Alle inzendingen over eerlijk delen OR later pas

De lange achtermiddagen aan boord Waarin de zon op vale golven gloort, Tussen de wolken uit, of door een lek In 't hemeldak licht droop op 't gore dek. De lege achtermiddagen aan boord Waarin de zon, door een gesloten poort, Tussen de spleet in 't saaien kooigordijn Op een portret valt als een streep karmijn. Dra wordt de lucht…

Hier is de wereld niets dan waaiend schuim, De laatste rotsen zijn bedolven Na de verwekking uit de golven, Die breken, stuivend in het ruim. Het laatste schip wordt weerloos voortgesmeten, Het zwerk is ingezonken en asgrauw. Zal ik nu eindelijk, vergaan, vergeten, Verlost zijn van verlangen en berouw?…

niet zwart of wit zijn maar een gradatie van bruin we delen dus meer dan de kleur van bloed in onze aderen de mars in vele tinten bruin…

Als ik uit het raam kijk zie ik de bomen de vogels en de mensen de lucht de straat en ik ik ben binnen ik neem geen deel nu niet later…

zijn vingers lang pas later kwamen ook de pinken toen de kleinsten moesten drinken er was geen beter best het spel boeide samen deed de rest wil melker 10/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Zuip, rijd dan auto en vlucht voor de juut Scheld op de buren en pis door hun bus Doe nog een louche illegale klus En deel een kopstoot uit, wees wreed en bruut Geert is nog steeds heel erg op je gesteld Als je het hem maar eerlijk hebt verteld…

ik vind het niet erg dat je woorden leent, maar wees dan alsjeblief eerlijk, het is geen schande om te lenen, om woorden van anderen te delen, ik doe dat nu ook, om te zeggen wat ik van je vind, eerlijk duurt het langst, maar lang blijft niet duren, want je legt me nu al in de luren.…

stoomfluiten klinken daarbinnen herinnering er geurt nostalgie meegenomen door vroeger komt hij pas later terug…

je liet je gebitje scheef wegglijden in een scheve glimlach naar mij en mijn dochter valse tanden maar wel oprecht een seconde had jij nodig om al het onrecht recht te trekken twee weken later hebben we je begraven met dezelfde glimlach maar, eerlijk gezegd ma, je was er niet meer bij…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

liever wil ik meer over recht voor de vuist, eerlijk en oprecht over vrij zijn blijven zingen.…

Later als je voor me staat met stem en gitaar grens overschrijdend angst overwinnend het is niets het kan niets zijn voltooid verleden tijd het gaat om ons dus pak je spullen lief sluit het verlangen niet langer op tot die dag fluistert jouw naam in mijn dromen jouw zijn in mijn hart…

Niet nu en niet later zal ik lachend omhoogkijken en geloven dat levens en momenten nooit eenzaam voorbijgaan wanneer ook de dood niets meer vraagt en ik weet waarom ook mijn schaduw steeds vager wordt…

Later zal ik het herinneren hoe wij lauw en lenig over het vloerkleed rollen Jij met klevende wimpers, reikhalzend naar het zuiden, Een zwaan die landt en de vleugels vouwt, Jij die struikelt en mijn fouten schrapt.…

zittend in je bootje je hand betast het koele water waar serene lelies drijven licht en teer met witte blaren de kalmte overvalt je genietend van de stilte om je heen hoe je weer aan de oever komt is een zorg voor later…

Leuke dingen doen, vanaf morgen naar Museum, Bioscoop, Theater bij Beautyfarm laten verzorgen maar doe het nu, niet later. In de zomer naar de kust op terrasjes aan het water en genieten heel bewust maar doe het nu, niet later.…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

Als ik later sterf en vertrek, naar die vreedzame rustige plek, krijg ik dan vleugels of de mooie taak, dat ik over alle dierbare levenden waak? Mag ik dan af en toe terug naar de aarde misschien, om het verdere verloop van een ieder te zien? Hoe het verder gaat zonder mij, zijn ze verdrietig of juist blij?…

Ik gaf aan jou mijn vreugd, mijn leed en mijn schemergouden dromenschat, opdat je later nog zal weten hoe ik je heb liefgehad.…

ik wil nog zoveel doen maar dat komt later ik moet eerst nog zoveel dat niet kan wachten dus maar weer later alles, het is zoveel is er genoeg tijd later nog even niet aan later denken eerst al het moeten nog dan weer komt later of.. is het nu al later…

mijn handen hebben ver gegrepen medespelers coryfeeën aangereikt vastgeklampt aan boerenwagens spruiten van bevroren akkers geplukt nog lees ik al die namen in het dode vel maar spoedig zullen ze van mij vervreemden de geur van ’t veen en smeulend hout…

Uitstel wordt afstel om reden dat onze animo verandert Later is geen verlengd heden maar een andere wereld…

op de bodem van een zee van wijn roert het wier zich door het water na eerst wat onderwaterstil als een soort van camouflage omdat het beestje bang is van water komt de kater later…

mijn woorden steken af ze vloeken bij nog maar een flard van een begin van morgen en halen nog niet eens de schaduw van een dag als ik ze vast wil leggen beter weet ik ze nog bij jou en mij dan neemt mijn glimlach ze wel zachtjes in beslag de toon zoekt wel naar stemming en ondersteunt dat ik je zo graag knuffelen mag…

Leren luisteren in streling van woorden, over toen nu en later.…

“Ik ben uw vriendje niet meer." "Nooit meer ?", weerklinkt een kinderstemmetje. "Nee, nooit meer." Het begint te waaien terwijl ik luister naar het vrolijk spel bij de buren. Daar geuren bloemen. Grenzen keren. Niemand dringt binnen. Naaldbomen, ooit zelf geplant, lopen langs de jaren, dag aan dag. Ik groet de vogels, wil even…

Later als ik groot ben Later als ik oud ben Later als ik de wereld heb veroverd Later ben ik sterker dan jij Later ben ik groter als jij Later ben ik de held van iedereen Later is een droom Later is een wens Later is een hoop voor iedereen Later wat gebeurt er als jij de wereld niet aan kan Later wat gebeurt er als ik de wereld niet…

Haar borsten prikkelen Haar mond, intens, verblijdt Haar 'gevarendriehoek' meestal in onmin met veel tegenzin Soms schampert haar schede en sombert tot later zijn later zijn Daar de leugen niet waar is; bezijden waarheid Puur naar eigen inzicht slechts wordt geprikkeld daarna ontwikkeld De kuil was gegraven jij, dom en onnozel…

De onschuld van het Spelende kind dat Geniet van zand en water, Zon en buitenlucht, Wordt bij het groter worden Vervangen door de ernst Van dit leven: zorgen voor Later, alles op zij voor later, Voor de toekomst die er Hoe dan ook geslaagd uit Moet zien - met het oude lijf En de oud geworden geest Als levend bewijs dat later…

Pissebedden trokken onze aandacht en bomen en vogels en wolken en taal: laat, later, laatst. Terwijl iedereen al lang weer aan het werk was, trokken wij ons terug in later. Verliefd keken we naar het verglijden van de tijd in de spiegel van elkaars ogen van lang geleden.…