Alle inzendingen over eigenwaarde

Zien jullie dan niet Dat ik het onzekere meisje ben, het meisje zonder eigenwaarde, het meisje met een groot, maar breekbaar, hart? Toch geef ik alleen mezelf de schuld Want op het einde Moet ik zélf het masker afzetten…

ik adem mijn eigenwaarde in een bos waar ik de bomen met de holen van de virus voglen in de corona nevel niet kan zien en zuig mijn longen vol met 't licht de adem van zuiverheid vol van poëzie dat mij uitdrijft naar degene zonder uitzicht op genezing waar ik de kleuren van leven en hoop voor schilder om je te troosten nabij te zijn in je…

Hebben aardigheid Het meeste nodig Laat het niet Aardig zijn Bij de ander Heeft niets Met jou Te maken De ander Zit waarschijnlijk Ergens mee Laat dat Bij de ander Laat de ander Maar even met rust En blijf aardig Juist ook Voor jezelf Het heeft Niets met jou te maken Blijf bij Je eigen vriendelijkheid En zachtheid Je eigenwaarde…

zelfs met beide voeten op de aarde sta je in wankel evenwicht zelfs met voldoende eigenwaarde schrik je van een vreemd gezicht zelfs met vertrouwen in elkander weeg je ieder woord weer af zelfs met respect voor die ander schend je telkens weer zijn graf zelfs dat moet je hinderen leer je het je eigen kinderen zelfs dit…

slechts gehuld in een stilzwijgen betrad hij haar kamer, twee hoog wetend dat, wat zij ging krijgen was bedoeld voor die hij bedroog slechts gehuld in eigenwaarde staat zij weer naast het lege bed waarin hij zich openbaarde en zij niet goed heeft opgelet slechts gehuld in een boetekleed zwerft hij nu door het lege huis dat lijkt gevuld…

Gevoel van eigenwaarde is de basis van een gelukkig leven Je moet van jezelf leren houden wil je de ander kunnen vergeven Elke dag maak je keuzes in kleine of grote dingen Door bewust te zijn wat jij wilt moet je gevoelens nooit bedwingen Doe wat jouw gevoel je ingeeft hierdoor houd jij het overwicht Nieuwe dingen komen dan in beeld oude…

als minnenijd stuurloos wordt voortgedreven ongrijpbaar vaak en in helderheid zeer slecht bedreven slaat de twijfel steeds meer toe en waar immer mijn genegenheid toe leidt schijnt als het ware, gelijk los zand te zijn dat door de vingers glijdt dan ken ik niet meer mijzelf ben ontketend van eigenwaarde en dool ik doorgaans door…

je jurk raakte doorschijnend aan je frêle figuur dat blond gecomplementeerd werd met een stralende lach je ogen zouden zo kunnen zijn weggelopen uit de mooiste verleidingsscene in de geschiedenis van elk groot theater in dartel licht dansant bewegen wist je ieder een goed gevoel van eigenwaarde te geven omdat jij talenten…

in vers vertrapte aarde staan mijn voeten onwennig ik volgde je lach en de ronding van mijn verlangens jij draait je om en vraagt waarom ik hier ben of ik je ken de aarde zuigt mijn woorden zacht naar binnen verlies mijn zinnen en mijn eigenwaarde doch zonder een geluid beroer je zacht mijn huid kust mijn koude lippen terwijl de ochtend…

Elkaar claimen hebben we afgeleerd we nemen elkaar zoals we zijn om te voorkomen dat de één de ánder bezeerd, laten we elkaar in eigenwaarde, en dat is helemaal niet verkeerd. Ik wil jou niet aan me binden, jij wilt mij niet aan je zij, maar wat wij in elkaar vinden, is uniek en laat ons vrij...…

Zijn woede schemert donkerblauw… paars rood het holle van je blik heeft geen inhoud meer en krijst daardoor zijn nood ik krimp ineen wanneer je zucht het valt wel mee alleen de eerste klap deed me ècht zeer daarmee sloeg hij alles stuk mijn liefde eigenwaarde en vertrouwen ik kan slechts rouwen om gevoelens die gestorven…

mijn lach herbergt de diepte van het zwart verbloemt als het ware de levenszijde van smart mijn stem spreekt niet van verloren eigenwaarde immers hoe zijn de verdorde wortels van mijn bestaan te begrijpen wie is immers in staat het eigen sterven te verstaan of machteloos nieuw leven te laten rijpen ik grijp nog wel…

In de hand een grove streep stelt dat macht vervloeit hoe krampachtig in haar greep de hand het touw voelt schrijnen waar het de handpalm schroeit Het touw onthult vult zacht onderliggend weefsel met zeer bijtende pijnen waar eigenwaarde is ontveld en wordt geplaagd door vlijmend kwijnen En als de huid zich heeft hersteld merkt een…

In dichters boomgaard is de nacht het vangnet voor fictieve woorden, in een morgenstroom van nog te vinden eigenwaarden, als de teksten geschreven zijn die al achterhaald of de inkt nog nat, lijkt de kern en daad te zijn vergeten, om waan en waarheid te scheiden, wat overblijft zijn alleen de korsten van het avondbrood, waarin…

een zin wondermooi kruipt behoedzaam uit zijn schulp kijk de schrijver danst luid juicht zij het uit rent rondjes om de tafel betoverend mooi maar ook ongemak leven in vertwijfeling talent maakt angstig het pak in de kast harnas voor eigenwaarde voor zo lang het duurt geborduurde naam de verstopte mascotte schrijver’s binnenkant…

Morgen ga ik er de tijd voor nemen Louis Couperus schreef ooit het beroemde boek De stille kracht Walter van der Kamp verfilmde het met als personages Pleunie Touw, Bob de Lange, Willem Nijholt Caro van Eyck en Hans Dagelet met muziek van de legendarische Tony Eyk Dus als morgenmiddag de zon op zijn heetst staat Den Haag in het Zuiderpark dendert…

was zwaar en hing tot op gelijke hoogte, de kruinen grepen op gesloten wijze in elkaar en het was er vochtig en verademend; een ruimte waar ik mijn ziel bevrijden kon uit het on-eigene en wat haar inspon en verstikte en waar ik ook zelf mijn ik te eigenen leggen kon, in aarde zijn en zich vertakkend loof en ondoor- dringbaar zijn in eigenwaarde…

Een woord om onrustige gedachten te ordenen Een hand Om dwalende ledematen te leiden Een oog Om een dolende ziel te hervinden Ik zag mij in jouw ogen In jouw handen In jouw woorden Maar ik wilde jou helemaal niet zijn Ga weg Uit mijn gedachten Ik orden Ga weg Ik stap zelf wel De wereld in Kijk maar Hoe ik mijn eigenwaarde…

groene synergie door de nerven van stilte Van niets te leven dan van de zucht naar die waarachtige schoonheid om in het tijdswiel van de geaarde ziel tot humus voor de toekomst te vergaan waaruit een purperen maan hem baarde in een ultiem gedicht en het daglicht baarde in de fluistering van stemmen uit het bladerdak, die eigenwaarde…

Van niets te leven dan van de zucht naar die waarachtige schoonheid in het tijdswiel van de geaarde ziel tot humus voor de toekomst te vergaan waaruit een purperen maan hem uit het verleden baarde in een sacrale metafoor en in het daglicht vergaarde in de fluistering van stemmenrijk en vanuit het bladerdak, van eigenwaarde…

De zon bebroedt de klei en aarde, stileert de schaal van eigenwaarde, in haar wolken speelt het kind wordt het bemint raakt het in gevederd licht, lichtend in het duister.…

gezicht zucht dichters kennen dan een trage gang waarin een voor hen onbekend verschijnsel optreedt dat in mensentermen meestal transpireren heet zichtbaar bij een overmatige inspanningsdrang een gevoel van geluk maak ik mij eigen dit maatschappelijk bewijs van presteren mag ik nu zelf even in de praktijk vereren zoute druppels doen de eigenwaarde…

Gericht op eigenwaarde ben de sterren vergeten, maar herken het licht. Al vervalt tot een, dat ene keert tot alles, voordat het verscheen. Zicht op dualiteit bespreekt de moeizame weg tot individualiteit.…

Als een lief in de nacht Die je dromen komt bewonen En het gestolde goud Weer wil laten stromen Laat me je hart stelen Als een dief in de nacht Die je van angsten komt bevrijden En het verstilde zout Uit je wonden laat drijven Laat me je hart stelen Voordat het smelt En wegvloeit uit knikkende knieën Die je laten wankelen Op je eigenwaarde…

Geef mij tien jaar Om te groeien in eigenwaarde Om vruchten te dragen Mij te vertakken En meer van mij te geven Geef mij enkel dat respekt Tien jaar om te volgroeien Te worden wat ik wil zijn Een stevige boom van rust.…

gaat, ongevraagd naast iemand staan zijn letters in gedachten of woorden in de hand het is enkel de eigen ziel welke laag voor laag vaak wordt uitgedaagd stormen beheersen eb en vloed doen je wankelen of schenken gif of laten je drinken uit tranenbloed klem je vast aan de aarde ook al voelt het als mul zand en adem terug naar eigenwaarde…

je bent zoveel meer dan je eigenwaarde je verschijnt nog iedere keer of steeds vaker als kwetsbare veer overal en nergens op aarde je leeft op een tak die aldoor breekt en je glijdt met gevoel te vaak in een wak terwijl jij zelf voor ieder zo boven alles uitsteekt je lippen spellen die woorden die mij ten diepste raken niet zomaar…

Houd steeds je eigenwaarden, Kijk zelfverzekerd om je heen. Want met een hand vol zelfvertrouwen, voel jij je nooit meer alleen.…

Alles kwijt, huis en haard, eigenwaarde, zelfvertrouwen door schaamte en vernedering was ik helemaal uitgeteld, kreeg daarna een aneurysma waardoor het keerpunt kwam en bleek het de moeite waard m'n leven weer op te bouwen.…

Loop rechtop met je neus in de wind om je eigenwaarde te bewaren. Het gaat erom wat jíj ervan vindt. Geef niet op, neem de juiste koers. Laat hem gaan, hij verandert niet en misschien wordt hij soms jaloers. Het gaat erom dat jíj weer geniet. Geef niet op, luister naar je verstand.…