Alle inzendingen over ellendeling

reist de zomer in het kader van herfst langs lijsten die zonder silhouet mij het toneel toelaten en ik het fruit markeer met jaartallen van al mijn late oogsten en dampt het woord tussen mijn vingers, verklaart mijn geest het licht van kolderieke verschijningen in het periscopisch omlijnd geweten als hoop op het poëtisch effect van de ellendelingen…

Ik dacht, het overkomt gewoon een ander Ik dacht: het overkomt mij niet Ik dacht een soort verheven te zijn Maar dat dacht de ellendeling dus niet.…

dorp van oude vertellingen beslecht de tegenstellingen niet op de vuist geen zwellingen ontvellingen ellendelingen onthullen de stellingen peilen de meningen wie zonder zonde is gaat stenigen om zijn nood te lenigen maar niet in Sellingen daar hoort ieder ontspannen naar ieders vertellingen zonder problemen zonder vooraf vooronderstellingen…

Hij piest tegen elk ding, ellendeling verpieterde proleet, verslapte decadent die Barzoi heet. En 't spijt me zo, dat ik me niet vergis en zelfs zo'n stinkend piesbeest Brahman is. -------------------------------- uit: Volledig dichtwerk, 1986.…

wat een kleine tijd kijkt over mijn schouder heen naar de ellendeling de sadistische angsthaas naar mijn grote broer in het donker die ik op zijn zijn aanspreek op zijn vaderschap op het gerucht dat hij de stratenmaker is van het barre kwaad waarmee ik mezelf kwel te laf voor groter leven weet ik hoe laat het is het is kleine…

Wat kan ik anders doen dan machteloos berusten nu zij me schrijft over haar lage lusten en dat ze hoopt dat ik sportief aanvaard dat zij en die ellendeling elkander kusten Dat ze het schrijft is 't onomstotelijk bewijs ik schaats riskant op in haar lente dooiend ijs verkleumd en eenzaam bezig aan een hopeloze reis Warm maar sportief gekleed…

over ongenadigd besmettend mensen met Hepatitis-C lazerus en stoned van Heroïne en Coke doet veilig vrijen bij jou niet mee ik zal als jij in de aarde verzinkt een stuk vel overblijvend met mijn naam geínkt op jouw graf pissen hier ligt te ruste een luis want grafstenen horen in jouw familie niet thuis hoop dat je snel sterft ellendeling…

bandiet, geteisem, lamstraal, schobbejak gepeupel, doerak, gluiperd, boerenpummel stuk onverlaat, kwajongen, mafkees, lummel jij klojo, vlegel, vlerk en labbekak geboefte, laaienlichter, klotenklapper ellendeling, rapaille, uilenbal gehaktbal, flapdrol, plurk, schavuit en kwal kwajongen, schijtluis, knuppel, oelewapper jandoedel, kwibus,…

Diep in dit bos bij die mooie Iep mijn eerste jeugdherinnering wat voelde `k mij ellendeling hoewel ik die nacht prima sliep Daarna een jaar da`k vol beminde we dwaalden tochten magnifiek ik vond bij palm mijn romantiek maar wat vond jij bij deze Linde?…

onze fronten en bracht kennis aan de macht van gewoonte die jij trouw volgde alsof de zomer bloeit in de herfst vragen groeiden en antwoorden werden geteeld, beloftes gezaaid en genezing geoogst, mijn lief de sluier hangt nog traag mijn zicht te belemmeren waar vrijheid de kunst der gewoonte heeft ingepalmd doordat de tijd als een ellendeling…

Zou je niet heel erg graag, schreeuwen tot die ellendelingen die niet nadenken, tot luisteren willen dwingen? Ooit deed een Rus, zijn schoen uit in het openbaar, sloeg ermee op tafel, 't was niet eens raar, maar mensen luisterden.…

komt De theedoek rond het hoofd voor het sluiten van de mond Want zelfs na het verlichtend sterven Weet men nog zijn binnen pret te bederven Dat men moet staren in die gapende mond Met van het pruimen bruine tanden Die men afschuwelijk vond Nee nu klinkt het hij ligt er netjes bij Als een opgepoetst fluitketeltje hij kijkt zelfs blij Ellendelingen…

Hel, open de poorten voor die mismaakte ellendelingen, zend hen de mooiste bloemen.…

Net zoals onder mannen En wellicht nog meer Maar het kan ook minder zijn Zitten onder vrouwen: misbaksels, viswijven, ellendelingen, grensoverschrijdenden en slechteriken, dat geconstateerd hebbende Roep ik als man, levenspartner, vader Als stevig selfmade persoon met lef Als mens met 70 jaar levenservaring Roep ik Jan Jacob Krediet…

Wij zijn ellendelingen op zware bedden van staal. Niemand kunnen we nog toespreken met mond en tong en handen. Boven ons branden de eeuwige sterren. Oh wat voelen we hun eeuwige plaats hoog boven ons. We hebben een kruis allemaal. Ons zieke gezicht staat op ons ponskaartje. In mijn hoofd is het licht uit. Het is zwart in mijn hoofd.…