lach
ik kan dit niet langer uitstaan
Ik moet jou stukje bij beetje vergeten
maar het voelt als water naar…