Alle inzendingen over eeuwigheid OR tijd

God is ontsnapt, dacht ik, tijd is voor en achter tijd en alles wat daaraan ontkomt, is huge. Daar moet ik zijn, daar zindertrilt, daar ritselt het, geen tijd, daar moet ik tussen zijn, en waar jij onder, ik slechts boven was. -------------------------------- uit: 'Erato', 2005.…

Ik ruik het Ik proef het de luchtloze lucht de tijdloze tijd een dag aan haar begin een nacht aan haar einde onbekend maar vertrouwd een eeuwig gevoel waar brengt ons naar hetgeen we gaan glinstering ten top zonder einde…

wie zegt dat de eeuwigheid -tijd voor altijd- niet bestaat? de mensen, dieren, planten gaan dood, zeker. maar de liefde, de woede en het zonlicht, die blijven altijd bestaan. het water blijft stromen het vuur verzengen en zo blijft alles bij het oude.…

ik hoop door zo te staan de tijd te kunnen verslaan die ik normaal niet kan regelen, de tijd gaat maar rond, komt nooit op de- zelfde plek uit. Misschien moet ik me van steen of ijzer slaan, gebeeldhouwd blijf ik in de ruimte wach- ten op wat komen gaat.…

Je had iets aan de heg staan te verschikken; ik haalde de herfstdraden uit je haar, en wist: dit is één van die ogenblikken die ik in mijn herinnering bewaar, tegen de tijd.…

Gij klaagt: "Alles ontneemt mij de Eeuwigheid." Ook meer dan de Eeuwigheid u heeft gegeven? Gevangen klaagt ge in de ban van de Tijd. Klaag niet. Zelfs uw klacht kan buiten de tijd niet leven.…

zelden breekt sereniteit pas als eeuwigheid weer lange vingers krijgt wordt onrust geboren geen inbreuk op de tijd het aardse is begrensd door haar vergankelijkheid pijlsnel kiest een ziel zijn mogelijkheid om in aards stof vorm te nemen een nieuwe mens betreedt het heden net nog zonder verleden nu al potentiële werkelijkheid…

Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.…

uit de stalen kerktoren verwaaien hoge tonen echo’s van tijd seconden roesten niet rijgen zich aaneen tot kettingen van uren die dagen vastklinken tot maanden ze verankeren in jaren de toren priemt naar de oneindigheid tijd staalt tevergeefs in eeuwigheid…

Dit is de tijd die niet verloren gaat: iedre minuut zet zich in toekomst om. Ik ben een oceaan van wachten, waterdun omhuld door 't ogenblik. Zuigende eb van het gemoed, dat de minuten trekt en dat de vloed diep in zijn duisternis bereidt. Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd? ------------------------- uit: 'Gedichten', 1997.…

Wat als de tijd ons zo misleidt als toen en nu en straks wat als hij sluw en achterbaks zijn leugens toebereidt als jaar of uur noch tel verglijdt geen zandloper of lijn als nu en straks en toen niet zijn maar alles is altijd dan zijn wij straks en nu en toen in oneindig gebed en was en is en zal heeft met ons wezen niets van doen.…

de tijd is gebroken sinds wij hebben besloten ons leven te leiden ineens is er onderscheid tussen jaren dagen en uren om ons bestaan te sturen uit scherven pakken wij begin en eind voor het voeren van die strijd een speldenprikje eeuwigheid is er voor jou en mij herinnering gaat in oneindigheid voorbij…

in hoeken van de eeuwigheid ligt de tijd te rusten van zijn reis op zonnewind in de luwte van niet gebeuren stapelt mogelijkheid zijn kansen op toeval lacht als teruggaan in verleden onverhoedse perspectieven biedt om alsnog verloren tijd weer in te halen op de weg naar eeuwigheid…

Dagen snellen, Jaren jagen, Mensen spoeden, Einde loos. And'ren zwijgen, Stemmen toe, Vol vertrouwen, Naar toekomst.…

Rood kleurt de lucht als een gloeiend tapijt naar de eeuwigheid met een zucht verglijdt de tijd de tijd die komt en gaat en nergens bij stil staat de tijd die neemt en geeft de tijd die wordt geleefd oud kleurt de tijd de mensheid oorlog knallende ruzie in het groot uitlopend op bloedtransfusie of dood in de goot voor het "groot"…

Tijd die Stil staat om Wat er is gebeurd - Die alles voorgoed verandert, Onherroepelijk, Een seconde die Eeuwen duren zal…

LXIV Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.…

Niet meer dan één Moment in de Tijd Het park waar je door heen liep, als vanzelf begonnen de vogels te zingen. De zon brak door en een week later was de wereld veranderd. De bomen, nu getooid in haar zomerse kleed. De wind speelde met haar blad. De zon op onze bol en de zomer in ons hoofd.…

je transformeerde liefde over eeuwen heen de lading vonkte toen je weer verscheen mijn vingers brandden op je huid, de hemel kierde en de tijd ging uit we praten zonder echt intiem te raken wisten hoe we elkaar zouden smaken uit de overlevering, hoe teder ik ook bij je binnenging het is nog steeds herinnering…

Op de hoge berg bestaat geen tijd, horloges -- tikken nutteloos.…

Trots staand trotseert hij de ruige leegte, de elementen, de tijd. Millennia kwamen en gingen de seizoenen; geselden regen en storm, brandde de zon en beet de vorst; de steen bleef staan, toonbeeld van kracht en incasseringsvermogen. Fier baken van stabiliteit in de eeuwige stroom van verandering.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Het hinkelen haast hen wel, omdat er geen tijd mag worden verloren. Voeten verspringen bij iedere tel, maar vergeten hoe snel het voorbij is met hun spel. Voor eeuwig jong tussen de ouderen van morgen. Voor eeuwig jong geeft het leven aan tijd een gezicht, Voor eeuwig jong; perkament houdt zich verborgen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Voorlopig wil ik niet voor eeuwig, maar slechts hier Immer bij de tijd Daar 't moet kloppen…

Alles is eeuwig, behalve de tijd, die volgt -- vanzelf op zichzelf.…

Dagelijks leef ik mijn eeuwige leven in -- voorbijgaande tijd.…