Alle inzendingen over engelen OR gebaar OR woorden

de lange stoet rijdt toeterend voorbij waar wij opzij zwaaiende deelnemers machtig verrast zijn over het tetterend gelijk de kinderen wuiven terug een mooie rondreis mijn dubbele gedachten over eendracht en massaliteit laten de weggedrukte tranen toe mijzelf ten spijt…

Een gebaar, zomaar een compliment een groet of een aardig woord het voelt als een zachte penseelstreek op het doek van het gemoed dat kleur geeft aan je "zijn".…

Toch nog onverwacht die bemoedigende steun voor de kabouter…

Vingervlug, sneller dan het licht Vertaalt zij in gebaren Woord na woord en zin na zin Perfect Zowel Mark als Hugo zijn Verbijsterd Net als de kijkers, volgers als ik Die minder snel kunnen spreken dan Irma inmiddels gebaren-taalt Een genot om te kijken, te zien vertaal-gebaarde woorden Irma Sluis als topatleet Nationale ge- baren-…

Ik geloof dat engelen hoe dan ook onsterfelijk zijn, maar zo lang zonder hoofd dat is toch voor niemand fijn. De hoofdjes en de lijfjes passen perfect in elkaar. Ik ga God vergeving vragen met dit kleine gebaar. Nu de engelen weer heel zijn op wat kleine scheurtjes na kan ik God misschien vragen om een land zonder corona.…

koudbloedig kwaakt hij zijn dagen vast aan nachten in bezwangerd groen…

iedere stap knarst als zand tussen mijn kiezen lange weg te gaan…

zonder omkijken wordt zijn deur dicht getrokken de rug gebogen…

zandkorrels branden eenzame herinnering golfslag gebroken…

zonder te kloppen loop ik ongestoord al jouw gedichten binnen letters omhelzen wentelen me in warmte ik voel me welkom…

verlost van metaal zal ieder elementje een spoor nalaten…

boomkruinen schurken tegen lichtblauwe wolken zomer in aantocht…

groots buitenleven in mijn eigen paradijs vijftig tinten groen…

wolkenformaties penselen iedere dag een luchtige prent…

verschrikt kijkt zij rond vanonder gouden veren gespitst op gevaar…

stekels opgezet of opgerold tot een bal pure bescherming…

onafscheidelijk stappen zij door het leven gestrikt voor altijd…

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…

ijzige lijnen verbergen een stille strijd bevroren woorden…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

Als mijn woorden niet meer tot je spreken het teder aanraken je niet meer ontroert sinds alle aardse verbondenheid werd verleden en je hierboven door de Heiland wordt begroet en terwijl engelen je door het paradijs gaan dragen kleppen over de aarde de klokken van je dood...…

mmm Hij wrijft zijn handen vergenoegend op elkaar het ons welbekende gebaar op zijn hurken welke te kiezen? kippesoep maar met korte krachtige halen en zijn tanden op elkaar en dan die gevleugelde woorden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Je praat met de engel Je lippen weven elk woord De duivel ligt te slapen Maar elke zin wordt gehoord Je danst met de engel Je schoonheid een lied zonder eind Veren trillen van genot De duivel geeuwt, z’n slaap verdwijnt Je flirt met de engel Elke streling een avontuur De duivel wordt wakker Door de hitte van je vuur Je verleidt de…

ik weet dat ik nooit goud zal schrijven mijn pennenvruchten reiken niet naar het eremetaal zij zijn slechts een gebaar van goede wil wellicht een hoopvol delen dat zwaarte kan schelen het samen ervaren polijst hoekigheid in gebaren jullie hebben mij letters gegeven die ik in woorden heb teruggeschreven…

dit objectief geeft een kijkje in de wereld van sporenplanten…

ik aarzel in dit licht dit stilgevallen licht taal of weerstand alles van liefde is kostbaar zeg je en ik aarzel in dit licht herinner ieder gebaar geknield voor mijn engel zo vroeg in de stad dun en waterig licht besprenkelt lege straten verlaten pleinen en bruggen stille huizen en winkels naakt en kwetsbaar ben ik haar koning van…