Alle inzendingen over eindeloos vluchtend, OR diepzinnige woorden, OR hoopvol ontmoetend

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Wat is de zin van diepzinnigheid in gedichten als je je eigen diepzinnigheid niet overziet De diepte niet meer kunt peilen en men vol bewondering maar zegt o wat is me dat toch diep En men zwijgt en durft niets te zeggen want men wil niet de onbegrijpende lijken niet gaan uitleggen dat de inhoud naar grote onzin riekt wees helder…

heb gerust aan je voeten met je tenen gespeeld vrijheid gevoeld in ontvankelijk groeten plezier in humor beleefd maar ik ging voor je benen het eindeloos stel gelaarsd tot de schenen pas in het spel van leer en ontdoeken ontmoette ik eindelijk tenen en voeten…

laat me je kussen in de wind van de sterren ik droom tot die tijd…

ogen vol glinstering gevuld met tranen kijken in de verte zoekend naar betere tijden…

Doelloos slenterend over het strand terwijl mijn haar danst door de wind ogen dicht…ik voel weer jouw hand en mijn emoties zijn eensgezind Urenlang verdwaalden we aan zee eindeloze gesprekken over ons leven waar je ook ging, ik ging met je mee onze toekomst stond zelfs geschreven Ik zie ook jouw schaduw in het zand hoopvol kijk ik even…

Met de hoop die ik altijd in mijn hoofd draag kan ik alle tegenslagen aan, overal en nergens, blijf ik daarom overeind staan.…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Zou ik.. je kunnen missen. Kunnen zien, wat ik niet ken. In een glimlach, kunnen smelten, naar de man, die ik niet ben. Zal ik.. je ooit herkennen. Je ogen vinden in de nacht, naar jouw diepte kunnen kleuren, een stukje hemel kunnen scheuren, waar ik als, maar op je wacht. - Kijk.. Kijk naar mij. Laat je dromen in…

Durf te kijken naar schoonheid in het lentegroen, naar alles wat ons kan verrijken en zo iets hoopvols rond je doen.…

hiernamaals echt bestaat Op andere momenten wil ik leven Leven alsof er geen dag meer zal komen Dan zou ik alles geven Om te krijgen waar ik zo van kan dromen Want gelukkig zijn is echt mijn grootste wens Wil het zelfs nog liever dan de dood Maar ik ben slechts een mens Dus die kans heb ik waarschijnlijk al verkloot Toch blijf ik hoopvol…

… en twintig-drieëntwintig is voorbij het nieuwe jaar verkneukelt zich: ik win! derhalve start ik snel met goede zin en sta met ‘beste wensen’ in de rij … oubollig zeker maar oprecht gemeend mijn hart is ondanks alles niet versteend…

Het fietspad slingert rustig en ziet, tussen bos en duinen door ontmoet ik mij in een open veld. Menselijk rumoer gaat hier teloor. Genietend sta ik zo versteld van de eindeloosheid en de rust. Ik heb er al velen over verteld en gezegd: ík heb God gekust.' Ik was alleen en toch ook weer niet.…

na verworven ja-woorden heft hij hoopvol het glas, het straatje zonder einde netjes haalbaar.…

misschien kunnen we dat vanaf vandaag, graag, met zijn allen bij elk afscheid hoopvol herbeginnen en het dan toch nog eens bij ieder afscheid vriendschappelijk blij, wonderlijk overdoen met die zoen? joz. le bruyn…

eindeloos is de weg die loopt naar jou eindeloos ver toch kom ik naar je toe eindeloze dagen leeg en donker toch heb ik hoop ooit op een dag zal ik bij je zijn dit geeft me de moed om verder te gaan verder en dichter naar jou…

Een boom , om het even eik of weke waaiboom voeten in de grond , kil verdronken of dor gestraald woekeren , onbewust kleven aan rotting en einde niets te doen dan staan en ondergaan De oceaan , willoos onder het gescheur van warm en koud verlangen naar de maan en sterven op het strand kieuw en vin , tentakel en schub , koraal en wier fluim…

Het is een lange weg maar als zij haar kunnen bewandelen kan ik 't ook maar niet voorbij het water daar ligt het einde van de wereld de wereld is rond een stalen vogel zal in een reusachtige boom vliegen er is leven op mars - absurd Waarheid zit in een klein hoekje en 't is een lange reis en dan op 't einde linksaf.…

Gedachten langzaam sterven, in een nutteloze droom Als woorden zonder ziel, in een constante stroom. Dan ben ik niets, en blijf ik stil. Niets dat ik kan, niets dat ik wil. Bewegingloos, van binnen diep verward. Herinner ik me slechts, het eindeloos verlangen, in mijn hart.…

Gedachten langzaam sterven, in een nutteloze droom Als woorden zonder ziel, in een constante stroom. Dan ben ik niets, en blijf ik stil. Niets dat ik kan, niets dat ik wil. Bewegingloos, van binnen diep verward. Herinner ik me slechts, het eindeloos verlangen, in mijn hart.…

Het is donker Slechts hier en daar een licht Het einde van een lange nacht nog niet in zicht...…

Er is geen toekomst meer Geen heden of verleden De mensheid heeft zijn taak volbracht Zijn laatste strijd gestreden Wat overblijft is alles wat hen rest Gedachteloze stilten, in oneindig grote cirkels De macht, door de mensheid nooit aanschouwd Heeft door wraak, hun toekomst omgebouwd Het leven zoals wij dat kennen, zal noot meer bestaan…

niets is volkomen, iets is meer alles kan in winterdromen lente verbeelden eindeloos weer…

Toen is eindeloos Maar al lang voorbij Toen zit vol herinnering Met geleefde tijd Nu is eindeloos Het duurt zo lang er nu is Nu vult langzaam het vat van toen Met meer geleefde tijd Straks is eindeloos Ik hoop vaak dat straks nu wordt En met die hoop vergeet ik nu Vol nog te leven tijd Pak 't nu!…

wordt uit de hiel en de ziel van de fles en taal, die toegang soms ontzegd zodat ik stilaan verder droom, misschien fataal uiteindelijk wel levensecht als een verse portie licht, waarvoor ik ben gezwicht waaruit ik de dagelijkse adem haal worden geaderde gedachten vloeibaar door mist en regen opnieuw vernist en uitmondt in een eindeloos…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Eindeloos helder zal ik zingen in mijn ziel. Lucht en licht zal ik ontmoeten, nederig geknield.…

De woorden van droefheid dwalen door mijn hoofd over de snelweg naar mijn verdriet. De linkerrijstrook, afgesloten, file tot aan mijn hart. Maar op de andere weghelft rijdt heel alleen en veel te snel een klein hoopvol woordje, het weet niet dat het de verkeerde kant op gaat.…